Τετάρτη, Ιανουαρίου 28

Ω, ναι.... η εγκράτεια εκδικείται πάντοτε !

   Η εγκράτεια εκδικείται γύρω μας παντού. Δεν είναι και σπουδαία τακτική, στην τελική. Εκδικείται στους δεσμούς, την δύσκολη στιγμή, εκδικείται στις φιλίες, εκδικείται στις συνεργασίες και εκδικείται και δημοσίως, on air, στην πολιτική. Ακόμη και σε επίπεδο ανώτατο, τη στιγμή της παράδοσης της εξουσίας. Ακόμη και πάνω στα σκαλιά...

   -  Να πάτε να πνιγείτε !  Να πάτε και στο διάολο πλέον. Εγώ σας προειδοποίησα. Να πάτε στο στόμα του λύκου. Κοπούκια. Αντίχριστοι ... που δεν ακουμπάτε ένα δάχτυλο στο ευαγγέλιο, μη σας κάψει...Γμτ...
    - Είστε στον αέρα, κύριε υπουργέ.... τέως.
    - Δε ξέρω τι με έπιασε... Έβγαλα τον χειρότερό μου εαυτό ! Ο εκνευρισμός των ημερών.... ζητώ τη συμπάθειά σας. Ας αρχίσουμε την τελετή παράδοσης.  Αγαπητέ ! Καλωσορίζω τον φίλτατο ... που μας συνδέει μακρά ιστορία κοινοβουλευτισμού και ευγενών αγώνων για το καλό του τόπου, βεβαίως βεβαίως...Σιδεροκέφαλος...

       Ωστε έβγαλες τον χειρότερό σου εαυτό ; Ε ;

       Μωρέ τι μας λες ; Και τώρα, που πήγε ;  Και τώρα ; Που πήγε, μου λές ;. Να μην τον κρύβεις, ακούς ; Να μην τον καμουφλάρεις, τον χειρότερό σου εαυτό, με καμία κυβέρνηση, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω εδώ έναν "μοχθηρό" όρο. Γιατί πολλά χρόνια χάθηκαν με τον καλό σου εαυτό στις εφημερίδες και το γυαλί. Πολλά χρόνια χάθηκαν, και πολλές γεννιές, μέχρι τώρα δύο, αναλώθηκαν.
      Είσαι εκνευρισμένος ; Να κυκλοφορείς με τον εκνευρισμό σου σε δημόσια θέα, έτσι για να ξέρουμε όλοι από που να πιαστούμε. Για να ξέρουμε που βρισκόμαστε. Γιατί όσο ελοχεύεις, τόσο χτίζω εγώ, ο απέναντί σου, σε λάθος θεμέλια. Και, πως να στο πω... δε λέει ! Καλύτερα να ξέρω όλους τους οχτρούς. Και τους έξω, και τους μέσα.
      - Είχαμε να αντιμετωπίσουμε λυσσαλέα αντιπολίτευση, ένα κατευθυνόμενο πόπολο στα κάγκελα όλη μέρα, πως να προβείς σε μετερυθμίσεις με τέτοιο λαό ; Εν πάσει περιπτώσει, ο πολιτικός μας πολιτισμός επιβάλλει εμείς να επιδείξουμε συναίνεση σε ό,τι αντιληφθούμε ότι είναι προς το καλό του τόπου, γιατί μπορεί να μας δείξατε την πλάτη στην κάλπη, λες και  είμαστε κατώτεροι, αλλά υπάρχουν και κατώτεροι από εμάς που μας λέτε κατώτερους, και θα το δείτε προσεχώς... αλλά εύχομαι από ψυχής τα καλύτερα... στον κύριο συνάδελφο ( ναι αυτή τη λέξη... συνάδελφο χρησιμοποιούν όλοι οι καργιόληδες και την βιάζουν χωρίς αναισθητικό ).

      Ξέρεις κάτι, απερχόμενε ; "Συνάδελφε"; Μην τον βγάλεις βόλτα. Τον καλύτερό σου εαυτό. Άσ'τον σπασμένο. Κυκλοφόρησε λίγο με τον χειρότερό σου εαυτό. Θα είναι λυτρωτικό και για σένανε...Και για εμάς !
      Έλα να κυκλοφορήσουμε για λίγο με τον χειρότερό μας εαυτό εκτεθειμένο. Να δούμε το ζώο, ο άνθρωπος, σε κοπάδια πως αντιδρά. Αλλά το ζώο. Όχι το οικόσιτο. Το λεύτερο. Με όλα του τα ένστικτα απλωμένη μπουγάδα. Στα σχοινιά της περίφραξης να τα απλώσεις, δίπλα στη δημοσιά... ακούς ; Να τα απλώσεις τούτα που νομίζεις ότι είναι τα καμουφλαρισμένα σου άπλυτα, πέρασ'τα ένα νερό και κρέμασ'τα στα μανταλάκια. Και τότε συζητάμε.
    Να σου πω εγώ τι σε έπιασε, κι έβγαλες τον χειρότερό σου εαυτό... Σε 'πιασε στα πράσσα η ζωή.
 Ανώτερε !  Εεεε ανώτερε. Απειλήθηκαν τα σιδερωμένα και τα τακτοποιημένα σου. Μπήκε λίγο φως εκεί που δε θες. Και έβγαλες νύχια. Η αγαπημένη σου φράση :  Α, ως εδώ και μη παρέκει... Ναι ;  
   Να σου πω εγώ τι σε έπιασε, κι έβγαλες τον χειρότερό σου εαυτό... Χάλασε το σύστημα ψύξης σου φιλαράκο. Βρέθηκε επιτέλους η ανηφόρα ή αν θες εσύ πες, το φρενάρισμα που ήταν too much για τις δυνατότητές σου. Ε ;  Έχουν και οι δικές σου δυνατότητες ταβάνι, ε ; Παρ' όλο που όταν μένεις μόνος σου τα βράδια, μετράς κατώτερα πρόβατα για να κοιμηθείς. Έχεις δοκιμάσει να μετρήσεις λύκους ;
   Να σου πω εγώ τι σε έπιασε, κι έβγαλες το χειρότερό σου εαυτό. Είχες υπολογίσει ακριβώς αυτά που θα θυσιάσεις. Μέχρι εκατοστού. Και τώρα με έναν πρόχειρο υπολογισμό, μπαίνεις μέσα ! Και όχι πολύ μέσα, μη φανταστείς, αλλά μέσα. Εσύ. Ο ταβλαδόρος με το εξάπορτο μπορεί και να χάσεις ένα παιχνίδι. Κι έβγαλες νύχια. Είχες υπολογίσει και πως, πότε και με πόσα θα την κάνεις. Και τα μπαλόνια που θα σε σηκώνανε, έξω από δω, ήταν με αέρα κοπανιστό, αντί με ήλιο φουσκωμένα.
   Λοιπόν, φαίνεται πως θα χάσουμε όλοι λίγα περισσότερα από εκείνα που είχαμε βάλει στο τραπέζι. Και όταν λέμε όλοι, συμπεριλαμβάνεται και η μεγαλειότητά σου. Δεν φαίνεται στον ορίζοντα λέμβος, θα χρειαστεί να κολυμπήσουμε όλοι μέσα στο κρύο. Γιατί καράβι να γυρίσουμε πίσω δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο μια στεριά, μια Αμερική, μια Ιθάκη, μια βραχονησίδα, αλλά μια,  μια για όλους.
   Τώρα θα φανούν οι χαρακτήρες μας. Μερικοί θα ανεβαίνουν στις πλάτες των άλλων. μερικοί θα εγκαταλείπουν. Μερικοί θα χτυπιούνται μεταξύ τους κάτω από το νερό. Και μερικοί θα κολυμπήσουν με ρυθμό και το μυαλό τους εκεί. Μερικοί θα απλώνουν χέρι στους ηλικιωμένους. και μερικοί θα παίρνουν στον ώμο παιδιά. Και θα είμαστε όλοι χωρίς ντουλάπα να κρύψουμε τα άπλυτα.  
   Ξέρω θα γυρίσεις να ψάξεις το πλοίο. Ξέρω θα φουσκώσεις μπαλόνια αυταρέσκειας και θα περιμένεις να σε σηκώσουνε πάνω. Να μη βραχεί το σακάκι.  Γενικά το σχέδιο ήτανε να μην βραχούν τα σακάκια, από ότι καταλαβαίνω. Αλλά το νερό ανέβηκε πολύ. και οι κοντοί, οι αβοήθητοι και οι αδύναμοι πνίγηκαν. Και όσο πνίγονταν κόσμος, τόσο ανέβαινε η στάθμη. Και βραχήκαν τα σκάκια....
Βραχήκαν τα σακάκια.

    Λοιπόν ο κανόνας των αρρύθμιστων αγορών πρέπει να ήτανε μεγάλη μαλακία. Τώρα τι κάνουμε ; Απαιτούνται ρυθμίσεις. Και στις αγορές, και στο σπίτι μας. Απαιτούνται ρυθμίσεις. Είναι μενού για προχωρημένους. Αν δεν τό' χεις , μη το ανοίγεις. Κάτσε να διαβάσεις πρώτα κανά manual. Το θέμα είναι ότι απλώθηκε το νέο. Απαιτούνται ρυθμίσεις. Και απαιτείται να βγάλουμε όλοι τώρα έναν άσσο απ' το μανίκι μας. Τον καλύτερό μας εαυτό.
     Ξέρω πως πίστευες ότι δεν ήλθε ακόμη η ώρα. Και γω απευχόμουνα, για να σου πω το κρίμα μου. Αλλά ως φαίνεται ήρθε από σπόντα. όχι από ωριμότητα, όχι από επιφοίτηση, λίγο από θυμό, λίγο από φτώχεια, λίγο από ξεβόλεμα και πιο πολύ από πραγματική δυστυχία.Που ήταν δίπλα εκεί, στη σκιά των όμορφων μαρμάρων, λίγο παραδίπλα. Και έγινε καταλύτης. Και γύρισε η χύτρα.
     Υπάρχει μια θεωρία ότι η παγκόσμια ανθρωπιστική κρίση μπορεί γεωγραφικά να τιθασευθεί. Οι αυτόχειρες την κάνουν πύργους από τραπουλόχαρτα. Υπάρχει μια θεωρία για τις κοινωνίες των ελίτ. Οι εκτοπισμένοι δεν αφήνουν τελικά τις ελίτ να ολοκληρώσουνε τις δεξιώσεις τους. Οι φωνές αγριεύουν.Υπάρχει μια θεωρία για την αυτορρύθμιση των ανοικτών οικονομιών. Τα ανεξέλεγκτα και συνεχιζόμενα οικονομικά ατυχήματα την έχουν κάνει ανέκδοτο. Υπάρχει μια θεωρία για την μετατόπιση των δύσκολων αποφάσεων στις επόμενες γεννιές. Τα μάτια των παιδιών όλου του κόσμου την κάνουν να φαίνεται κατάστιχο του διαόλου. Γι αυτό σας λέω, κύριε υπουργέ.
     Καλύτερα να παραδώσετε όμορφα και ωραία το υπουργείο. Και κυκλοφορείστε όξω με τον χειρότερό σας εαυτό. Να ξέρουμε την αφετηρία μας. Να ξέρουμε πόση δουλειά μένει να γίνει...

    Με τσίγκλισμα το παρακάτω χειρόγραφο... Και με κανέναν, μηδέ των νεοφανών, εξαιρούμενον...

   "Κάποια βρωμιά έχεις μέσα σου για να πιστεύεις σε κάτι ανώτερο. Για να δεχτείς το ανώτερο πρέπει να ισοπεδώσεις την ύπαρξή σου. Και για να ισοπεδώσεις την ύπαρξή σου πρέπει να έχεις ισοπεδώσει άλλες υπάρξεις που θεωρείς κατώτερες. Άρα κατά κάποιο τρόπο η πίστη σου είναι αποτέλεσμα φόνου. Έχεις σκοτώσει κάποιον επειδή και μόνο τον έχεις υποβιβάσει. Έχεις ξεκοιλιάσει κάποιον μόνο και μόνο επειδή τον θεωρείς κατώτερο. Το αίσθημα ανωτερότητας που έχεις πρέπει να το θρέψεις με θεό. Με πίστη. Με υποκρισία. Με ξέπλυμα. Για να μετριάσεις τις τύψεις και να τα βρεις με το δολοφόνο εαυτό σου πρέπει να ξεπέσεις στη σαγήνη του ανώτερου όντος. Βέβαια ο πονηρούλης σου εαυτός ξέρει πως κανένα ανώτερο όν δεν απαιτεί από σένα καραγκιοζλίκια και προσευχές. Και πως το ιδεώδες της παρθενίας και της αγνότητας που διαλαλείς είναι το ιδεώδες της δικής σου αχαλίνωτης τάσης να ξεπαρθενεύεις. Γιατί ακόμα και η διαστροφή πρέπει να ντυθεί με πετραχήλια. Για να μπορείς τελετουργικά να υπηρετείς τα χρηστά ήθη. Για να μπορείς εσύ που διαπράττεις έγκλημα πάθους να ομολογείς το έγκλημα αλλά όχι το πάθος. Γιατί το πάθος θέλει ένα καλλιτέχνη να το ομολογήσει και να το διακηρύξει κι όχι ένα χριστιανομαλάκα που κρυμμένος πίσω απ’ την ομολογία τού εγκλήματος διακωμωδεί το πάθος. Ω ναι, η εγκράτεια εκδικείται πάντοτε. Η εγκράτεια οδηγεί σε σαδιστικές παρορμήσεις. Τα νεορθόδοξα όντα και οι νεοχριστιανοί της γενιάς μου το γνωρίζουν αυτό. Και οι διαφημιστές που τους τροφοδοτούν μεταφυσική υστερία το έχουν σπουδάσει. Όλες οι διαφημίσεις έχουν μέσα θεολογία. Μεσσιανισμό. Απ’ την επιλογή καπότας έως την επιλογή αρχηγού κράτους. Γιατί τα πρόβατα θέλουν θεό. Θέλουν αρχηγό. Θέλουν να γαμάν με ασφάλεια". (του Α. Αντωνάκου / Κύκλος ποιητών Δυτικής Ακτής )
    


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;