μόνη της θα πει ;

       Ελιά . Δυνατό φυτό, δε χωρά αμφιβολία. Λειτουργικό και σε ιδανικές και σε σκληρές καταστάσεις. Προσχώρησε βέβαια σε μια δική μου συνθήκη. Ένα ποτήρι νερό κάθε ΣΚ, μισό λίτρο χώμα, ξεραϊλα το πρωί , δροσιά το βραδάκι. Για ένα χρόνο αναπτύχθηκε με φανερή ευγνωμοσύνη. Δεν υπάρχει λοιπόν ζήτημα. Μια ελιά μπορεί να είναι ευτυχισμένη μαζί μου. Αρκεί να διατηρήσει τη λειτουργικότητά της. Το δοκίμασα, περπατάει. 

   Πέρυσι που έλειψα δέκα μέρες, λίγο μουτσούνιασε αλλά πήρε αμέσως μπρος. Δυό τρείς καρπούς έχασε αλλά από σφρίγος οκ.  Η σχέση ώριμη, μπορώ να λείψω και λίγο παραπάνω σκέφτηκα. Φέτος ;

   Τον 15αύγουστο έλειψα 12 μέρες. Ποτίστηκε στην μιάμιση εβδομάδα. Φαινόταν εύρρωστη τη στιγμή που επέστρεψα και της έριξα το ποτήρι με το νερό της. Την άλλη μέρα μάλιστα μοσχοβόλησε. Ήμουν σίγουρος ότι θα το πάρουμε από εκεί που το αφήσαμε . Οι σχέση μας ώριμη πλέον, μπορούσε να μην με απασχολεί και τόσο. Θα της μιλούσα, θα την αγαπούσα, δεν άλλαξα τίποτε. Νερό, ήλιο, σκιά, νερό ήλιο σκιά όλα στην ώρα της. 

         Και μετά από λίγες μέρες, μέρες μετά, στο ξεκούδουνο, έγινε... είναι... έτσι ... Έπαθα σοκ ! 

   Έριξε στην αρχή μουλωχτά τους καρπούς, μη φανταστείς κάτι ελίτσες σα κουκούτσια, δε θα δίνανε. Αλλά τώρα φέρνει τον κατακλυσμό. Δείχνει ένα φυτό σε απόγνωση !  Στα καλά καθούμενα ; Ενοχλήθηκα, δε λέω... Δηλαδή... ενοχλήθηκα.

  Τη ρώτησα λοιπόν ευθέως :

 - Τι έπαθες ;  Γιατί κάνεις έτσι ; Ξέρεις πόσο με ταράζεις ; 

      - Αφυδατώθηκα καλέ δε βλέπεις ; μου ανταπάντησε ...

  - Μα, ελάχιστα παραπάνω έλλειψα, της είπα... 2 μέρες ; Εαν ήμουν εδώ δυό μέρες θα ήσουν τέλεια ;  Δηλαδή, πίσω σου θα τρέχω τώρα ;  Αυτό θα έχουμε ; Δεν είπαμε ότι είσαι ανεξάρτητο και γερό φυτό ; Πέρυσι δηλαδή γιατί δε κατάλαβες Χριστό ;

      - Δεν ποτίστηκα στην ώρα μου και ξεραίνομαι, αρπάχτηκε.. Δεν σκόπευα να σου γίνω πρόβλημα. Ειλικρινά πίστευα ότι δε θα γίνω ποτέ πρόβλημα, είμαι για τα δύσκολα. Αλλά μη με μαλώνεις... Να με πηγαίνεις αλλού να με ποτίζουνε αν είναι να με μαλώνεις. Υπάρχουν κι άλλοι που ονειρεύονται παρέα με ελίτσες. Δε θα χαθώ.

  - Μα, είναι για να φέρεις την καταστροφή για 2 μέρες διαφορά ; Και, αλλού ; Τι θέλει να πει τώρα αυτό... αμέσως γυρνάς σε απειλή ; Θα σε μοιράζομαι ; Αυτό μου φέρνει άλλες μνήμες. Αναστατώνομαι. Και να σου πω, δε μου φαίνεται ότι σου φταίει το πότισμα ! Έχεις μια έπαρση που θίχτηκε νομίζω.

       - Δεν σκόπευα να φέρω ούτε την καταστροφή, ούτε τίποτα, μου είπε. Απλά ξαφνικά είμαι έτσι. Σου αρέσει αυτό που βλέπεις ; Είναι το σώμα μου. Ανέλαβε εκείνο την πρωτοβουλία και αρρώστησε. Σου φαίνομαι καλά ; Νομίζεις ότι γουστάρω να είμαι έτσι ή  ότι προσποιούμαι για να σου τραβήξω την προσοχή ; Αρχίζω και τα παίρνω τώρα.... Πιάσε ένα πεσμένο φύλλο. Κοίτεξέ το. Έχει ψυχολογικό πρόβλημα ή είναι ξεραμένο ;  

 - Είσαι υπερβολική της είπα. Ή τέλος πάντων εγώ δε βλέπω πόσο λάθος έκανα. Αντιλαμβανόμαστε μάλλον με διαφορετικό τρόπο το σχετίζεσθαι. Σε ξεβόλεψα απλώς για 2 ημέρες και μούτρωσες ; Και με κάνεις να τα χάνω αν θες να ξέρεις... Δε ξέρω αν μπορώ να ανταποκριθώ σε τούτες τις υπερβολές. Θα μου πάρει τώρα καιρό να συνέλθω. Και οι λέξεις που χρησιμοποιείς, αφυδάτωση, απόγνωση, ξεραίνομαι..υπάρχει ιατρική βιβλιογραφία ξέρεις... δεν είναι ανάλογες του προβλήματός σου. Αυτά που κάνεις τα λένε κατάθλιψη. Είναι στη σφαίρα της παθολογίας.

  -  ΟΚ.... εσύ έχεις κάνει διάγνωση. Τι μιλάω... Θα το βουλώσω και θα κλειστώ στον εαυτό μου. Εγώ ξέρω ότι είμαι δυνατό φυτό και δεν έχω πρόβλημα υπό κανονικές συνθήκες . Δεν πάσχω. Είμαι απλώς απότιστη. Τώρα εαν θες, πήγαινέ με να με δούνε κι άλλοι. Αλλά όταν έχεις κάνει διάγνωση, έχεις κάνει

- Αααα, δεν έχεις πρόβλημα, ε ; Αυτό είναι. Εύκολα βγάζεις το συμπέρασμα. Κι εγώ σου λέω ότι μπορεί να είσαι εν γένει προβληματικιά. Κανείς δεν παραδέχεται ότι έχει κάτι. Πρώτο έτος πρώτο τρίμηνο.  Χρειάζεται βοήθεια για να αντιληφθείς αν είσαι οκ. Να το ξέρεις. Υπάρχουνε ειδικοί που σπουδάζουν πάνω σε αυτό... Άκου εκεί είσαι οκ... Εσύ θα το πεις ;  Μόνη σου ; 

     - Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις... είναι φανερό ότι δεν ακούς.

   - Αυτό που σου λέω....Δε σε αφήνει ο εγωϊσμός σου να το πιάσεις...  Μόνη σου θα το πεις ότι είσαι φυσιολογικό, ή λειτουργικό ή δυνατό ΦΥΤΟ ; Ρωτήσαν τον βλάκα αν είναι βλάκας και το ήξερε ;

       - Ξέρεις κάτι ; Έχω αποτανθεί σε ειδικούς. Δεν είμαι πρωτάρα. Αλλά, ΝΑΙ ...Στην συγκεκριμένη συγκυρία θα το πω μόνη μου. Ήθελα λίγο νερό στην ώρα μου. Ακούς ; Ναι !  Ναι !   Ναι .... θα το πω μόνη μου με τις αισθήσεις και τη σωματική νοημοσύνη που διαθέτω..... Και αν θες να ξέρεις δεν είμαι φυτό ..ΦΥΤΟ. Αν θες να σχετίζεσαι με φυτό ΦΥΤΟ να πάρεις κάκτους. Είμαι μια Ελιά. Ποίηση διαβάζεις ή μονάχα Φρόϋντ ; 

       ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΙΑ ΜΟΥ. ΠΗΓΑ ΓΙΑ ΜΑΛΛΙ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ.

       Άκου εκεί... μόνη της θα το πει... Τη γλάστρα σου και σε άλλο μπαλκονάκι..Τελικά, είναι τόσο πολύπλοκο το σχετίζεσθαι. Μπορεί η άλλη να σου βγεί κλωνάρι από άρρωστη φάρα, μπορεί να την κακοφύτεψαν, στο τέλος πέφτουν όλα τα κουσούρια στα μούτρα σου. Τι ήθελα και έμπλεξα ;  Λίγα είχα στο κεφάλι μου ; Θα μου φορτώσει τώρα και η γλάστρα τον καημό της ;

      Μούμπλε, μούμπλε.... κλικ κλικ κλικ ... αναζήτηση, εδώ είμαστε...

      . Εκπληκτικά ομοιώματα ελιάς σε προσφορά στο e-bay :

  Δεν χρειάζεται να αλλάξεις τα προγράμματά σου και τα γούστα σου. Ότι έκανες πριν πάρεις φυτό, το ίδιο θα κάνεις. Και θα είναι και ωραίο το μπαλκόνι. Για τους απέναντι.

  Τέλος στις ενοχές, αναίμακτη σχέση με οποιοδήποτε καλλωπιστικό ζητήσεις ... από 9,99 .

  ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕ ΤΩΡΑ ΕΝΑ

ποιός κατασκευάζει τις λέξεις ;

   ΘΕΜΑ ( Σαρκική αλληλεπίδραση . Τι αποτύπωμα έχει σε κάθε πλάσμα ; Ένα είναι σίγουρο. Για τον άντρα είναι διατροφή. Για τη γυναίκα πολυτέλεια . Είναι σαν την τεκνοποίηση , αλλά ανάποδα. ) 

  ...............................................

     Είναι απόψε μια από εκείνες τις νύχτες. Που τις κρατάμε μέσα μας κρυμμένες σαν αμαρτία. Άλλες φορές μας οδηγούν σε κυνισμό, άλλες σε αηδία, τις περισσότερες τις θάβουμε στο βάζο με εκείνη την αγανάκτηση που καθορίζει αυριανές αποφάσεις. Ιδρώνω. Πονάω. Στριφογυρνώ. Δοκιμάζω αποσπάσεις. Κάνω αρωματισμένα ντουζ, ξυρίζομαι και πίνω αρωματική μαστίχα, ακούω αγαπημένες μουσικές, κάνω στρέτσιγκ, τελικά ξαπλώνω στο άδειο στρώμα γιατί δε μπορώ να περάσω τη νύχτα όρθιος στη γωνιά του δωματίου. Θα μπορούσα να πάω στις "πουτάνες". Αλλά τι να μου πουν ;  Θύματα μιας άλλης απόγνωσης, αλλά απόγνωσης. Η λέξη αυτή... απόγνωση, θα μπορούσε να είναι γένους αρσενικού, ε ;  Εγώ είμαι η καλύτερη. Απλά... Είμαι μια αρσενική πουτάνα που απόψε την πληρώσανε με μια  μεταχρονολογημένη επιταγή! Κακή εκτίμηση , κακή αρχική συμφωνία, κακή συνθήκη.. Πρέπει να αποδέχεσαι τις συνθήκες που θα 'λεγε μια γνωστή μου.  Πιάνω το "αξιόγραφο" από το κομοδίνο και το κοιτάζω ανάποδα στο φως. Το ποσό, σωστό. Υδατογράφημα τέλειο. Τι μου πάει στραβά του μαλάκα ; Θα σου πω...Δεν έχω χρόνο για μεταχρονολογημένες. Την φτύνω και την κολλάω στο ντουβάρι. Πέφτει. Δεν ακούγεται κιχ. Είμαι μια γερασμένη αρσενική πουτάνα. Έπρεπε να πληρώνομαι με ζεστό χρήμα, εν τη παλάμη. Αναζητώ το περιβόητο χιούμορ μου. Δεν είναι 'δω.

    Μια και αναφέραμε την παλάμη, είναι ένα εξαιρετικής σημασίας μέρος του αντρικού λειτουργικού συστήματος.

     Απλώνω το χέρι να ερεθιστώ. Η παλάμη μου πιάνει ένα ...αποτρόπαιο υπόλειμμα πούτσου. Το ψηλαφώ να ξυπνήσει. Σκέφτομαι δυνατά. Σκέφτομαι τα βυζιά της. Δε γίνεται τίποτε. Το δέρμα στο χέρι μου είναι πιο ξένο από γυαλόχαρτο. Επιμένω, Πονάω. Τσιμπάω τις ρώγες στο στήθος μου. Με δύναμη. Ξέρω ότι θα με πονάνε φρικτά το πρωί. Συνεχίζω. Αρχίζει να μεγαλώνει αλλά μοιάζει με ζυμάρι. Κι εγώ δεν χρειάζομαι τσουρέκια. Πρέπει να δώσω μια απάντηση στην σωματική ασφυξία.

    Τα νεύρα μου κλονίζονται. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στα συγκεκριμένα βυζιά, δεν μπορώ να ανακαλέσω τη σωστή θύμηση γιατί οι θύμησες δεν είναι αρκετά δυνατές ούτε αρκετά πρόσφατες. Μπερδεύω την Τζένη με την Άννα, μπερδεύω εικονικές με αληθινές γυναίκες, μπερδεύω μασχάλες με μαλλιά και μουνιά με στήθια, γυναικεία σώματα αποσυντίθενται και συναρμολογούνται στο μυαλό μου με μια πρεμούρα αποπνιχτική. Χρειάζομαι επειγόντως μια εικόνα αρκετά πειστική για να συγκεντρωθώ και να εκσπερματώσω. Δεν μπορώ... θέλω να πω, δεν μπορώ τελευταία να το κάνω. Έχω σκεφτεί ότι είναι κατώτερο της ποιότητας που ... κατώτερο της περηφάν... , κατώτερό μου ρε πούστη μου. Και το θεωρώ απιστία στην σχέση που θέλω να κρατήσω.

   Πονάω παντού, Σταματάω, Η ανάσα είναι γρήγορη αλλά όχι αρκετά γρήγορη. Προσπαθώ να πάρω μια βαθειά αναπνοή. Αυτό κι αν είναι αδύνατον. Κλέινω το πορτατίφ κι αποφασίζω να κοιμηθώ. Δεν περνάνε ούτε δέκα λεπτά. Τρόμος. Τινάζομαι πάνω πανικόβλητος, εφιάλτης ή πανικός, παραπατώ, πηγαίνω στο μπάνιο, στηρίζομαι στον νιπτήρα και αποφεύγω να κοιταχτώ γιατί με σιχαίνομαι. Ρίχνω νερό στα μούτρα μου, καθαρίζω τι μύτη μου και το λαιμό μου, προσπαθώ να προκαλέσω εμετό.. του κάκου. Έχω ένα τεράστιο βάρος, σε όλα μου τα όργανα. Εσωτερικό. Το κεφάλι μου πάει να εκραγεί.

   Και τώρα πλέον πονάει το στήθος μου σε κάθε απόπειρα βαθειάς αναπνοής, φοβάμαι, φοβάμαι είναι μικρή λέξη, πίνω γουλιές από τη βρύση και κάθομαι κάτω στα πλακάκια γυμνός. Το φαρμακείο είναι στη κουζίνα. Υπάρχει ηρεμιστικό αλλά φοβάμαι ότι θα είναι η χαριστική βολή στο μυαλό μου που με βαραίνει σαν βράχος. Δεν χρειάζομαι άλλο να αποχαυνωθώ, τουναντίον, χρειάζομαι ένα κρύο αεράκι.

   Επιστρέφω στο κρεβάτι.  Μένω με αναμμένα τα φώτα. Φοβάμαι. Κλείνω τα μάτια. Πιάνω το πουλί μου σαν να είναι εχθρός. Το μαλάζω με μανία, ίσως τρέξει αίμα αλλά τελικά κάτι τρέχει. Λύνομαι στα κλάματα, μυρίζει σπέρμα και απογοήτευση. Κλαίω με βαριά αναφυλητά. κλαίω, κλαίω, τελικά νιώθω να ελαφραίνω. Και μετά από λίγα λεπτά δοκιμάζω : τώρα πια χρειάζομαι μια βαθειά αναπνοή.

   Απλώνω τα χέρια σαν τον εσταυρωμένο, κουνάω το λαιμό μέχρι να σπάσουν τα οστεόφυτα με κείνο τον αποτρόπαιο ήχο, κλακ αριστερά, κλακ δεξιά, τεντώνω τα πόδια, στρετσάρω τη μέση και μετά κουλουριάζομαι σε στάση εμβρύου. Χώνω ένα δροσερό μαξιλάρι στα σκέλια μου και η δροσιά στα αρχίδια μου μου θυμίζει άγγιγμα γυναίκας... ετοιμάζομαι, εκπνέω και παίρνω μια μεγάλη μακριά ανάσα. Και ως εκ θαύματος είναι ολόκληρη. Είναι ολόκληρη. Έχω ξαναπάρει μια βαθειά ανάσα !

   Το στήθος μου γεμίζει φρέσκο αέρα, πρέπει να έχει μέρες να συμβεί. Ανασαίνω δεύτερη φορά, σχεδόν ολόκληρη ανάσα, τώρα δεν δοκιμάζω τρίτη μη ξανακυλήσω στην ίδια αγωνία. Είμαι σχετικά γαληνεμένος. Σηκώνομαι και σβήνω τα φώτα. Ανάβω ένα κερί και κάθομαι ανάσκελα να χαζέψω τις ανταύγιες στο ταβάνι. Ξέρω ότι το πρωί θα με βρεί ικανό να ανταποκριθώ. Αύριο και μεθαύριο.

   Δονείται το κινητό. Το ανασύρω. Αμφιταλλαντεύομαι. Αν δε το σηκώσω θα χρειαστούν εξηγήσεις.

   Έλα αγάπη ; Τι κάνεις ; ...Καλά.  ... Σίγουρα ; .... ναι.... Λέω να μείνω άλλη μια βδομάδα εδώ, είναι τέλεια, έχεις πρόβλημα μωρό μου ; .. όχι, σου αξίζει... Εσύ τι θα κάνεις ; ... Εγώ εδώ, οκ... Να δεις κανέναν φίλο, ο Νίκος γύρισε ; ... Ναι, νομίζω χθες... Να βγείτε για μπύρες, ναι ;  ... Θα δούμε... Καληνύχτα μωρό μου, σε φιλώ παντού... Ναι το νιώθω... Τα λέμε αύριο, να κοιμηθείς γλυκά.... Και 'συ καλή μου. Έλα, γειά. Σ αγαπώ, ναι ;  Το ξέρω.

   Είμαι πάλι με το κερί. Στο ταβάνι πιστεύω ότι τα σχήματα είναι αποτρόπαια όμορφα. Θα μείνω να τα χαζεύω. Τα σχήματα είναι στις φωτεινές περιοχές επειδή τους το επιτρέπουν οι σκιερές. Η ζωή είναι μια αλληλουχία σκότους και ημίφωτος. Και η απόγνωση το ίδιο. Θέλω να πω, έχεις ζήσει την "μη απόγνωση" για να αναγνωρίζεις με απόλυτη σιγουριά την απόγνωση όταν τη βιώνεις, να είσαι βέβαιος. Μη μου πεις όχι, οποιησδήποτε άντρας με διαδρομή έχει ζήσει 2 φάσεις. Την μη απόγνωση και την άλλη.

    Στο ταβάνι οι σκιές και οι λωρίδες έχουν γίνει νευρικές. Το κερί πνέει τα λοίσθια. Είμαι σχεδόν 60 ετών αλλά απόψε αισθάνομαι 80. Στο ίδιο δωμάτιο με το κερί. Ανα  πνέω, ότι και το κερί θαρρώ. 

   Η ζωή, η αγωνία, η ασφυξία, η απόγνωση, η δίψα, η πείνα, η επιθυμία... όλες γένους θηλυκού....

   Ε, μη γαμήσω.... ποιός κατασκευάζει τελικά τις λέξεις ; 

 

Antony Hopkins thoughts

- Άσε μακριά τους ανθρώπους που δεν είναι προετοιμασμένοι να σε αγαπήσουν. Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα που θα πρέπει να κάνεις στη ζωή σου και θα είναι και το πιο σημαντικό πράγμα. -Σταμάτα να κάνεις σκληρές συζητήσεις με ανθρώπους που δεν θέλουν αλλαγή. -Σταμάτησε να εμφανίζεσαι σε ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται για την παρουσία σου. Ξέρω ότι το ένστικτό σου είναι να κάνεις τα πάντα για να κερδίσεις την εκτίμηση των γύρω σου, αλλά είναι μια ώθηση που σου κλέβει τον χρόνο, την ενέργεια, την ψυχική και σωματική υγεία. -Όταν αρχίζεις να παλεύεις για μια ζωή με χαρά, ενδιαφέρον και δέσμευση, δεν θα είναι όλοι έτοιμοι να σε ακολουθήσουν σε αυτό το μέρος. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξεις αυτό που είσαι, σημαίνει ότι πρέπει να αφήσεις τους ανθρώπους που δεν είναι έτοιμοι να σε συνοδεύσουν. -Εάν προσβληθείς ,ξεχαστείς ή αγνοηθείς από τους ανθρώπους στους οποίους έχεις δώσει τον χρόνο σου, δεν κάνεις χάρη στον εαυτό σου συνεχίζοντας να προσφέρεις την ενέργεια και τη ζωή σου σε αυτούς. Η αλήθεια είναι ότι δεν είσαι για όλους και δεν είναι όλοι για σένα. Αυτό είναι που κάνει την ζωή τόσο ξεχωριστή όταν συναντάς ανθρώπους που ανταποδίδουν αγάπη. Θα ξέρεις πόσο πολύτιμος είσαι. -Όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύεις προσπαθώντας να αγαπηθεί ο εαυτός σου από κάποιον που αδυνατεί να αγαπήσει, τόσο περισσότερο χρόνο σπαταλάς στερώντας του τη δυνατότητα αυτής της σύνδεσης με κάποιον άλλον. -Υπάρχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη και πολλοί από αυτούς θα συναντηθούν μαζί σου στο επίπεδο ενδιαφέροντος και δέσμευσης. -Όσο περισσότερο μένεις εμπλεκόμενος με ανθρώπους που σε χρησιμοποιούν ως μαξιλάρι, επιλογή φόντου ή θεραπευτή για συναισθηματική θεραπεία, τόσο περισσότερο μένεις μακριά από την κοινότητα που θέλεις. -Ίσως αν σταματήσεις να εμφανίζεσαι, να μην σε θέλουν. Ίσως αν σταματήσεις να προσπαθείς, η σχέση θα τελειώσει. Ίσως αν σταματήσεις να στέλνεις μηνύματα στο τηλέφωνό σου θα μείνει σκοτεινό για εβδομάδες. Αυτό δεν σημαίνει ότι κατέστρεψες τη σχέση, σημαίνει ότι το μόνο πράγμα που την κρατούσε ήταν η ενέργεια που μόνο εσύ έδινες για να την έχεις. Αυτό δεν είναι αγάπη, είναι προσκόλληση. Δώσε μια ευκαιρία σε όσους δεν το αξίζουν. -Αξίζεις τόσα πολλά... αλλά υπάρχουν άνθρωποι που δεν χρειάζεσαι στην ζωή σου. -Το πιο πολύτιμο πράγμα που έχεις είναι ο χρόνος και η ενέργειά σου, και τα δύο είναι περιορισμένα. Όταν δίνεις χρόνο και ενέργεια, καθορίζεις την ύπαρξη σου. -Όταν το συνειδητοποιείς αυτό, αρχίζεις να καταλαβαίνεις γιατί είσαι τόσο ανήσυχος όταν αφιερώνεις χρόνο με ανθρώπους, σε δραστηριότητες, σε μέρη ή καταστάσεις που δεν σου ταιριάζουν και δεν πρέπει να είναι γύρω σου γιατί η ενέργειά σου στην ουσία είναι κλεμμένη. -Θα αρχίσεις να συνειδητοποιείς ότι το σημαντικότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου και για όλους γύρω σου είναι να προστατεύσεις την ενέργειά σου πιο έντονα από οτιδήποτε άλλο. -Κάνε τη ζωή σου ένα ασφαλές καταφύγιο, στο οποίο επιτρέπονται μόνο ' ' συμβατοί ' ' άνθρωποι. Δεν είσαι υπεύθυνος για να σώσεις κανέναν. Δεν είσαι υπεύθυνος για να τους πείσεις να βελτιωθούν. Δεν είναι δουλειά σου να υπάρχεις για ανθρώπους και να δίνεις τη ζωή σου σε αυτούς! Εάν αισθάνεσαι άσχημα, εάν αισθάνεσαι υποχρεωμένος, θα είσαι η ρίζα όλων των προβλημάτων σου, φοβούμενος ότι δεν θα σου ανταποδώσουν τις χάρες που έχεις προσφέρει. Είναι η μόνη σου υποχρέωση να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι η αγάπη του πεπρωμένου σου και να δεχτείς την αγάπη που σου αξίζει. -Αποφάσισε ότι αξίζεις αληθινή φιλία, δέσμευση, αληθινή και πλήρη αγάπη με υγιείς και ευημερούντες ανθρώπους. Τότε περίμενε να δεις πόσο όλα αλλάζουν. Μην χάνεις χρόνο με ανθρώπους που δεν αξίζουν. Η αλλαγή θα σου δώσει την αγάπη, την εκτίμηση, την ευτυχία και την προστασία που σου αξίζει.

ωδή σε μια ενήλικη γυναίκα που ερωτεύεται

   Ω, ναι... δείχνεις πανέμορφη, είσαι... ένα μικρό θαύμα !

   Θα έπρεπε να γραφτούν ολοκαίνουργια παραμύθια για σένα. Για μια ολοκληρωμένη γυναίκα που επιτρέπει στον εαυτό της να ερωτευθεί. Μέσα σε τούτη τη συναισθηματική δυστοπία. Με τις περισσότερες αντανακλαστικές αντιδράσεις της λογικής σε αμυντικό συναγερμό. Με την πλειοψηφία των πλασμάτων γύρω σου σε μια... σε μια ψυχολογική κατάρρευση. Θε έπρεπε να ξαναγραφτεί η κοκκινοσκουφίτσα κι όλο το συναπάντημα... Παραμύθι είσαι !

   Είσαι, ...ένα μικρό θαύμα ! 

     Ξέρω ότι κάθεσαι τώρα εκεί κουλουριασμένη με τα χέρια γύρω από τα γόνατα και τις σκέψεις σου να ξεπερνούν τα όρια της λογικής σου, ότι στροβιλίζεσαι σε δίνες από φοβίες, ότι χρειάζεται να κάνεις άλματα στο κενό και πάλι να παραμείνεις στο έδαφος ώστε να εξακολουθείς να 'σαι επαρκής μητέρα ή κόρη ή φίλη καρδιακή. Ξέρω, είναι τόσο μικρός ο χώρος για να σταθεί και να αναπνεύσει μια ουτοπία σαν τον έρωτα... Ξέρω ότι, βασικά, δε το πολυπιστεύεις ! Άκου....

   Είσαι ένα μικρό θαύμα !

   Ίσως νομίζεις ότι κανείς δεν παρακολουθεί. Λάθος κάνεις. Κοιτούν πολλοί κρατώντας την ανάσα τους. Ο κόσμος δεν συναντάει πλέον μικρούς ήρωες. Έχει βολευτεί στον αρνητισμό του. Συζεί με την κατήφεια και τον κυνισμό. Και συ είσαι μια εξαίρεση. Πόσο θα ήθελαν να δουν μια εξαίρεση να νικάει. Να δουν έναν ερωτικό παραολυμπιονίκη με το χρυσό στο στήθος. Κοιτάζουν κρατώντας την ανάσα τους σου λέω και μέσα τους προσεύχονται να υπάρχεις ακόμα. Μια ώριμη γυναίκα που ερωτεύεται. 

   Είσαι ένα μικρό θαύμα !

   Σε βλέπω ώρες ώρες να κάνεις έρωτα και να γελάς ! Να γελάς με δάκρυα χαράς και να περιπαίζεις τα μέλη σου για τη δική τους χαρά, να κοιτάζεσαι καθώς σηκώνεσαι τυλιγμένη το σεντόνι και να μιλάς στον καθρέφτη με κείνο το χιούμορ που επέπλευσε και πάλι .... Τι ζω η γυναίκα στην ηλικία που είμαι ! Και να πειράζεις τον εραστή σου με παιδιάστικα καμώματα, και πάλι να λύνεσαι στα γέλια. Υπάρχω ;

   Είσαι ένα μεγάλο θαύμα...

   Εντάξει... μη μου δειλιάσεις τώρα. Την μεγαλύτερη ανηφόρα την ανέβηκες. Ετοίμασες τον χώρο για να έλθει να φωλιάσει ένα χελιδόνι. Πέταξες σκουπίδια, σιγύρισες συρτάρια ανομολόγητης ψυχικής ακαταστασίας και ετοίμασες τις αισθήσεις σου, τις ακόνισες να ξαναγίνουν δεκτικές. Δεν είναι τώρα η στιγμή για πισωγύρισμα. Τώρα ανοίγεις τα φτερά και αφήνεσαι στο ρεύμα του ανέμου με σοφές και απαλές διορθώσεις, σαν να ξεχύνεσαι με ένα πολύχρωμο παραπέντε από τους πρόποδες του βουνού των Θεών. Σε κοιτούν οι Θεοί, σου λέω... Τώρα, πετάς.

   Είσαι ένα μικρό θαύμα !

   Άκουσε το σώμα σου. Άγγιξέ το το πρωί, με το που θα ανοίξεις τα μάτια, μύρισε την ευχαρίστηση που αναδίδει, ψάξε κόμπους στην κοιλιά σου, ψάξε κράμπες στους ώμους σου, δεν θα βρείς, ένα χαίδεμένο κορμί είναι το ελιξήριο της φυσιολογικότητας, της ισόβιας νεότητας, της ανταποδοτικής προδιάθεσης, είσαι ένα πλάσμα έτοιμο να μοιράσει καλοσύνη και ενέργεια σε όσους αγαπάει. Έχεις πλέον και πάλι ένα σώμα που ένα άλλο πλάσμα το αποθεώνει. 

  Δεν είσαι θαύμα. Είσαι κανονική. Απλά σπανίζεις πλέον τόσο που καταλήγεις ένα μικρό θαύμα.

   _____________________________________________________________________

Γιατί ; ..είμαστε τόσο λίγες οι γυναίκες που μιλούμε με ειλικρινή τρόπο για τον σαρκικό έρωτα ; Επειδή κατά τον έρωτα, μοιραία αφήνουμε ακάλυπτο το πιο ενδόμυχο κομμάτι μας, την περιοχή μας όπου κυριαρχούν οι φαντασιώσεις. Και οι περισσότερες,  θέλουμε να διατηρούμε πλήρως τον έλεγχο. "Ο φόβος της πτήσης" 1973  Έρικα Γιογκ.  

     Οι σεξουαλικές σχέσεις μπορεί να είναι υπέροχες, μπορεί να είναι και απογοητευτικές. Και ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις αυτό το ρίσκο είναι να το δεις με χιούμορ. Η ζωή είναι ήδη αρκετά δύσκολη, χωρίς το χιούμορ θα ήταν αδύνατη. Πρέπει να ξέρουμε να γελάμε και πρέπει να ξέρουμε και να κλαίμε, ώστε να αποκτάμε μια ιρορροπία. (Από πρόσφατη συνέντευξη της ίδιας).  

  Το σεξ έχει τη δύναμη να μας κάνει να αισθανόμαστε ζωντανοί, να ανακαλύπτουμε το βάθος των άλλων, να σκεφτόμαστε πιο ελεύθερα. Και μας λυτρώνει. ( Φρατσέσκο Πίκολο από την Republica ) .