BRE ( AST ) XIT

     Εκείνη τη χρονιά , αν θυμάμαι καλά το δύο χιλιάδες εφτά ή οχτώ ο Θεός απηύδησε μ' εμάς και αποφάσισε πλέον να πάρει δραστικά μέτρα. Με μια αριστοτεχνική παρέμβαση στα μάτια των αντρών εξαφάνισε τα βυζάκια οριστικά και αμετάκλητα. Ενώ έβλεπες μια θεσπέσια γυναίκα, στο σημείο που θα ήτανε κανονικά οι μαστοί υπήρχε μια σκούρη γκρί κορδέλα με τέσσερα κεφαλαία γράμματα.  T  I  Y  P ...
      T. I.Y.P  = ( This is your punishment )
    Τις πρώτες εβδομάδες οι άντρες σαστισμένοι επιχείρησαν να παρακάμψουν την τιμωρία. Κυκλοφόρησαν γυαλιά με ολογράμματα βυζιών από τη μέσα μεριά, ομοιώματα κάθε είδους για να τα τοποθετούν κάτω από το σεντόνι στο κρεβάτι δίπλα τους, βγήκανε πεπόνια με κερασάκι στο κοτσάνι, ροζ μπάλλες χάντμπωλ και πόλο. Όλες αυτές οι απόπειρες έγιναν αντιληπτές από το ανώτερο Ον και συντρίφθησαν πάραυτα. Τα γυαλιά θόλωναν, τα ομοιώματα πλαδάρωναν, οι μπάλλες ξεφούσκωναν και τα πεπόνια κολούσαν στα χέρια ένα ζουμί που μύριζε σκουπιδίλα. 
    Ύστερα εμφανίστηκαν οι πρώτες κινήσεις πολιτών και αλληλέγγυων τις οποίες ο Θεός από καιρό είχε αποφασίσει να μην τις παίρνει σοβαρά. Με εκείνα και τα άλλα μέχρι το δύο χιλιάδες δέκα είχαν εξανληθεί όλα τα αποθέματα αναμνήσεων και του σχήματος και της γεύσης και της υφής από τα δύστυχα μυαλά των αντρών ώστε πλέον η λέξη στήθος να εξομοιωθεί με λέξεις όπως μολύβι, σκαλοπάτι, φαράσι, ακίδα και νομοσχέδιο. 
     Στα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ήταν ομοιογενείς οι αντιδράσεις. Οι Βρετανοί ίδρυσαν πανάκριβα ερευνητικά ιδρύματα όπου σπούδαζες νευροχειρουργική με σκοπό να επαναφέρεις στην πρότερη κατάσταση τον αμφιβληστροειδή και τα οπτικά νεύρα των αντρών. Οι Σκανδιναβοί έπιναν περισσότερο τα βράδια. Οι Πρώην Ανατολικοί έχτισαν φράχτες και από τη μέσα μεριά κρέμασαν πλαστικές μπάλες κομένες στη μέση γεμάτες με γύψο καλλιτεχνίας μισό μισό με σιλικονούχα πρόσθετα. Οι Ιταλοί προσκάλεσαν υπέρβαρους Γερμανούς και τους έκλεβαν τα μπλουζάκια για να κάθονται στις Pub με τις κοιλιές και τα βυζιά να κρέμονται προσπαθώντας να συντηρήσουν τουλάχιστον τις στοργικές αναμνήσεις της ανατροφής τους από τις γιαγιάδες τους. Οι Έλληνες πάλι άρχισαν να πηγαίνουν με Ryan Ιταλία.  
     Γύρω στο δυό χιλιάδες δεκα πέντε, ο Θεός αποφάσισε να κοιτάξει με άλλο μάτι αυτήν την τιμωρία. Έριξε σε κάθε χώρα από μια κοτρώνα με χαραγμένους κανόνες.  Στην Ελλάδα η κοτρώνα έπεσε σύριζα στη Βουλή, όπως έπεσε ο Σύριζα στη βουλή σα κοτρώνα. Τη διαβάσαμε κι έγραφε...
    1. Θα κόψετε το τσιγάρο εντός της βουλής και των πέριξ καφέ .  Δύο νούμερα .
    2. Θα κόψετε όλες τις αποδείξεις στις ταβέρνες. Έξι νούμερα.
    3. Θα κόψετε τις μαλακίες στα γήπεδα.  Τρία νούμερα.
    4. Θα κόψετε το βήχα στους φασίστες . Πέντε νούμερα. 
    5. Θα κόψετε το κοκορέτσι. Ένα νούμερο. 
        Με το πέρας της επιτυχούς αξιολόγησης θα αποκτήσετε το φώς σας. Τα σουτιέν θα γεμίσουν και πάλι με τα αντικείμενα του πόθου σας. Και θα τα βλέπετε crystal clear.
       Ο λαός διχάστηκε. Πολλοί λέγανε ότι ακόμα και με πλήρη φοροαποφυγή αν μπαγλαρώσουμε μερικούς Χρυσαυγίτες θα έχουμε τη χαρά αρκετών ευμεγέθων μαστών. Άλλοι έλεγαν οτι πέντε νούμερα δε τα αγνοείς, δεν τα ααααγνοείς. Το κοκορέτσι ούτε ένας δε το χαλάλιζε για ένα ψωρονουμεράκι βυζί. Και γενικά η συζήτηση κατέληξε γύρω από το χόμπυ της αποφυγής έκδοσης αποδείξεων. Ο υφυπουργός οικονομικών μάλιστα, διαισθανόμενος ενδιαφέρον έδωσε για κάθε νούμερο που προέρχεται από συμμόρφωση στον ΦΠΑ εκτός από τη χρά του μεγάλου σουτιέν μπόνους έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ. 
       Ο Άλεξ κατά την προσφιλή του τακτική προκάλεσε δημοψήφισμα.  
       Το δημοψήφισμα διατυπώθηκε ως εξής : BREASTXIT vs ΑΠΟΔΕΙΞΗ . Όλες οι άλλες οδηγίες θεωρήθηκαν δευτερεύουσες. Θα γίνει την Κυριακή 7 Αυγούστου. 
       Τι θα ψηφίσουμε ;    























 

tomorrow always comes

      Ξέρεις τι τεράστια αυταπάτη μπορούμε να οικοδομήσουμε αν ενώσουμε τις αυταπάτες μας ;

    Να , εγώ θα βάλω τρεις τέσσερις, για μαγιά, θα βάλω ας πούμε την δυνατή μου ότι σου είμαι πολύ απαραίτητος και εκείνη την ύπουλη ότι είμαι και ξεχωριστός. Μπορώ να φέρω και την αυταπάτη ότι ελέγχω τα πράγματα προνοώντας. Και για τέταρτη ότι προετοιμάζομαι και για το κακό.  

   Φέρε εσύ την αγαπημένη μου, ότι είμαστε λίγο καλύτερα από τους άλλους. Βάλε και την δική σου αγαπημένη ότι εξελισσόμαστε διανοητικά. Κι αν τραβήξω άλλη μια σου, παίρνω την γονική. Αυτή ντε που λέει:  δε μπορεί, τα μάθαμε ποδήλατο και κολύμπι , τα σπρώξαμε και αυτά ΟΚ, θα ζήσουν.

   Πάνω σε τέτοιους πυλώνες σου στηρίζω ότι θές ! Έναν ουρανοξύστη αισιοδοξίας για το στίγμα μας. Το στίγμα μας στο τέλος θα είναι ό,τι και εκείνο που αφήσαμε πέρυσι στην αμμουδιά. Αλλά δε θέλω να το πάω βαρύγδουπα. Θα το ελαφρύνω για να γίνει απλό…

   Φέτος στα Μάταλα το φεστιβάλ νεολαίας είχε τούτο το σύνθημα. Today is life, tomorrow never comes.  Δε σε κάνει να γελάς ; Καταρχήν ναι. Αλλά σκέψου γιατί… Επειδή έχουμε την ψευδαίσθηση ότι στα Μάταλα είναι ανήλικοι ενώ εμείς…. Είναι το μόνο που μας έμαθαν να βάζουμε κάτω από τον όρο αυταπάτη. Ενήλικος θα πει να προνοείς. Μας καθάρισαν. Μας βάλανε να επενδύουμε διαρκώς στο μέλλον.

    Γιατί απ’ όσο θυμάμαι, ο φόβος μου από τα τότε ως σήμερα αφορούσε στο αύριο. Και κάθε μέρα έπαιρνε μια μέρα παράταση, γαμώτο.

   Και ύστερα έρχεται το αύριο με γδούπους ! Μικρούς και μεγάλους γδούπους, οδυνηρούς, αιφνίδιους και καθοριστικούς.

    Tomorrow always comes…

   Κολλάς μια ζωή ένσημα, χάνονται τελικά τα αποθεματικά. Παίρνεις μελανάκια μη ξεμείνεις το ΣΚ κρασάρει ο εκτυπωτής. Κρατάς back up αλλάζει το λειτουργικό δε τα διαβάζει. Κρύβεις χρήματα μπαίνει διαρρήκτης. Την μεθάς να την αυτώσεις κάνει εμετό και πέφτει ξερή. Κάνεις σέρβις να φύγεις αεράτος παθαίνεις λάστιχο. Αφήνεις την πέτσα από την κότα να τη φας τελευταία, χτυπάει το κινητό, την αρπάζει το σκυλί.  Σηκώνεις τα τηλέφωνα να κοιμηθείς, δέρνει ο αποπάνω την αποπάνω και πετάνε καρέκλες. Βάζεις τα μακαρόνια στο πιάτο ανοίγεις τηλεόραση και δείχνουν τα σφαγεία. Μαζεύεις τσίμα τσίμα για τις διακοπές χαλάει το πλυντήριο ρούχων. Λες θα πεταχτώ για μια βουτιά, φυσάει ανάποδα πλακώνουν οι μέδουσες. Σπουδάζεις τη κόρη σου στην Αγγλία τη γκαστρώνει Πολωνός. Μια φορά δε το πας το δελτίο του τζόκερ , πιάνεις όλα τα νούμερα. Παίρνεις άδεια, μπαίνει νοσοκομείο η μάνα σου.

Μικρούς και μεγάλους γδούπους… ναι.  

        Today is life. Tomorrow …always comes.Οπότε ...

Μην ξεχάσεις να ζήσεις την υπόλοιπή σου μέρα.

Je suis Erdogan

Πλήθη εναντιώνονται στην προέλαση αρμάτων στις πλατείες. Εάν είναι οπαδοί ενός κόμματος συντηρητικής κοπής ( Πατρις Θρησκεία Οικογένεια ) είναι χαμηλού νοητικού επιπέδου. Εάν είναι οπαδοί ενός κόμματος αριστερής κοπής ( Η χώρα ανήκει στους Εργαζόμενους ) είναι συνειδητοποιημένη κοινωνία. Πρόσφυγες περνούν τα σύνορα. Οι Έλληνες είναι brain drain. Οι Πακιστανοί ζώα που δεν χρησιμοποιούν χαρτί υγείας. Σημάδια από αίμα στην άσφαλτο στη Νίκαια είναι πρώτη είδηση. Στην Παλαιστίνη είναι λεκέδες. Ένα τανκ περνάει πάνω από ένα κορμί. Στην Αθήνα γίνεται ήρωας. Στην Κωνσταντινούπολη είναι ένα χαμένο κορμί. Ένα πολυβόλο θερίζει άοπλους. Στο Παρίσι είναι τρομοκρατία. Στην Κωνσταντινούπολη είναι οπερέτα. Μια μάνα θάβει το σπλάχνο της. Στο Μανχάταν κανόνια ρίχνουν ομοβροντίες τιμής ένεκεν. Στη Συρία κανόνια ρίχνουν κατά πάνω της. Ένας καλός ρεπόρτερ εκτοπίζεται από το καθεστώς. Αν τον εκτοπίζει ο δυτικός Ιμπεριαλισμός είναι απειλή για τη δημοκρατία (wikileaks). Αν τον εκτοπίζει ο Ισλαμικός Ιμπεριαλισμός είναι άξιος για Νόμπελ. Το παιδί μου πεινάει. Πρέπει κάτι να γίνει. Το παιδί της πεινάει. Ας μην έκανε παιδιά.

το σύνδρομο της άμυνας

   Η Ιταλία αποκλείστηκε χθες, παρόλο που κατάφερε να μη χάσει. Σαρράντα χρόνια έχει να χάσει από τη Γερμανία. Το παιχνίδι που λέγεται δε θα μου βάλεις γκολ που να λυσάξεις είναι στο DNA της. Σάντος λέγεται ο άλλος που με έξι ισοπαλίες θα φτάσει τελικό. Εδώ που έφτασε το πράγμα λέει, σημασία έχει το αποτέλεσμα με κάθε τρόπο. Δεν θα κοιτάξουμε τώρα το θέαμα...
    Αν δε κάνω λάθος τέσσερα χρόνια αυτοί που αγαπούνε το κλωτσοσκούφι μετράνε τις μέρες για να απολαύσουν το θέαμα που θα προσφέρουν μερικές Εθνικές Ομάδες σε ένα άνευ προηγουμένου ραντεβού για πάθος, τρίπλες, τάκλιν, σουτ, χαρά και σασπένς. Οι τελικές προσπάθειες χθες στο Ιταλία-Γερμανία ήταν τρεις... σε τρείς ώρες ματς.
   Και στο ποδόσφαιρο λοιπόν έχει εδραιωθεί η αντίληψη ότι μακριά φτάνει εκείνος που δεν διαπράττει λάθη, με λόγια απλά εκείνος που ελαχιστοποιεί τα ρίσκα του. Και μέσα από το σύνδρομο της άμυνας διδάσκεται στις κοινωνίες η ικανοποίηση του αποτελέσματος μηδέν μηδέν.
   Το μηδέν μηδέν δεν είναι σκορ. Είναι δυστυχώς το σημείο εκκίνησης. Το μηδέν μηδέν είναι το αποτέλεσμα σε όλες της συνόδους κορυφής στον πλανήτη εδώ και χρόνια. Το μηδέν μηδέν είναι η ευχή των ηγετών και το αποτέλεσμα που φέρνουν πίσω στο σπίτι ενώ λαοί ολάκεροι τους χρυσοπληρώνουν για να ταξιδεύουν και να συζητούν ώστε να λύσουν το πυρηνικό ζήτημα, το Συριακό ζήτημα, το Εκκλησιαστικό ζήτημα, το πρόβλημα του όζοντος, το ανθρωπιστικό, το μεταναστευτικό, και το επισιτιστικό. Το μηδέν μηδέν είναι αυτό που παρακολουθούμε στο Κυπριακό. Το πιο μακρύ ματς της ιστορίας... 1974-2016.
   Το σύνδρομο της άμυνας οδήγησε τον Κάμερον να ορίσει δημοψήφισμα παρ' όλο που δεν είχε ιδέα τι θα κάνει με το αποτέλεσμα. Το σύνδρομο της άμυνας οδήγησε τον Αλέξη να ξαναπροκαλέσει εκλογές μετά το δημοψήφισμα παρ' όλο που πήρε εντολή να βγάλει τη χώρα από το μηδέν μηδέν. Ακόμη περιμένει να τελειώσει αυτό το μαρτύριο, το μάτς της ζωής του και να πάει διακοπές με τα παιδάκια του. Το μηδέν μηδέν οδηγεί  τον μικρό Μητσοτάκη να απαντάει ότι ΔΕΝ θα κάνει απολύσεις παρ' όλο που  θα περιμαζέψει το δημόσιο ! Το μηδέν μηδέν στην Ισπανία οδήγησε τη συμμετοχή στις τελευταίες εκλογές στο 54%. Το μηδέν μηδέν κάνει τον κόσμο να νυστάζει, να πέφτει για ύπνο και μετά, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, να απονέμονται τα τρόπαια σε όλα τα ζητήματα, ερήμην του.
     Το μηδέν μηδέν κάνει τον Σόϊμπλε να σπρώχνει το Ελληνικό απλό ζήτημα του χρέους για μετά τις εκλογές. Ο κάθε μπακάλης ξέρει ότι από έναν ψιλοκατεστραμένο κοιτάς να πάρεις τις οφειλές του δέκα δέκα κάθε εβδομάδα κι όσα σώσεις.
     Το μηδέν μηδέν παρ' όλα αυτά σε κανέναν δεν αρέσει, αν τον ρωτήσεις. Στο καφενείο θυμούνται όλα τα ματς που λήξαν πέντε τρία. Γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος το λοιπόν ;
Επειδή το μόνο που προβάλλεται από τα κανάλια είναι παραδείγματα του "Τι θα πάθεις αν τυχόν χάσεις ένα ματς". Η κουλτούρα του δαρμένου που σκουπίζει τα αίματα με την φράση "ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα" δεν είναι ανέκδοτο πλέον. Είναι αυτό που έχει προκαλέσει σε όλους μας το παρατεταμένο σύνδρομο της άμυνας.
     Η Ιαπωνία είναι δεκαετίες βυθισμένη στο καθεστώς του στασιμοπληθωρισμού. Είναι ένα σπιράλ ύφεσης που κρατάει την οικονομία δέσμια στο μηδέν και τις παραγωγικές της δυνατότητες καθηλωμένες σαν μια μηχανή στο ρελαντί. Όλοι οι οικονομολόγοι ξέρουμε ότι αυτό λύνεται με μια επανεκκίνηση των δημόσιων επενδύσεων έστω κι αν απαιτεί ένα ρίσκο στην συναλλαγματική ισοροπία. Ωστόσο το Γιεν διαφυλάσσεται σαν κορωνίδα για να μην πάθει κανένα στραπάτσο, και οι Ιάπωνες "ιθύνοντες" ασχολούνται με την προστασία στα ταμπλώ των χρηματιστηρίων και όχι με την ισορροπία στη κοινωνία.  Για χρόνια το παράδειγμα της Ιαπωνίας μας απασχολούσε ελάχιστα γιατί ήταν μακρινό.
     Χθες ανακοινώθηκε ότι 475.000 είναι οι καταρτισμένοι και δυναμικοί εργαζόμενοι που μετανάστευσαν από την Ελλάδα μας από το 2008 αρνούμενοι να παρακολουθήσουν το μηδέν μηδέν της Ελληνικής οικονομίας στα καλύτερά τους χρόνια. Το αντιλαμβάνεστε ;
     Το καθεστώς της στασιμότητας στις οικονομίες όλης της Ευρωπαϊκής περιφέρειας θα προκαλέσει σύντομα κι άλλη εξέγερση εντός της Ευρωζώνης. Αλλά η εξέγερση θα είναι στις εξέδρες και με τα κατάλληλα μέσα πιστεύεται ότι θα κατασταλεί.  Εαν χρειαστεί θα χρησιμοποιηθούν ως φόβητρα οι ασύμετρες απειλές για να κρατήσουνε τους θεατές καθηλωμένους. Τέλειωσε το ματς χωρίς νεκρούς ; Καλά είμαστε. Κάμερες ασφαλείας, ηλεκτρονική κατασκοπία, βάσεις δεδομένων, εικόνες από θύματα εν μέσω βιαιοτήτων και μαύρα περιβραχιόνια στους παίχτες. Ενός λεπτού σιγή σε κάθε ματς για να θυμόμαστε συγκεκριμένα θύματα, όχι πολέμων, αλλά αυτόχειρων... θύματα που προκάλεσε η μάταιη προσπάθεια να ανατραπεί το κατεστημένο.
    Δεν υπάρχει λόγος για τις μάζες να διψάνε για ένα γκολ. Η Ευρωπαίκή ολοκλήρωση μπορεί να μην καταγάγει νίκες, αλλά θα προχωρά αήτητη. Έτσι δεν είναι ; 
    Δεν υπάρχει λόγος για τις μάζες να διψάνε για ένα γκολ. Η παγκόσμια ελίτ θα τους προσφέρει κύπελλα με την διαδικασία των πέναλτυ. Αν θέλουνε σασπένς ας παίξουνε άλλο  παιχνίδι. Το ποδόσφαιρο δεν είναι πλέον για όλους.