Ήταν ο καπιταλισμός ηλίθιε

     Ο  πρόεδρος κάθισε βαριεστημένος και βλοσυρός στην έδρα. Έσπρωξε ένα μάτσο μισοτελειωμένα μπικ, κουτιά Παπαστράτος, μπερλόκ και κονκάρδες, κι έκανε νόημα να του αλλάξουν το τσίγκινο τασάκι με τη φίρμα "ρεκτιφιέ ο Τάσος" γιατί ήταν ξέχειλο. Άναψε το τσιγαράκι και κοίταξε πάνω από τα γυαλιά με εξεταστικό βλέμμα την κατηγορούμενη. Πρώτα του σηκώθηκε η τρίχα και μετά το αριστερό φρύδι μέχρι πάνω. Τίποτε άλλο δε του σηκωνόταν εδώ και δεκατόσα χρόνια.  Η τύπισσα ήταν τέλεια προετοιμασμένη από την υπεράσπιση. Αχτένιστη με τη ρίζα μαύρη δυό πόντους, χαϊμαλί στο ένα χέρι και μια κονκάρδα Τσε στο γαριασμένο πουκάμισο. Σταράκια στο φθηνό πράσινο, όχι το απαλό, εκείνο του αγγουριού.

    - Δημόσιο συμφέρον εναντίον Παπα… Παπα… γμτ…Π.. Παπαπαντωνίου Παναγιώτας , εγέρθητο κατηγορουμένη να περάσει ο δικηγόρος της από την έδρα να του πω δυό λόγια όσο η Παπα..ρούνα ορκίζεται στον πέμπτο τόμο. Ησυχία εκεί κάτω και βγάλτε έξω τον φωτογράφο με την ψηφιακή, Μανχάταν μου το έχετε κάνει εδώ μέσα.

   -  Κε πρόεδρε, Χαράλαμπος Γαργαρατούδης, συνήγορος υπεράσπισης της ..

   - Καινούργιος είσαι εσύ ;

   - Είμαι ανηψιός του Γαργαρατούδη του οδηγού νταλίκας.

   - Να σε δω κι εσένα, δε θέλω μάχη εντυπωσιασμού και σε προειδοποιώ να είσαι λακωνικός, έχω δύσκολη σειρά μετά.

   - Μάλιστα κύριε πρόεδρε.

   - Πήγαινε τώρα, παρακαλώ τον δημόσιο κατήγορο :  Ησυχία εκεί κάτω , τελειώνετε !

   - Κε πρόεδρε, κλασσική περίπτωση, στην κατοχή της κατηγορουμένης βρέθηκαν τα παρακάτω πειστήρια :

Α. Τσάντα Luis Vouton εκτιμώμενης αξίας , μπορώ να πλησιάσω ;  … διακοσίων τριάντα ευρώ με βάση τη σελίδα 24 αράδα 11 του καταλόγου καπιταλιστικών τεκμηρίων.

Β. Κρέμα νυκτός , αγνώσου πλην όμως ουδόλλως ευκαταφρόνητης αξίας.

  - Η υπεράσπιση , έδειξε ο πρόεδρος ξύνοντας το ξεφτισμένο τζην στο γόνατο.

  - Κύριε πρόεδρε, η πελάτης μου αρνείται ότι η εν λόγω τσάντα είναι αυθεντική. Μπορώ να σας βεβαιώσω ότι εάν τραβήξετε τη φόδρα θα σας μείνει στο χέρι, πράγμα που ουδόλως χαρακτήριζε τούτα τα προϊόντα της περί ης ο λόγος ξένης καπιταλιστικής φάμπρικας. Το φερμουάρ κε πρόεδρε μαγκώνει στο 32 ο δόντι και ο κρίκος της πόρπης έχει ήδη σημάδια οξείδωσης. Με όλα ταύτα υποστηρίζουμε ότι η προσαχθείσα είναι θύμα παρεξήγησης και υπέρβασης καθήκοντος της δημοτικής αγορανομίας.Ζητούμε την απαλλαγή της λόγω σπαρτιάτικου πρότερου βίου.

  - Κύριε συνήγορε έχετε αντίστοιχα επιχειρήματα για την κρέμα νυχτός ή να προχωρήσω ;

  - Η κρέμα νυχτός κε πρόεδρε δυστυχώς είναι αυθεντική. Η πελάτης μου βρέθηκε στην δυσάρεστη θέση να αδειάσει τα συρτάρια της μακαρίτισσας της μάνας της, αν ανοίξετε το σωληνάριο θα καταλάβετε ότι είναι προ καιρού ληγμένο… Το κουβαλούσε από το κοινόβιο προς τον κάδο. 
  - Ο εισαγγελεύς :  κε πρόεδρε έχει περιπέσει στα χέρια μου το πειστήριο Γ όπου ξεκάθαρα φαίνεται η μητέρα της κατηγορουμένης στην τάξη αποφοίτησης 1976 στο , μπορώ να πλησιάσω ; ...Αμερικάνικο Κολέγιο είπε χαμηλόφωνα. 
     Ο πρόεδρος φούντωσε τόσο που του έπεσε η καύτρα στο μωσαϊκό.
  - Κε συνήγορε πλησιάστε παρακαλώ : 
  - Κε πρόεδρε, έχω υπ' όψιν μου το πειστήριο, πρόκειται για προϊον μονταζ...

  - Κύριε συνήγορε, ευχαριστώ, θα ληφθεί υπ' όψιν το νεαρό της ηλικίας σας και η καλή σας καταγωγή, άλλως πρέπει να πω ότι παίξατε λιγάκι με την νοημοσύνη του δικαστηρίου. Μπορώ να ρίξω μια ματιά στα πειστήρια ;

   ….χμ…. χμ… μάλιστα.

  - Το πειστήριο Α κατάσχεται φυσικά προς καταστροφή. Στην κατηγορουμένη επιβάλλεται υποχρεωτική εργασία δυό εβδομάδων για το ένα πλημμέλημα ως αναφορά την Louis Vouton η οποία ουδόλως πείθει για την κακεκτυπία της. Η κατηγορούμενη θα παρουσιάζεται από τούδε και στο εξής στον ελεγκτή της γειτονιάς κάθε πρωϊ ξεκινώντας για το εργοτάξιο. Η κρέμα, το πειστήριο Β θέλω να πω,  βρωμάει του θανατά και ευχαρίστως επιστρέφεται στην κατηγορουμένη να την παραδώσει στα αρμόδια συμβούλια συγκέντρωσης παράνομου υγειονομικού υλικού από τα οποία θα λάβει αντίτιμον σε σαπούνι που θα καθοριστεί αρμοδίως.Λύεται η συνεδρίασις .

   - Κε πρόεδρε…

   - Κε συνήγορε, η διαδικασία έχει περατωθεί. Παρακαλώ να αποσυρθείτε. Υπόθεση 13, κακουργηματική κατηγορία, να περάσει ο νεαρός με το i-phone και χαλαρώστε του λίγο τις αλυσίδες γιατί το παιδάκι τρέμει ολάκερο. Δεν είμαστε εκδικητές, είμαστε εδώ για το δημόσιο συμφέρον.

μεγαλώνοντας μικραίνουν τα ρούχα μου

   Μεγαλώνοντας μικραίνουν τα ρούχα μου. Αυτό γινόταν μέχρι τα δεκάξι και ξανάρχισε τώρα στα πρόθυρα των πενήντα. Όχι τα παπούτσια, όχι. Τώρα μικραίνουν όλα μου τα πανωφόρια και κυρίως τα καπέλα. Τα καπέλα δε μπορώ να τα φορέσω πια. Είτε είναι βολικά καπέλα που δε τα αποχωριζόμουνα ποτέ είτε είναι ολοκαίνουργια και μοσχοβολητά που μου προτείνουν τάχατες στο νούμερό μου οι πωλήτριες. Είτε είναι παρέες, είτε ολάκερα κοινωνικά κινήματα, πόσο μάλλον όχλοι. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι παράξενος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι παράξενος.

    Μεγαλώνοντας φαρδαίνει το κορμί μου. Εντάξει, έχω πάρει λίγα, αλλά δε γίνεται όλα μου τα φούτερ να μη μου επιτρέπουν τις βαθιές αναπνοές. Να, για αυτό δε συγχρωτίζομαι πια με άλλους αθλούμενους στις μπάρες. Δεν είναι ότι μισώ τα βάρη, είναι ότι δε μπορώ να σηκώνω ψηλά τα χέρια. Ούτε για να γυμναστώ ούτε για να μαλώσω. Η άνοδος της λίμπιντο μου φέρνει πια μια βαθειά ενόχληση. Ούτε λόγος να σηκώσω γάντι. Τα πεταμένα γάντια δε χωράνε ούτε στις άκρες των δαχτύλων μου, όχι να περάσει μέσα όλη μου η γροθιά. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι δειλός. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι δειλός.  

     Μεγαλώνοντας με στενεύουν όλα… Και τα εσώρουχα !  Αχ να μπορούσα να φαρδύνω τα εσώρουχα. Είναι τα πιο αποπνιχτικά.  Μέσα μου υπάρχουν διαμορφωμένοι όγκοι από τους αγώνες που έδωσα μέχρι τώρα, για την προσωπική μου διαμόρφωση και μέσα από αυτή ίσως ωφελήθηκαν και κανα δυο που στέκονταν δίπλα. Ωστόσο οι όγκοι δεν ακολούθησαν την ενδεδειγμένη μορφολογία. Οι απόψεις μου δεν έγιναν καμπύλες αλλά τετράγωνες. Οι μνήμες μου δεν έγιναν λείες αλλά αιχμηρές. Οι λύπες μου δεν έγιναν μπάλες αλλά σπιράλ σαν ελατήρια που απλώνονται και μαζεύουν αναλόγως τον καιρό που κάνει. Μετά πρέπει να χωρέσω σε αυτό το άβολο σκεύος που μου παρέδωσαν για κορμί, κύβους, αγκάθια και ελατήρια και να τους φορέσω από πάνω το ίδιο εσώρουχο. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ιδιόρρυθμος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ιδιόρρυθμος.

     Μεγαλώνοντας με στενεύει η βέρα μου. Αχ να μπορούσα να τη φοράω στη μύτη. Θα ήταν πιο λειτουργική για τις δουλειές που έχει κατασκευαστεί. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ανήθικος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ανήθικος.

    Μεγαλώνοντας με στενεύουν τα ασανσέρ. Ο εγκλωβισμός σε ένα χώρο με πέντε που μπήκανε νομίζοντας ότι πάμε στο ίδιο μέρος. Και καλά ο περιστασιακός εγκλωβισμός, αυτό το ανέχομαι κρατώντας την αναπνοή μου, αλλά η ακινητοποίηση, η ακινητοποίηση που φέρνει μια ενδεχόμενη δυσλειτουργία της μηχανής, αυτή μου φέρνει δυσφορία, ιδρώτα, ταχυκαρδία και πόνο στο στήθος. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ακοινώνητος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ακοινώνητος.

     Μεγαλώνοντας με στενεύουν οι πυτζάμες μου. Είναι εκείνες οι ριγέ οι συγγενείς μου. Πρόκειται για επιδερμίδα, ραμμένη από ρετάλια που υποσχέθηκα να τα πάω μια γενιά παρακάτω. Μαζί με τους συγγενείς μου, μου παραδόθηκε ολάκερη βίβλος! Την έμαθα από έξω, θέλοντας και μη, στο δημοτικό σχολείο της ζωής. Ετούτες οι πυτζάμες είτε φτιάχτηκαν για χειμώνα καιρό και με ζεσταίνουν είτε φτιάχτηκαν με άλλη μόδα και με εκνευρίζουν, το αποτέλεσμα πάντως είναι ότι θέλω να κοιμάμαι τσίτσιδος. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι αχάριστος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι αχάριστος.

     Μεγαλώνοντας με στενεύουν τα γυαλιά μου. Δε λέω, για καλό μου τα πήρανε, αφού ο ειδικός που με πήγανε αποφάνθηκε ότι δε τα έβλεπα καθαρά τα πράματα. Όμως τώρα έχω την εντύπωση ότι με τα γυαλιά εκείνα με πιάνει πονοκέφαλος. Τα βγάζω και βλέπω το φως μου. Οι άλλοι βέβαια διαφωνούν σαν τους περιγράψω τι ακριβώς βλέπω. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ισχυρογνώμων. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ισχυρογνώμων.

    Μεγαλώνοντας με στενεύει η καρδιά μου. Την ακούω να δυσανασχετεί που πρέπει να ελέγχει τον παλμό σε τόσα πράματα. Στις συμβατικές μου αρτηρίες, στα ανειλημμένα μου άκρα και στις ολοένα και πιο φραγμένες μου οδούς επικοινωνίας με τους ανθρώπους. Με προειδοποιεί ότι μπορεί να μου την κάνει την έκρηξη. Στους κροτάφους μου το βράδυ παίζουν εμβατήρια προετοιμασίας για ρήξεις, ας το πούμε για εντυπωσιασμό εμείς εκρήξεις. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι γεροπαράξενος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι λεύτερος.

hullo and win .

  Είπα να κάνω ένα συνδυασμό της προκοπής. Βιογραφικά δε ρώταγα ! Έβλεπα και έβαζα. Μια γραία που χαμογελούσε λεύτερα, παρ’ όλη τη στραβή μασέλα κι έναν παλιατζή που είχε χαμηλά το ηχείο. Έναν που δεν έφτυνε στο δρόμο και μια πιτσιρίκα που δεν είχε μπλέ το νύχι. Τον γείτονά μου που δεν μου έχει κάνει παρατήρηση και τον περιπτερά που έχει την παγωμένη μπύρα. Μια μορφωμένη μα όχι δειχτικιά.  Κι έναν ψηλό με νου. Ένα λιγόλογο δημοσιογράφο που κάθησε κι άκουσε τι λέω και μια χοντρή μα ωραία ντυμένη. Και την ωραία κοιμωμένη. Και το Ζορρό. Τον τελευταίο απ’ το χορό στις καραγκούνες και την γυναίκα που σκουπίζει εμπρός στο σπίτι το πρωί. Τον βοηθό του ψάλτη που δεν έχει γένια. Κι ένα κοπρίτη. Έναν πλυμένο αλήτη.  

    Είπα να δώσω όνομα, γίναμε κώλος . Χωρίς όνομα! είπε ο γύφτος. Παραμύθι. Και το είπαμε το κόμμα : Κωλο..κύθι. Πρώτο στις πράξεις κι ύστερο στη λήθη. Η χοντρή η κομψή ζωγράφισε από ένα στα μπλουζάκια μας εμπρός.  Κι είπαμε εμπρός !  

    Είπα να φτιάξω ψηφοδέλτια και είπαν όχι. Τι να τα κάνουμε ; Εποχή για αποχή, αφού… Και λόγχη. Και πως θα τους λογχίσουμε ; Πρέπει να το οργανώσουμε το πράμα. Με δύναμη στα μούτρα θα τους φτύσουμε, είπε ο ψηλός. Καλώς.

   Είπα να κάνω και γραφεία. Γελάσανε. Δε θέλανε τα λούσα. Ωραιοπάθεια απούσα. Το λοιπόν το κάναμε φτυστική οργάνωση. Με γιάφκα και με απ’ όλα. Εκείνον που δεν έφτυνε στο δρόμο τον εκάναμε αρχηγό. Είχε ροχάλα μαζεμένη για εκατό. Όλοι οι υπόλοιποι τότε καθίσαμε και γράφαμε υποψήφιους. Για φτύσιμο. Έναν που είχε τη μάνα του σκοτώσει και μια που έβαζε για τέταρτη φορά η παρηκμασμένη. Έναν που ψήφιζε τον Παπανδρέο και μια που δεν τον μούτζωνε η μαλακισμένη. Τον έμπορα των ιδεών και το χαμάλη του. Ιδιαίτερα αυτόν. Μια κότα και τον κόκορα που την πηδούσε. Κι έναν που όλο έβλεπε και απορούσε.

   Είπα να δώσω ένα δελτίο τύπου, του τύπου απόψε φτύσαμε και αύριο πάλι μέρα θα ‘ναι. Με μάλωσαν. Που να το δώκεις το δελτίο, με είπαν. Θα το κολλήσουμε παντού να το ιδούν οι σκλάβοι. Μη σκάσει μύτι στις φυλλάδες το δικό μας κολοκύθι. Θα είναι ήττα, κουτορνίθι.

    Κι είπα να βρούμε έναν εχθρό. Έναν ανάδελφο κι έναν κακό. Τους βρήκαμε πατ κιούτ. Μες το λεπτό.

    Είπα να φύγω. Ήταν έτοιμοι. Έπρεπε τώρα να φτιαχτούν χιλιάδες. Κι έγινα ο διοργανωτής. Σε κάθε γειτονιά ένα κολοκύθι. Τους έφτιαχνα οργανώσεις κι έφευγα. Εμπρός μικροί μου Hulloween ! Τους έλεγα. Βγες τε και νικήστε. Hullo & win … Με όλη σας τη δύναμη, εμπρός και φτύστε.

    Κι έγινε η κοινωνία κενονία. Ο κόσμος έμαθε να φτύνει και να φχαριστιέται. Φτιάξανε ένα facebook ειδικό για τις ροχάλες. Αντί για like είχε spit. Φτιάξανε όπλα για ακρίβεια στο στόχο, σωλήνες φυσσοκάλαμα. Τίποτες δεν άκουγες παρά ένα φτού και βγαίνω. Όλη μέρα.

    Τότες κατάλαβα το λάθος μου. Μα ήταν αργά. Σαν άρχισαν κι εμένα να με φτύνουν. Αηδία !

 

     Είπα να το διορθώσω. Γύριζα όλο το ντουνιά και ρώταγα τι σχέδια έχουν κάνει. Με είχανε στο φτύσιμο. Είχανε μάθει μόνο αυτό. Γρήγορα μαθαίνουν οι λαοί στο απλό και στο κακό. Θα φτύνουμε μέχρι να φυτρώσει ολούθε η απαξίωση, είπε ο Zorro. Και φύτρωναν παντού, αλήθεια είναι,τα νέα φυτά. Καφέ και λιγδερά. Και όλη η χώρα έγινε ένα μπλιάχ πτυελοδοχείο. Μαύρη η ώρα που ξεκίνησα να κάνω χαβαλέ με την πολιτική. Βολεύτηκαν αυτοί κι ήρθε το τέλος.Μπήκαμε σα λαός στο αρχείο.

    Το λοιπόν, εχθρός η αποχή. Ας γίνει αρχή. Εμπρός. Νικήστε.

   

Η πληγή είναι το μέρος απ’ όπου μπαίνει το φως ! (J. Rumi)

Η πληγή είναι το μέρος απ’ όπου μπαίνει το φως ! (J. Rumi)  

     Στις περισσότερες φορές που νιώθουμε πληγωμένοι είναι που τους προβολείς δε τους ανάψαμε εμείς. Και καθώς η αφορμή έχει παρέλθει, το βρίσκουμε εξαιρετικά πολύπλοκο να καταφέρουμε να τους σβήσουμε ή τέλος πάντων να τους στρέψουμε προς τα έξω. Οι ψυχολόγοι έχουν αγοράσει κάμποσα κάμπριο χρεώνοντας ένα σεντς την κάθε ακτίνα φωτός μας που τιθασεύουν.  Μια εξοντωτικά φωτισμένη γωνιά μας που την θέλαμε ήσυχη, υποφωτισμένη, σιωπηλή, αυτό είναι μια πληγή. Πολλές μαζί είναι οδύνη. Και είναι εκείνο το είδος οδύνης που δε φέρνει πάντοτε τη γέννα. Άνιση μάχη. Είναι σα να έβαλε κάποιος όλα τα φώτα του δρόμου πάνω από τους κάδους των σκουπιδιών. Αν μπορείς, τράβηξε καλές φωτογραφίες.

    Μερικοί λένε ότι εκείνοι που σε αγαπούν ανάβουν τα φώτα. Όχι πάντα.. Όχι. Όχι στη σωστή στιγμή και όχι με την πλέον αποδοτική ένταση. Σε έναν καυγά από έρωτα για παράδειγμα, τα φώτα είναι τόσο άτσαλα και τραχιά αναμμένα που αποτεφρώνουν. Σε έναν καυγά καρδιακών φίλων πάλι, είναι στη σωστή ένταση αλλά υποκειμενικά στραμμένα. Πρέπει να κάνεις την πολύ δουλειά μόνος σου. Ο άλλος τα λέει και φεύγει. Κι όταν λέμε φεύγει, φεύγει… μένεις μόνος σου. Η επόμενη νύχτα και εσύ. 

     

     Η πληγή είναι το μέρος απ’ όπου μπαίνει το φως. Μείνε στο σκοτάδι και θα ‘σαι ευτυχέστερος. Σοφότερος, όχι. Ευτυχέστερος. Μη ξεχνάς ότι η κορυφαία στις μεσαίες ηλικίες αρετή είναι η βλακεία. Δεύτερη είναι η αναισθησία. Τρίτη η αποταμίευση... Αν είσαι εύστροφος και δεν αφήνεις παρατήρηση να πέσει κάτω, χωρίς να τη σηκώσεις, να τη στρέψεις στο φως και να την αξιολογήσεις τότε αδελφέ μου την έχεις πουτσίσει. Την έχεις πουτσίσει για τα καλά. Κι ο Θεός βοηθός.

Χ.Χ.

    Εννιά μήνες μέσα σε ένα κόκκινο σάκο που θύμιζε προλεταριάτο, μπούχτισε ! 
Ο τσίφτης έγγαλε το κεφάλι του από το μουνί της μάνας του. Με δυό ματιές, διέγνωσε αμέσως την μετριότητα των πραμάτων. Κάρφωσε τα δυό του μάτια στα μεμέ της μαίας. Σήκωσε μόνο το φρύδι. Ήτανε καλό μανούλι.
- Πρέπει να βγείς, του είπε η μασταροφόρος κουμπώνοντας έκπληκτη το πάνω κουμπί της ρόμπας. ( Από τόσο μικρός ... )
Ο τσίφτης κοιτούσε τα δυό μεμέ σα να λέει... Δώσε μου δυό λόγους. Για να βγώ.
- Πρέπει να βγείς. Πρέπει να επωφεληθείς .
Ο τσίφτης φύσηξε προς τα πάνω τη μπούκλα από τα μαύρα κατσαρά μαλλιά και σήκωσε και το άλλο φρύδι.
- Πρέπει να βγείς, έκανε η εκνευριστικιά νομίζοντας ότι μιλάει σε χαζό... Είμαστε εμπρός σε κοσμογονικές εξελίξεις. Υπάρχει εγκλωβισμένη αριστερόστροφη ενέργεια σε όλη την κοινωνία. Υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση ηλιθιότητας στο λαό. Υπάρχουν στην ηγεσία ενοχές. Υπάρχει και δίψα στην πνευματική νομενκλατούρα για λίγες ιερές αγελάδες.
    Ο τσίφτης άφησε τη μπούκλα να πέσει μπροστά, κρύβοντας το σπινθίρισμα στο βλέμμα. Πήρε ανάσα και με ένα σπρώξιμο όρμησε στην Ελλάδα. Νόμισαν πως καθάριζε το λαιμό του καθώς έδωσε εντολή για τα βαφτίσια.  Χι - Χι . 
    Σε δώδεκα μήνες ακριβώς είπε τις πρώτες τρείς του λέξεις :
- Καλά την έχουμε.

Το τέταρτο σπουργίτι

     Παρ΄ολίγον να το πατήσω. Ήταν ένα ασήμαντο σε μέγεθος πλάσμα. Σχεδόν ένα με το κρύο πεζοδρόμιο. Ένα σκαλί από την αφάνεια. Το ακούμπησα λίγο με το παπούτσι, σαστισμένος. Εκείνο τινάχτηκε και πέταξε, ή καλύτερα πήδησε μια πιθαμή από το έδαφος και ξανάπεσε παρά εκεί αποκαμωμένο. Επιχείρησα να το σηκώσω στη χούφτα μου, δεν έδειχνε εμπιστοσύνη.
   Περπάτησα πέντε βήματα, δεν ήθελα να φύγω έτσι. Γύρισα. Κοίταξα μια το πουλί μια το ρολόϊ μου. Πήγα να φύγω. Τότε τα είδα. Τρία σπουργίτια κατέβηκαν από το διπλανό δέντρο και άρχισαν να το τσιμπάνε και να το σπρώχνουν με τα κεφαλάκια τους. Κάνανε μια σκουντιά έτσι και πετούσαν πάνω στο δέντρο. Και πάλι κατέβαιναν δίπλα του να το σπρώξουν να πετάξει. Εκείνο έκανε άλλες δυό απέλπιδες προσπάθειες και μετά χώθηκε κάτω από ένα κλειδωμένο μηχανάκι.
   Είχα καθηλωθεί πλέον. Πέρασε κόσμος, ούτε που το αντιλαμβανόταν εκεί στη σκιά, δέκα γραμμάρια φτερωτή μπαλλίτσα. Τα τρία ενήλικα επανήλθαν. Χώθηκαν κάτω από τη μηχανή και πάλι από την αρχή. Έλα Χριστιαννέ μου !!!
   Δεν χρειάστηκε πολύ. Το μικρό πήρε θάρρος. Βγήκε και ουπςςςς.... έκανε ένα πέταγμα , όσο ήταν αρκετό για να ανέβει στη μαρκίζα του πρώτου ορόφου ! Κάθησαν δίπλα του και τιτίβιζαν όλα μαζί τη νίκη.
   Περπάτησα άλλα πέντε βήματα. Ήθελα με κάποιο τρόπο να το αναλύσω αυτό που διεμήφθηκε μπροστά μου. Γιατί κατέβηκαν τρία ; Ποιό στερεότυπο εξυπηρετούσε ο μύθος ; Καλά το μικρό έπεσε από ατύχημα στο δρόμο. Ένα, θα ήταν η μαμά του. Άλλο ένα ο μπαμπάς, αν σκεφτούμε με ανθρώπινη λογική. Αλλά το τέταρτο σπουργίτι της ιστορίας ;     
   Σκέφτηκα τους τρεις σωματοφύλακες. Δε μου κάθησε καλά.Ένα, η μάνα... δυό...
   Περπατούσα πλέον με ρυθμό. Η πόλη περνούσε δίπλα μου αδιάφορη καθώς προσπαθούσα να χτίσω ένα μύθο. Και δε χρειάστηκε να το παιδέψω πολύ. Η μεγάλη δικαίωση του αλτρουϊσμού δεν έρχεται από τη μάνα και τον πατέρα. Έρχεται από τον τρίτο άνθρωπο. Από εκείνον που θα κοντοσταθεί δίπλα σου, σαν πέσεις, χωρίς να μπερδεύει τα κίνητρά του με το ένστικτο της δικαίωσης της δικής του προσπάθειας, της τεκνοποίησης και της ριζωμένης βαθειά αγάπης με τα πολλαπλά της κίνητρα. Ο τρίτος άνθρωπος είναι ο φίλος. Εκείνος που θα κοντοσταθεί μόνον για να σου δώσει ένα χέρι, να σηκωθείς, και κατόπιν θα συνεχίσει τη μέρα του, εκείνος είναι η δικαίωση του αλτρουϊσμού. Ποτέ δε θα σκεφτεί ότι έφαγε τα νιάτα του για να σε κάνει άνθρωπο. Απλά σου έδωσε ένα χέρι.
    Ας πάρουμε κανά τηλέφωνο εκείνους. Τους τρίτους ανθρώπους της ζωής μας.
    Παρ' ολίγον να το πατήσω. Ήταν ένα ασήμαντο σε μέγεθος πλάσμα. Μου χάρισε μια τεράστια δεδομένων των αναλογιών παρόρμηση. Τηλεφώνησα και βγήκα για καφέ με έναν καλό παλιό μου φίλο. Δεν μιλούσα. Άκουγα. Άκουγα τον πόνο του, τις χαρές του, τα στοιχήματά του. όταν μπορούσα του έδινα μια γνώμη. Αλλά κυρίως άκουγα.
   Στο τέλος γύγαμε και ξέχασα να του το πω.... Τι ποιό ;  Το περιστατικό ντε... Αυτό.
   Το τέταρτο σπουργίτι.

ο αυνανισμός

      Ο Τέλης σηκώθηκε ιδρωμένος, εκνευρισμένος, στην τσίτα.
H αλήθεια είναι ότι ο Τέλης ήταν καιρό αγάμητ.
       Ο Τέλης πάτησε το enter και περίμενε. Χθες βράδυ είχε ποστάρει μια εξυπνάδα στο fb. Που να το 'ξερε η μανούλα του τι φίρμα θα γινόταν το μούλικό της που το τάϊζε κουταλιά κουταλιά κρεμούλες και του σκούπιζε το πηγούνι με τη σαλιάρα με μια ελεγχόμενη δόση αηδίας.
       Ο Τέλης κράτησε την αναπνοή του... δυό, τρία, τέσσερ' δεύτερα... το κερατένιο το Nord μου το κάθησε όλο το σύστημα πάλι, πέντε. έξ' κι να ! Έσκασαν μύτη τα κόκκινα εικονίδια. 27 likes , 4 σχόλια.  Θρίαμβος πάλι. Τους κουτούπωσ'.  Είμαι Θεός. Θε .- ός .-
      Ο Τέλης γράπωσε το ποντίκι. Οι παλμοί του ανέβηκαν κατακόρυφα. Ούτε τη στιγμή που θα συναντούσε το ραντεβού από το friend τιλία τζι αρρρ δεν είχε τόση έξαψη. Ούτε τότε. Που το χέρι του έτρεμε στην πόρτα της πάμπ "το συν απάν τημ" . Μετά βέβαια που του έκανε νεύμα και εκείνος έκανε τον Κινέζο , φεύγοντας είχε πάλι ταχυκαρδία, αλλά από τον τρόμο μη τον παρει η στραβοκάνα χαμπάρι. Άλλη αυτή η ταχυκαρδία, άλλη..  Η ταχυκαρδία του δραπέτη απ' το πραγματικό που κινδυνεύει να τον πιάσουν στα πράσσα. Σ' αγαπώ ...της είχε γράψει. Αν είσαι δίμετρη ...δεν είχε γράψει γιατί ... μη τρελαθούμε τώρα... γιατί δε ξέρει που μπήκε ; Και αφού είσαι στραβοκάνα μανάρι μου, τι το θες το ραντεβού στα τυφλά ;  Ηλίθιες γαμώτ...
      Ο Τέλης πάτησε το χεράκι πάνω στα likes. Πω πωωωω... μια λίστα... Να τη η Αλεξάνδρα... το πουτανάκι ... το 'χω... τρίτη φορά τσεκάρει.. Ντου γιου λάϊκ μπανάνα μωρό μ'  ;   Θα σε φυστικώσω εγώ, λίγο να περάσει ο καιρός να φύγει η Λίτσα στο εξοχικό θα σου ξηγήσω το όνειρο... Μπα ;  ποιά είναι αυτή η γκόμενα "κίτρινος τύπος" , οι Κινέζες είναι καλές στο κρεβάτι, ό,τι ζητήσεις χαρά τους λέει ο Μάκης, για να τσεκάρω ρε... προφάϊλ ... πςςς...    τι 'ναι αυτό ρε... μόνο γκόμενες φίλες... μην είναι καμιά λέσβος... φωτογραφίες...κλικ .. παναγία μου ..ρε αυτός είναι καρντάσης ..γαμώ το fb και τις μαλακίες μου μέσα... άντρας μου 'κανε λάϊκ... να σε χέσω !
      Πίσω ρε λούγκρα... έλα κοριτσάρα μου...α ρε Μαράκι.. σταθερή αξία... φωτογραφίες... που 'ναι εκείνη με την κόρη σου στη παραλία... κουβαδάκια το μωρό.. α, ρε μαράκι πρόλαβε και σ' άρπαξε ο μαλέας ... κοίτα βυζάκι... κλικ... αποθήκευση ως ... επιφάνεια εργασίας... άνοιγμα με ...επεξεργασία .... περικοπή... έτσιιιι... διόρθωμα λίγο το κόκκινο... αποθήκευση αλλαγών... τίτλος : το βυζάκι της Μαρίας.. ορισμός ως φόντου επιφάνειας εργασίας ... είμαι Θεός. Θε .-  ός .-
      Ύστερα ο Τέλης πάτησε το χεράκι πάνω στα σχόλια. Και εκεί τον περίμενε ένα γάντι ξεκάθαρα πεταμένο από τον EasyRider. Χιλιοειδωμένο φίλε ! πες μας κάτι νέο. Χιλιοειδωμένο ;  Τον μπάσταρδο, κάθε φορά με περιμένει στη γωνία να πουλήσει μυαλό. Απάντηση : Ποιός μιλάει για χιλιοειδωμένα τώρα... ο σεξιστής του fb. Θα σε φτιάξω εγώ... λοιπόν : δε μας... ρε Νταλάρα ; ... χμ όχι όχι... delete / : χιλιοειδωμένο και το paul newman style σου ρε μεγάλε, δε βάζεις καμιά φωτό να δουν τη φάτσα σου οι ακόλουθες ;
      Ο Τέλης πάτησε enter και περίμενε. Έβαλε καφέ. Πέρασαν δέκα λεπτά. Δεν πήρε σχόλιο. Ούτε like από κανέναν. Κοίταξε τα λαμπάκια. Καμιά δεκαριά κολλητοί ήταν μέσα. Μετά γύρισε στο σχόλιό του. Τρεις το είχαν ήδη κοιτάξει. No cοmment. Ο Τέλης τώρα έτρεμε. Πήγε να κάνει delete το δικό του. Το μετάνιωσε. Θα έδειχνε κότα. Περίμενε ακόμη δέκα λεπτά καπνίζοντας ένα πάνω στο άλλο. Και τότε ήρθε η δικαίωση.  Ένα τεράστιο like από την πρώην του Easyrider. Έτσι...
     Έτσι γαμάει ο Θρύλος ...

 Ο εγκεφαλικός αυνανισμός
    ... είναι καλός αλλά με τον έρωτα γνωρίζεις και κόσμο .