Κυριακή, Μαΐου 25

μεγαλώνοντας μικραίνουν τα ρούχα μου



   Μεγαλώνοντας μικραίνουν τα ρούχα μου. Αυτό γινόταν μέχρι τα δεκάξι και ξανάρχισε τώρα στα πρόθυρα των πενήντα. Όχι τα παπούτσια, όχι. Τώρα μικραίνουν όλα μου τα πανωφόρια και κυρίως τα καπέλα. Τα καπέλα δε μπορώ να τα φορέσω πια. Είτε είναι βολικά καπέλα που δε τα αποχωριζόμουνα ποτέ είτε είναι ολοκαίνουργια και μοσχοβολητά που μου προτείνουν τάχατες στο νούμερό μου οι πωλήτριες. Είτε είναι παρέες, είτε ολάκερα κοινωνικά κινήματα, πόσο μάλλον όχλοι. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι παράξενος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι παράξενος.
    Μεγαλώνοντας φαρδαίνει το κορμί μου. Εντάξει, έχω πάρει λίγα, αλλά δε γίνεται όλα μου τα φούτερ να μη μου επιτρέπουν τις βαθιές αναπνοές. Να, για αυτό δε συγχρωτίζομαι πια με άλλους αθλούμενους στις μπάρες. Δεν είναι ότι μισώ τα βάρη, είναι ότι δε μπορώ να σηκώνω ψηλά τα χέρια. Ούτε για να γυμναστώ ούτε για να μαλώσω. Η άνοδος της λίμπιντο μου φέρνει πια μια βαθειά ενόχληση. Ούτε λόγος να σηκώσω γάντι. Τα πεταμένα γάντια δε χωράνε ούτε στις άκρες των δαχτύλων μου, όχι να περάσει μέσα όλη μου η γροθιά. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι δειλός. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι δειλός.  
     Μεγαλώνοντας με στενεύουν όλα… Και τα εσώρουχα !  Αχ να μπορούσα να φαρδύνω τα εσώρουχα. Είναι τα πιο αποπνιχτικά.  Μέσα μου υπάρχουν διαμορφωμένοι όγκοι από τους αγώνες που έδωσα μέχρι τώρα, για την προσωπική μου διαμόρφωση και μέσα από αυτή ίσως ωφελήθηκαν και κανα δυο που στέκονταν δίπλα. Ωστόσο οι όγκοι δεν ακολούθησαν την ενδεδειγμένη μορφολογία. Οι απόψεις μου δεν έγιναν καμπύλες αλλά τετράγωνες. Οι μνήμες μου δεν έγιναν λείες αλλά αιχμηρές. Οι λύπες μου δεν έγιναν μπάλες αλλά σπιράλ σαν ελατήρια που απλώνονται και μαζεύουν αναλόγως τον καιρό που κάνει. Μετά πρέπει να χωρέσω σε αυτό το άβολο σκεύος που μου παρέδωσαν για κορμί, κύβους, αγκάθια και ελατήρια και να τους φορέσω από πάνω το ίδιο εσώρουχο. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ιδιόρρυθμος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ιδιόρρυθμος.
     Μεγαλώνοντας με στενεύει η βέρα μου. Αχ να μπορούσα να τη φοράω στη μύτη. Θα ήταν πιο λειτουργική για τις δουλειές που έχει κατασκευαστεί. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ανήθικος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ανήθικος.
    Μεγαλώνοντας με στενεύουν τα ασανσέρ. Ο εγκλωβισμός σε ένα χώρο με πέντε που μπήκανε νομίζοντας ότι πάμε στο ίδιο μέρος. Και καλά ο περιστασιακός εγκλωβισμός, αυτό το ανέχομαι κρατώντας την αναπνοή μου, αλλά η ακινητοποίηση, η ακινητοποίηση που φέρνει μια ενδεχόμενη δυσλειτουργία της μηχανής, αυτή μου φέρνει δυσφορία, ιδρώτα, ταχυκαρδία και πόνο στο στήθος. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ακοινώνητος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ακοινώνητος.
     Μεγαλώνοντας με στενεύουν οι πυτζάμες μου. Είναι εκείνες οι ριγέ οι συγγενείς μου. Πρόκειται για επιδερμίδα, ραμμένη από ρετάλια που υποσχέθηκα να τα πάω μια γενιά παρακάτω. Μαζί με τους συγγενείς μου, μου παραδόθηκε ολάκερη βίβλος! Την έμαθα από έξω, θέλοντας και μη, στο δημοτικό σχολείο της ζωής. Ετούτες οι πυτζάμες είτε φτιάχτηκαν για χειμώνα καιρό και με ζεσταίνουν είτε φτιάχτηκαν με άλλη μόδα και με εκνευρίζουν, το αποτέλεσμα πάντως είναι ότι θέλω να κοιμάμαι τσίτσιδος. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι αχάριστος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι αχάριστος.
     Μεγαλώνοντας με στενεύουν τα γυαλιά μου. Δε λέω, για καλό μου τα πήρανε, αφού ο ειδικός που με πήγανε αποφάνθηκε ότι δε τα έβλεπα καθαρά τα πράματα. Όμως τώρα έχω την εντύπωση ότι με τα γυαλιά εκείνα με πιάνει πονοκέφαλος. Τα βγάζω και βλέπω το φως μου. Οι άλλοι βέβαια διαφωνούν σαν τους περιγράψω τι ακριβώς βλέπω. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ισχυρογνώμων. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι ισχυρογνώμων.
    Μεγαλώνοντας με στενεύει η καρδιά μου. Την ακούω να δυσανασχετεί που πρέπει να ελέγχει τον παλμό σε τόσα πράματα. Στις συμβατικές μου αρτηρίες, στα ανειλημμένα μου άκρα και στις ολοένα και πιο φραγμένες μου οδούς επικοινωνίας με τους ανθρώπους. Με προειδοποιεί ότι μπορεί να μου την κάνει την έκρηξη. Στους κροτάφους μου το βράδυ παίζουν εμβατήρια προετοιμασίας για ρήξεις, ας το πούμε για εντυπωσιασμό εμείς εκρήξεις. Μερικοί νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γίνομαι γεροπαράξενος. Εγώ νομίζω ότι μεγαλώνοντας γίνομαι λεύτερος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;