Πέμπτη, Ιανουαρίου 31

είμαι εναντίον της ενηλικίωσης ρε !

" Τίποτα δεν μπορεί ποτέ να συμβεί δύο φορές. Αποτέλεσμα, το θλιβερό γεγονός ότι φτάνουμε εδώ απροετοίμαστοι και φεύγουμε χωρίς την δυνατότητα ν' αποχτήσουμε πείρα.  Ακόμα κι αν δεν υπάρχει κανένας περισσότερο αδαής κι αν είσαι ο χειρότερος μαθητής του πλανήτη, δεν μπορείς να επαναλάβεις την τάξη το καλοκαίρι: ...αυτή η σειρά των μαθημάτων προσφέρεται μόνο μια φορά. Καμιά μέρα δεν αντιγράφει την προηγούμενη, δυο νύχτες δεν θα διδάξουν τι είναι ευδαιμονία με τον ίδιο τρόπο επακριβώς, και ούτε ακριβώς με τα ίδια φιλιά. "
                                                                                     Βισλάβα Σιμπόρσκα

      Αυτή η σειρά των μαθημάτων μας προσφέρεται μόνο μια φορά. Πρόκειται για τη διαρκή διαδικασία ωρίμανσης που, αντίθετα με ό,τι φημολογείται, διαρκεί όσο αναπνέουμε. Δεν πρόκειται για σπυράκια στο πρόσωπο, δε σαλπίζει την αρχή κάποιας γονιμότητας, ούτε την απαγκίστρωση από ένα γονικό πακέτο προστασίας. Αυτά συμβαίνουν νομοτελειακά για όλους, αργά ή γρήγορα,  σε  αντίθεση με την συναισθηματική ενηλικίωση , που μερικές φορές ...χάνεται στο δρόμο.
      Πρόκειται για τη σχέση σου με το ΕΓΩ. Πρόκειται για την συνειδητοποίηση της θέσης σου στο ΕΜΕΙΣ και στο ΟΛΟΝ. Τη συμφιλίωσή σου με το ΧΡΟΝΟ. Τη γνωριμία σου με τη ΦΘΟΡΑ.  Τις άμυνες που θα εξελίξεις απέναντι στο ΦΟΒΟ. Την αντοχή σου στα συστήματα ΑΞΙΩΝ. Και την αποδοχή των ΟΡΙΩΝ πέρα από τα οποία,  ό,τι απολαμβάνεις επιβαρύνει το διπλανό σου. Πρόκειται για τη διαχείριση της ΜΝΗΜΗΣ και τη δυνατότητα ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ φρέσκων εξωτερικών ερεθισμάτων. Πρόκειται για μια σφαιρική ΕΠΙΒΙΩΣΗ που δεν σκοτώνει την ικανότητά σου να ΕΡΩΤΕΥΕΣΑΙ.
     Και πως θα μπορούσε όλο αυτό να συμβεί μέχρι τα 18 ; 

    Αυτό το απόσπασμα που μας διάλεξε ο Παναγιώτης για να ντύσει με συναισθήματα μια εξίσου ισχυρή εικόνα, τη φωτογραφία του, εστιάζει την προσοχή μας στη μοναδικότητα κάθε στιγμής. Για να πούμε την αλήθεια, είναι λυτρωτικό ότι ερχόμαστε εδώ απροετοίμαστοι, το τραγικό είναι όταν δε χρησιμοποιούμε την μοναδική μας δυνατότητα να αποκτούμε πείρα. Από εγωισμό,  από ξεροκεφαλιά, από το βόλεμα στην αναισθησία ή από βλακεία, από δίψα για ανευθυνότητα ή από φόβο για τη συνέπεια της ευθύνης.
    Αυτό το απόσπασμα της Βισλάβα που μας διάλεξε ο Παναγιώτης καταλήγει φυσικά με τη λέξη φιλιά… Τυχαίο ;  Δε νομίζω...
    Ο Μπάμπης ανέφερε πρόσφατα το εξής. Γυρεύοντας τον έρωτα στα κείμενα, αλλά και εκεί πιο έξω στην ρέουσα ζωή, να μην ξεχνάτε ότι μεγάλος αριθμός ανθρώπων είναι ανήμποροι να ερωτευτούν. Ένας ψυχολόγος θα πρόσθετε ότι εάν δε βιώσεις σωστά την πρώτη σου ερωτική εμπειρία από τη θέση του νεογνού στα χέρια μιας μητέρας και λίγο αργότερα τη γονεϊκή λατρεία χωρίς υποδιαστολές και αστερίσκους, ουδέποτε θα μάθεις τι είναι εκείνο που βιώνουν οι ερωτευμένοι. Δε θα μάθεις και δε θα ξέρεις τι να ψάξεις. Θα έχεις την υποψία που έχει για τα χρώματα, ένας  εκ γεννητοίς τυφλός. 

    Διαστρεβλωμένοι συναισθηματικά περιφερόμαστε και μένουμε άφωνοι με όσα φέρνει το σύμπαν εμπρός στα πόδια μας. Και πως θα μπορούσαμε να είμαστε προετοιμασμένοι ; Μα είναι τόσο απλό όσο ένα αυγό.
     Δουλεύοντας πολύ στο πώς θα επιτύχουμε να είμαστε επαρκώς και διαρκώς απροετοίμαστοι !
 
   Μην μαζεύετε φασούλια σε σακούλια. Μην μαγειρεύετε πριν πεινάσετε. Μην δίνετε πριν ο απέναντι ωριμάσει για να πάρει. Μην προεξοφλείτε την επιτυχία της προσφοράς σας. Όταν σας δίνουν, μην το κοιτάτε στα δόντια, πάρτε το. Μην χτίζετε σχέδιο για συλλογικότητα εάν το εγώ σας είναι εξήντα κομμάτια. Μην απορείτε που το ΔΥΟ δεν παίρνει εμπρός με τη μίζα του ΕΝΟΣ. Για τίποτε να μην προετοιμάζεστε. Εάν κάτι είναι για να γίνει αύριο, αφήστε το για αύριο. Να περιμένετε το χαστούκι και το χάδι την ίδια στιγμή. Έχουν ακριβώς την ίδια αφετηρία. Γιατί ούτε ένα τίποτα δεν έρχεται με τη μορφή που το περιμένεις. Ένα μόνο πράγμα έρχεται χίλια τοις εκατό. ( )…. Όλα τα υπόλοιπα είναι καιρός να τα δοκιμάσουμε σαν μια μπουκιά που μας δίνουν αφού πρώτα κλείσουμε τα μάτια. 

     Δουλεύοντας πολύ στο πώς θα επιτύχουμε να είμαστε επαρκώς απροετοίμαστοι.
 
    Αυτή είναι η μόνη ενηλικίωση που μπορούμε να επιχειρήσουμε σε συναισθηματικό επίπεδο  και η οποία δεν θα συγκρουστεί με τους νόμους της φύσης.   « Καμιά μέρα δεν αντιγράφει την προηγούμενη, δυο νύχτες δεν θα διδάξουν τι είναι ευδαιμονία με τον ίδιο τρόπο επακριβώς, και ούτε ακριβώς με τα ίδια φιλιά».
  Ε ;