η προκήρυξη

coming soon

ποτέ μην πράττεις τα αυτονόητα, εαν δεν δείχνουν βλακώδη

    Δε το είπε ο Νικολό Μακιαβέλλι , ειπώθηκε στο Μακιοβελλιστήριον ο Νικόλας ...

    Μας έχουν μετρημένους καλά οι πολιτικοί, δεν έχουμε, παρά την ηγεσία που επιδιώκουμε. Δεν είναι χαμηλής νοημοσύνης εκείνοι, οι διοικούντες, απλώς επιλέγουν μια "χαμηλής νοημοσύνης συμπεριφορά" για να απευθυνθούν στον κόσμο. Στον μέσο πολίτη, που βλέπει αυτή την τηλεόραση που βλέπει , διαβάζει αυτά τα blog που διαβάζει, συμπεριφέρεται έξω όπως συμπεριφέρεται και ζει στο άθλιο προσωπικό περιβάλλον που ανέχεται να ζει.
   Όταν καμιά φορά οι κινήσεις της κυβέρνησης είναι υψηλής νοημοσύνης αλλά δεν φροντίσει να τις σερβίρει ως χαμηλής, αμέσως χάνει τη μπάλλα στις δημοσκοπήσεις. Όπως συνέβη με τον Βενιζέλο και την πρώτη ρύθμιση του χρέους : προσπαθούσε στη βουλή να εξηγήσει ότι η χώρα έχει βρει τοίχο και αν δεν απλωθούν οι πληρωμές δεν βγαίνουν ούτε με 5% ανάπτυξη οπότε κλειδώνεις χαμηλό επιτόκιο και απλώνεις το χρέος...και περίμενε ο χαζός τον μέσο πολίτη να του δώσει εντολή προχώρα. Ενώ... αν έλεγε θα τους τα δώσουμε το 2060 και θα τους δίνουμε τόκους να γλύφουν, ο μέσος πολίτης δε θα ρωτούσε ούτε για πόσους τόκους μιλάμε.  Ας ήταν και 22% ... Όσο δίνει ο μέσος Έλληνας στην καταναλωτική του καρτούλα επειδή δε μπορεί να φάει μόνο όσα βγάζει. Τώρα ο Αλέξης απολαμβάνει επιτόκιο 2% σε καιρό αστάθειας...
   Με τον τρόπο αυτό οι κυβερνήσεις πέφτουν όταν έλθει η ώρα και αρχίσουν να μην προσέχουν να εκλαϊκεύουν το έργο τους ...Δηλαδή να κάνουν τα αυτονόητα για το καλό του τόπου αλλά και να τα ντύνουν με λαϊκίστικο ένδυμα ώστε να μπορούν να τα αποδέχονται ακόμη και οι ηλίθιοι. Θυμάσαι τον δάσκαλο που κοιτούσε τον Μπάμπη και του 'λεγε : Πως να στο βάλω αυτό τώρα στο νιονιό σου ...
   Σήμερα ολάκερος ο πλανήτης βρίσκει θετική την προσπάθεια προσέγγισης δυό βαλκανικών λαών με αμοιβαίες υποχωρήσεις αλλά ο μέσος Έλληνας πολίτης δε θέλει ούτε να το ακούσει. Μάλιστα το εσωτερικό επιχείρημα είναι : γύφτοι είναι μικροί, είναι φτωχοί , αυτοί καίγονται , ας τους πηδήξουμε. Και δε περνάει από το μυαλό κανενός ότι κι εμείς μικροί είμαστε, κι εμείς φτωχοί , κι εμείς καιγόμαστε ...
   Ο Αλέξης ήρθε η ώρα να γευθεί το εξής : μια συντριβή για το μόνο θετικό που έπραξε . Πρέπει να έπαθε κάτι το μυαλό του, γιατί όσο έκανε μονάχα μαλακίες, δημοσκοπικά άντεχε σαν τον Πούτιν  !
   Πολύ μας καμαρώνω. 
   

περι κραυγών

Ένα καρναβάλι, δήθεν Νέστωρ, από τους πιο επικίνδυνους του είδους μπήκε χθες στο χώρο εργασίας μου και με έκανε φουρνέλο.
Από μακριά αναγνωρίζω έναν “πατριώτη” να μου ‘ρχεται .. είναι σα νταλίκα στην εθνική μέρα μεσημέρι με αναμμένους προβολείς. Δεν καταλαβαίνεις γιατί τα έχει αναμμένα και αρχίζεις να αναρωτιέσαι εάν σε λίγα χιλιόμετρα θα συναντήσεις τούνελ, ομίχλη, καταιγίδα, τροχαία , ώσπου μετά από αρκετά λεπτά αδικαιολόγητης ανησυχίας αποδεικνύεται ότι ήταν πιωμένος.
Ο εν λόγω Νέστωρ μπήκε με εκείνο το χαμόγελο που απευθύνει ο Τράμπ στους δημοσιογράφους . Κατ’ αρχήν με πρόσχημα τα εβδομηνταπέντε του χρόνια μου κάνει τον πατερούλη, απλώνει το χέρι και μου τσιμπάει το μάγουλο με μια καλημέρα , όπως κάνει κάποιος σε έναν ενδεκάχρονο που λέει εξυπνάδες στον παππού του. Αμέσως μετά με ρωτάει δήθεν με ενδιαφέρον την άποψή μου για την συμφωνία. Ό,τι και να πω το τροπάρι είναι έτοιμο. Ακόμη κι αν του τη βγώ από εκεί που δεν το περιμένει. Αλλά η φράση που άκουσε από τα χείλη μου πρέπει να ήταν χειροβομβίδα γιατί τον είδα να κοκκινίζει σαν τη μαϊμού… «Οι διενέξεις με τους γείτονες πρέπει να κλείνουν με αμοιβαίες υποχωρήσεις ώστε οι σελίδες να γυρίζουν και από την ηρεμία να παράγεται σταθερότητα και οικονομική ευημερία. Το ίδιο θα σου έλεγα και στις ημέρες της προσέγγισης της κυβέρνησης Σημίτη με την Τουρκία για την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Πόσο μάλλον που η ευημερία για την χώρα μας έχει τόσα χρόνια να φανεί με αποτέλεσμα 2 στα 3 μορφωμένα παιδιά να φεύγουν έξω».
Αυτό ήταν. Του έβρισα τη μάνα και τον πατέρα… Ένα τέταρτο μετά ήμουν ενήμερος για το σχέδιο των Εβραίων και για τις πρώτες 600.000 σιωνιστές που με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη θα μας δίνουν πενταροδεκάρες για να τους γυαλίζουμε τα παπούτσια.
Ο εν λόγω “πατριώτης” έχει προκαλέσει ανήκεστη βλάβη σε μια σειρά από γενιές ελληνόπουλων μπλοκάροντας τις εξελίξεις της φουκαριάρας της πατρίδας , αντιδρώντας διαρκώς εν θερμώ και παρασύροντας όσο από το περιβάλλον του μπορεί με μομφές και απειλές και βαρίδια που περιλαμβάνονται στον όρο προδοσία. Για κάθε έναν που κοιτάζει τη δουλειά του είναι αντιπαραγωγικό να αντικρούει τούτες τις μετακινούμενες ντουντούκες πατριωτισμού γιατί κάτι τέτοιο απαιτεί μάταιη φαιά ουσία και ελεύθερο χρόνο. Ωστόσο οι μειοψηφίες που κάνουν θόρυβο προκαλούν ηχηρότερη εντύπωση από τις νουνεχείς πλειοψηφίες.
Σε όλες τις διεθνείς συνθήκες που ορίζουν τα σύνορα της χώρας μας περιγράφεται η περιοχή της Μακεδονίας με το μεγαλύτερο μέρος αυτής να ανήκει στην Ελλάδα. Στο Βόρειο μέρος αυτής, που δόθηκε στη Σερβία με τις τότε συνθήκες, χαροπαλεύει ένα κρατικό πολυεθνικό μόρφωμα, μια περίκλειστη χώρα με τεράστια εξάρτηση από εμάς. Τα μεγέθη της εάν δεν περιπέσει στην «προστασία» κάποιου άλλου Πρόθυμου Γείτονος είναι απολύτως διαχειρήσιμα μιλώντας με όρους εθνικής ασφάλειας. Ουδέποτε διανοηθήκαμε στρατιωτική απειλή από το βορά. Οι πολίτες της περίκλειστης αυτής χώρας θα μιλάνε ελληνικά σε δέκα χρόνια εάν καταργηθούν τα σύνορα όπως καταργήθηκαν μεταξύ Βελγίου Ολλανδίας και Γερμανίας. Ήδη οι Αλβανοί μιλούν όλοι άπταιστα. Η ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η θεσμική κατοχύρωση αυτής της μικρής περίκλειστης χώρας δίνει λύση σε πιθανές επιπλοκές στο μέλλον από τον υπαρκτό μεγαλοϊδεατισμό των πολυπληθέστερων ως φυλή Αλβανών. Η βόρεια Μακεδονία θα είναι ελληνική περισσότερο από ότι η φαντασία μας αντέχει να σκεφτεί. Όλη η Βαλκανική χερσόνησος θα είναι ένα συνεχές μελίσσι οδικών αρτηριών και αγωγών ενέργειας και μεταποιητικών δραστηριοτήτων με στόχο την βόρεια ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή καταναλωτική αγορά. Οι Γιαπωνέζοι θα συνεχίσουν να φωτογραφίζουν Ρωμαϊκά και Ελληνιστικά μνημεία όσο οι Κινέζοι θα κατεβάζουν κοντέϊνερ στο βολικότερο λιμάνι της ευρύτερης περιοχής μας. Και τα παιδιά μας που θα ξέρουν Ρώσικα Κινέζικα και Σέρβικα θα έχουν τον πρώτο λόγο στις τοπικές επιχειρήσεις αφού μετά τη θητεία τους στα ξένα θα ξέρουν ότι όπου στη γη παράγεται πλούτος εκείνοι που έχουν όρεξη για δουλειά δε μένουν ποτές άνεργοι.
Αυτή είναι η άποψη της σιωπηλής πλειοψηφίας των στοιχειωδώς ενημερωμένων ελλήνων πολιτών και μετά το Μακεδονικό ζήτημα θα πάρει με το καλό σειρά και μια εκ νέου ελληνοτουρκική προσέγγιση όπως συμβαίνει τώρα εκεί μακριά με τη Βόρεια και Νότια Κορέα. Η επιθυμία για ασφάλεια και πρόοδο τελικά επικρατεί αφού ταλαιπωρηθεί από τις γενιές επίμονων φανατισμένων κουφών ανεπίδεκτων πατριωτών της κακιάς ώρας , γιατί αυτοί , συνήθως, είναι και θρασύδειλοι. Και το διεθνές κεφάλαιο με δυό τρόπους εξαπλώνεται. Είτε στρώνοντας χωράφια οικονομικής ευημερίας είτε πουλώντας όπλα σε ηλίθιους.
Αυτή είναι και η δική μου άποψη πατριώτες.

μερικοί ωστόσο, ας μη βάλουμε το χεράκι μας

        Ανάσταση στην πολιτική μας σκέψη, ανάσταση στην κοινωνική μας συμπεριφορά, ανάσταση όχι πιά στις προθέσεις αλλά στις ικανότητες, πρακτικώς ωφέλιμη ανάσταση ανθρώπινου δυναμικού, ας έλθει κάποτες με κάποιον τρόπο και εαν την στείλει ο θεός θα γίνω ο μέγας θρήσκος. Γιατί, εχόρτασεν ο τόπος αυθεντίες,  μα τον Εσταυρωμένο.

        Η πεποίθηση ότι "εγώ είμαι μια μικρή αυθεντία" εξακολουθεί να είναι η συνηθέστερη ανάσχεση για παραγωγική πολιτική σκέψη. Και έξω αλλά και εδώ, συνεχίζουν να εκστομίζονται ευχές αρλούμπες , εδώ που στο κάτω κάτω της γραφής αφορούν μοναχά τα αυτιά μας.  Και από ποιούς εκστομίζονται ! Από τις στρατιές στελεχών που ανέλαβαν θέσεις κλειδιά στις τρείς αγωνιώδεις μεταπολιτευτικές φάσεις του σύγχρονου ελληνικού πολιτικού στίβου. Οι νεοδημοκράτες κράδαιναν την αποκλειστικότητα της πατριωτικής συνείδησης και σήμερα ανάβουν κεριά σε όσους έβαλαν τη χώρα στους ισχυρούς δυτικούς συνασπισμούς. Οι πασοκτζήδες κράδαιναν την αποκλειστικότητα της ηθικής αποκατάστασης όλων των εκτοπισμένων και σήμερα καμαρώνουν τα παιδιά των πολιτικά κατατρεγμένων σε θέσεις εξουσίας. Οι συριζαίοι κραδαίνουν σήμερα την ευθύνη της αναδιανομής του πλούτου. Ήδη καμαρώνουν πράγματα όπως οι επαναπροσλήψεις, τα κοινωνικά αντίδωρα και τα σχολικά γεύματα. Δυστυχώς όλοι οι προηγούμενοι σχηματισμοί συνδιαλέγονται πολιτικά με την έπαρση της αυθεντίας που χαρακτηριστικότερο παράδειγμα έχει το χαμόγελο του Gianis… το είχε ο Μεϊμαράκης, το είχε ο Λοβέρδος, το είχε ο Λαλιώτης και η Ντόρα Μπακογιάννη. Δεν το είχε π.χ. ποτέ ο Γιώργος Γεννηματάς, ούτε ο Πέτρος Μολυβιάτης. Για να αναφέρω δυό μορφές με ψήγματα αυθεντίας.

     Η πεποίθηση όμως ότι είσαι αυθεντία είναι απλώς ηλιθιότητα.

    Με τι αφήγημα προσέρχονται όλοι αυτοί, κι εμείς, όταν έρχεται η στιγμή για παραγωγική πολιτική σκέψη ; Οι νεοδημοκράτες συνεχίζουν να ανησυχούν για την πατρίδα, οι πασοκτζήδες σκόρπισαν δεξιά αριστερά γιατί το έργο τους περατώθηκε και επιπροσθέτως είναι αδύνατον να συμφωνήσουν στο επόμενο αφήγημα,  και οι συριζαίοι ζουν τώρα ένα όνειρο. Την απόπειρα μιας μικρής  σταυροφορίας εναντίον του συσσωρευμένου πλούτου. Και δεν είναι αβάσιμες αυτές οι αφετηρίες, κάθε άλλο. Ιδού... 

       Η ανισότητες στη διανομή του παραγόμενου παγκόσμιου πλούτου  συγκρίνονται σήμερα μονάχα με τις μαύρες εποχές της αποικιοκρατίας. Με τη διαφορά ότι τα μέσα είναι νομότυπα. Οι λαοί δε σφάζονται με το σπαθί, απλώς φτωχοποιούνται  και μετά εγκαταλείπονται να πεθάνουν από την ένδεια και την απελπισία. Με αυτό το δεδομένο παγκόσμιο σκηνικό η αναδιανεμητική  πολιτική κουλτούρα αποκτά το ένδυμα του αυτονόητου. Τα όπλα για μια τέτοια εκστρατεία είναι ανάλογα  με το στίγμα της χώρας στο παγκόσμιο τεχνολογικό τοπίο. Τα ηλεκτρονικά εργαλεία (mass data banks) και τα χρηματιστηριακά υπερόπλα ( εταιρίες αξιολόγησης ) είναι χτισμένα από και για τους Αγγλοσάξονες. Εξελιγμένοι λαοί όπως οι Σκανδιναβοί, βρίσκονται ακόμη σε πρωτόγονη θέση όταν ξεσπούν πόλεμοι με τα πληκτρολόγια. Εμείς εδώ, δε, είμαστε σε τραγική αδυναμία ακόμη και ως θεατές ! 

    Οι γεωγραφικές πατρίδες του κόσμου από την άλλη μεριά, καταργούνται. Είναι τέτοια η ιμπεριαλιστική ορμή εκφραζόμενη με διάφορους μανδύες νομιμοποίησης που το πατριωτικό αίσθημα της άμυνας απέναντι σε επιβουλή αποκτά επίσης το ένδυμα του αυτονόητου. Έτσι, παραμένει ζωντανό και το αφήγημα των δεξιών πολιτικών δυνάμεων με κορωνίδα την οχύρωση της χώρας και τη διατήρηση των φυσικών της πλεονεκτημάτων για μια ποιοτική διαβίωση. Κανένας δε θα ήθελε όλη την Αφρική εγκατεστημένη στην Κρήτη, ούτε ένας ιδεολόγος Κρητικός ανθρωπιστής.

  

    Έτσι τρέφεται το σημερινό διπολικό σκηνικό πολιτικής σκέψης και από αυτή τη ρίζα ανθίζει το υπερ απλουστευμένο δίλημμα :

    Τι να την κάνω μια κοινωνικά δίκαιη πατρίδα εάν αύριο ούτε που θα υπάρχει… λένε οι δεξιοί. Τι να την κάνω μια πατρίδα που θα ανήκει στους ολίγους ακόμα κι αν έχει τα  πιο γερά διεθνή ερείσματα λένε οι αριστεροί.  

    Η πολιτική σκέψη που δεν παράγεται , δυστυχώς είναι εκείνη που θα ανέλυε τα πράγματα από ένα "ύψος" , αποστασιοποιημένη των θυμών και των ιστορικών προβολών και εξοικειωμένη, φιλική με την ζώσα συνθήκη :

   Δεν υπάρχει πατρίδα. Είναι φενάκη. Υπάρχει μοναχά ο ενιαίος  πλανήτης. Υπάρχουν άνθρωποι που μετακινούνται ελεύθερα και πρέπει να επιβιώσουν με τους διαθέσιμους πόρους. Και υπάρχουν τόποι με γεωγραφικά δεδομένα που προσελκύουν ανθρώπους με συγκεκριμένες συνήθειες και δεξιότητες. Αυτοί που φροντίζουν βουβάλια σε μια ορεινή λίμνη, π.χ. είναι αυτοί που μπορούν και θέλουν να το κάνουν, δεν είναι Έλληνες πατριώτες έτοιμοι για πόλεμο με τους Αλβανούς. Και... πόσο απειροελάχιστο ακούγεται αυτό σε μια υφήλιο που σπαράσσεται από ανισότητες. Τα γεγονότα έχουν ξεκινήσει... Το μέλλον είναι εδώ. Οι άπληστοι θα λυντσαριστούν από τις μάζες. Οι παρίες θα είναι πάντα παραβατικοί. Οι κατέχοντες τον πλούτο θα εθελοτυφλούν. Οι μιλιταριστές θα σκοτώνουν και οι σταυροφόροι θα φανατίζουν. Κανένα κοινωνικό αίτημα δεν θα βρίσκει δικαίωση με ήπιες διεκδικήσεις. 

       Και είναι και το άλλο. Δε θα σταματήσουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι οι ηλίθιοι. Οι μεγάλοι παγκόσμιοι ηλίθιοι αλλά και γύρω μας, εδώ οι μικροί…  Ένας συνδικαλιστής που  θα διεκδικεί ένα αίτημα του οποίου οι επιπτώσεις για την υπόλοιπη κοινωνία είναι τραγικές, ένας νομοθέτης που δεν θα λαμβάνει υπ’ όψιν την κοινωνική παράμετρο, ένας μάνατζερ που θα έχει τραγική ημιμάθεια και ακόμη τραγικότερες εμμονές κ.ο.κ. Γενικώς δε θα σταματήσουν να κυκλοφορούν άνθρωποι που οι πράξεις τους βλάπτουν σοβαρά τους γύρω χωρίς να οδηγούν σε ίχνος κοινής προόδου. Οι περισσότεροι θα αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους ως μια μικρή αυθεντία !

    Πάντοτε καταλήγω με το δια ταύτα. Αλλιώς δε θα έγραφα. 

      Η Ανάσταση αφορά πλέον ομάδες ανθρώπων που συγκατοικούν και συναγωνίζονται, αυτόπτες μάρτυρες αγαθών προθέσεων και έξυπνων πράξεων. Από το μικρό κύτταρο ξεκινάει η Ανάσταση. Δε βλέπω καμία άλλη Ανάσταση που να αξίζει να ευχηθώ… Ανάσταση των ίδιων προθέσεων, αμήν.

    Εάν ό,τι ονειρεύεσαι και ό,τι πράττεις μπορείς να το δείξεις με θάρρος στους συγκάτοικούς σου, είσαι σε καλό δρόμο. Είμαστε τότε όλοι σε καλό δρόμο. Το κριτήριο των ανθρώπων που εκτιμάς δεν είναι ποτέ εντελώς αβάσιμο. Εδράζεται σε έγκυρα δεδομένα. Οι γύρω σου ξέρουν ποιο είναι το ανάστημά σου και ποιο ύψος σου αναλογεί, όταν σε βοηθήσουν να τοποθετήσεις τον πήχυ. Εάν οι γύρω σου σε ωθούν στα κοινά, τότε ναι. Να εμπλακείς. Σημαίνει ότι εμφορείσαι κοινής λογικής και δύνασαι κοινής προοδευτικής σκέψης. Πέταξε με όλα τα φτερά σου, μη φοβάσαι να βαφτιστείς αριστερός, δεξιός, μεσαίος. Μην αφήνεις ούτε έναν κόλακα δίπλα σου. Μην ανοίγεις υπερβολικά τον κοινωνικό σου περίγυρο. Μείνε στα ένστικτά σου και γίνε αγύριστο κεφάλι. Με το ένστικτο που σε όπλισε η ανθρώπινη φύση σου και Εκείνος στον οποίον πιστεύεις με το παράδειγμα της αυτοθυσίας , πορεύσου προς την πρόοδο. Και μην επηρρεάζεσαι πλέον από τις αντιδράσεις του όχλου.

     Εάν πάλι ό,τι ονειρεύεσαι κάνει τους γύρω σου σκεπτικούς, εαν αγορεύεις και βλέπεις σφιγμένα χείλη... μαζέψου αδελφούλη... κάθισε και κοίτα τηλεόραση. Δε χρειάζεται να αφήσεις στίγμα εδώ πέρα. Μερικοί από εμάς είναι καλύτερα να μη βάλουμε το χεράκι μας.

   Καλή Ανάσταση

  

τι θα απογίνω εαν ...

     Η υγεία ως εμπόρευμα έχει ανατεθεί όπως διαπιστώνουμε σε λάθος χέρια.  ( Roche vs Novartis ) . Πρόκειται για αγαθό μαζικής αντιμετώπισης και εμπορίας . Επικεντρώνεται μάλιστα σε φαύλο στόχο. Να διατηρήσει το αξιόμαχο των μαζών στους χώρους της εργασίας και όχι στους χώρους που ο πολίτης αναπτύσσεται προσωπικά και ψυχαγωγείται. Ανάμεσα σε ένα νέο παιδί ανατρεπτικό και άναρχο και σε ένα πειθήνιο κατατονικό πλάσμα οι γνωστές φαρμακοβιομηχανίες σαφώς επιλέγουν να μας ποτίσουν με τις ουσίες για το δεύτερο στόχο. ( Βλέπε αποτελέσματα ετευνών για τραγική υπερδιάγνωση συνδρόμου απώλειας συγκέντρωσης και υπερχορήγηση σε παιδιά αντιστοίχων ουσιών που εμπορεύεται η Novartis ) .
    Η υγεία ως ευεξία από την άλλη μεριά, μέσα σε τέτοιες συνθήκες πίεσης των μαζών αποτελεί προνόμιο για τους εκλεκτούς ...για όσους έχουν σχετικώς δεμένο τον γάϊδαρό τους. .. Και τι γίνεται με τις ευρύτερες λαϊκές μάζες ; Νά , τι γίνεται :    
   Αναίτια μαστιγωμένα παιδιά , μόνο και μόνο επειδή δε κουμπώνουν στις νέες συνθήκες, γρήγορα εξελίσσονται σε αποκαρδιωμένους νέους, μεταλάσσονται σε κατατονικούς επαρκείς εργαζόμενους, καταλήγοντας μελαγχολικοί μεσήλικες και ηττημένοι τρομοκρατημένοι ηλικιωμένοι... και αυτό είναι ο σύγχρονος κύκλος της ζωής για τις μάζες της μεσαίας τάξης στον ανεπτυγμένο κόσμο. Γιατί στον υπανάπτυκτο τα τραινάκια οι μπάλες και οι κούκλες είναι συνήθως κάτω απ' τις ερπύστριες.
  Το μυστικό της ελευθερίας στις αποφάσεις και τις επιλογές είναι να μη σε ζώνει φόβος τι θα απογίνεις εαν...  αυτό το μυστικό, που δεν είναι μυστικό, έχει μπει στο μικροσκόπιο των χειραγωγών και οι μηχανές τρόμου το ποτίζουν και το προσέχουν σαν να ήτανε η τελευταία παπαρούνα στον πλανήτη. Σε όλες τις ηλικίες πλέον έχει φωλιάσει αυτός ο παραλητικός φόβος : Τι θα απογίνω εαν...
  Δεν αρκεί πλέον να επαναπροσδιοριστείς κάτω από τις σύγχρονες καταναλωτικές τάσεις της λιτής αυθονίας που μελετούν εδώ και χρόνια οι Γάλλοι φιλόσοφοι. Δεν αρκεί να απομυθοποιήσεις το πολύ χρήμα. Πρέπει να βρεις τρόπο να νικήσεις την παράλυση από τον φόβο για το μέλλον σου.
   Εμείς , οι ενεργοί ενήληκες , πρέπει να παίξουμε ένα θεατρικό κόντρα ρόλο , τουλάχιστον τις ώρες που συναναστρεφόμαστε με παιδιά. Πρέπει το μήνυμα που εκπέμπει η ματιά μας να είναι διαφορετικό από τη θλιμένη μας καρδιά. Πρέπει το μήνυμα να είναι ότι δεν θα χαθούμε. Δε θα πάμε χαμένοι. Μέσα σε δυσκολίες που δεν είναι συγκρίσημες με εκείνες στις υπανάπτυκτες ζώνες, εμείς και όλοι όσοι αποδειχτούν πείσμωνες και δημιουργικοί θα βρούμε τον τρόπο να δικαιώσουμε το πέρασμά μας από τη ζωή. Αυτή η θετική ματιά, η δική μας, είναι το μόνο εμβόλιο που χρειάζονται τα νέα παιδιά που τώρα κρέμονται από τα χείλη μας...
   Μην τριγυρνάμε άλλο μέσα στο σπίτι με σκυμένο το κεφάλι. Τα παιδιά μας, μας παρατηρούν. Στο φινάλε, τι θα απογίνουμε ; Θα μεγαλώσουμε κι άλλο, ανάμεσα σε φιλαράκια με τα ίδια αδιέξοδα, τα οποία θα συζητάμε σε καφενέδες με έναν μέτριο με ολίγη και θα ανταλάσσουμε λεμόνια με ρακή.
  Ε, δε θα πεθάνουμε κι όλας !!!

στρατιώτες της οπισθοφυλακής

      Για τον πόλεμο δε ξέρω, δε μιλάω. Για την κοινωνία γύρω μου εν καιρώ ειρήνης όμως... θα μοιραστώ δυό αράδες λέξεις : 

      Ώωωω πόσο οργανωμένη είναι η οπισθοφυλακή !!!

      

      Έχουμε, μικροί μεγάλοι αρκετά βουνά για να σκαρφαλώσουμε. Προσωπικώς και σε αγέλες. Το κίνητρό μας είναι σαν ένα βλαστάρι στην ξηρασία. Από μόνο του καχεκτικό. Κοιτάξτε όμως τι γίνεται και γύρω του .. Ωωωω πόσο οργανωμένη οπισθοφυλακή... και από ιχνηλάτες τίποτας !

      Η οπισθοφυλακή στα ζητήματα της κοινωνίας εν καιρώ ειρήνης αποτελείται από οπλίτες οπλισμένους με βαθειά διορατικότητα. Όμως…

       ..με το λάθος είδος διορατικότητας, εκείνο που σε καθηλώνει ! 

       Εκείνο το είδος διορατικότητας που έχει ένας καλός μάντης κακών. Οι οπισθοφύλακες δεν δημιουργούν εξελίξεις, απεναντίας τις αναστέλλουν. Με καλοδουλεμένες αντιδράσεις. Όταν οι εξελίξεις τους ξεπεράσουν με εκκωφαντικό τρόπο, αυτοί, με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος και τις γροθιές σφιχτές,  επιμένουνε να τις διαβάζουν ως περιστασιακές. Και στο φινάλε, όταν σταματήσει κι αυτό να αποδίδει,  φορούν τη νέα τους πραγματικότητα και τη θωρακίζουν για να διαρκέσει όσο πιο πολύ …  μερικές φορές τόσο κουτσουρεμένη από τις ακμές της που έχει ήδη γίνει αγνώριστη. Βαφτισμένη σε κολυμβήθρα που το νερό είναι χλιαρό και χρησιμοποιημένο , θολό, σιχαμερό. 

     Πάρε παράδειγμα το ελληνικό χωριό που βλέπει ξαφνικά ένα Κενυάτη αριστούχο με τη σημαία μας στη σχολική γιορτή. Η οπισθοφυλακή είναι οργανωμένη ειδικώς για αυτές τις απρόσμενες εξελίξεις. Δεν είναι ; Δε χρειάζεται να φανταστούμε σκηνές, διαλόγους στο καφενείο, ματιές, αποστροφή για τα «άχρηστα» δικά μας που τους φόρεσε τα γυαλιά ο ξένος. Όταν καταλήξει να χειροκροτήσει ένας οπισθοφύλακας της συναισθηματικής νοημοσύνης μια τόσο άβολη εξέλιξη, τα μούτρα του είναι ένα μάτσο χάλια. 

    Σε αυτού του είδους την οπισθοφυλακή δεν συντάσσεται συγκεκριμένο στρώμα της κοινωνίας. Δεν είναι ταξικό φαινόμενο. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία ή με την εκπαίδευση. Έχει να κάνει με την συναισθηματική νοημοσύνη και με το μέταλλο. Μια από τις γιαγιάδες μου επέδειξε έως το τέλος υψηλότερο φρόνημα από κάποια εγγόνια της. Οι νουθεσίες της ήτανε πάντα πέντε χρόνια μπροστά. Υπήρξε απόφοιτος του δημοτικού και οικόσιτη σε ολάκερη τη ζωή της. Δημιούργησε όμως εξελίξεις…

     Είναι λυπηρό, άντρες και γυναίκες σε μια παραγωγική ηλικία, με την υγεία και το μυαλό τους σε πλήρη ευρωστία να επιδιώκουν μετάθεση στην οπισθοφυλακή. Η θέσεις μπορεί να μην είναι λίγες, αλλά κουμπώνουν σε πλάσματα,  είτε πολύ ηλικιωμένα, είτε κατατρεγμένα.  Οι μάχιμοι πρέπει να είναι εμπρός. Διατεθειμένοι να... Αποφασισμένοι να.. Προετοιμασμένοι κατάλληλα να… 

    Εντάξει… παραδέχομαι : κανείς μας δεν τρέφεται από τις ηχηρές ανατροπές, τις μεγάλες αλλαγές ή τις ραγδαίες εξελίξεις. Ο άνθρωπος της σύγχρονης εποχής είναι μαραθωνοδρόμος πολυτελείας. Με κορυφαίο εξοπλισμό και σταθερό τέμπο. Τρέχει με πανάκριβα παπούτσια στο ταρτάν του καταναλωτισμού. Κι όταν τον προσπεράσει ταχύτατα κάποιος συνήθως καθησυχάζει τον εαυτό του θεωρώντας ότι ήταν «λαγός».

    Ωστόσο, η επιφυλακτικότητα σε μεγάλες συνταγές είναι ασθένεια. Είναι βαθειά αντί υπαρξιακή νόσος και τα παράγωγα συμπτώματά της σε καθηλώνουν. Πρόκειται για μια τεράστια παγίδα.Πρόκειται για διανοητικό αναλφαβητισμό. Για δυσμορφία !

    Θα κλείσω με δυο παραδείγματα : Τις αντιδράσεις των γονέων σε παιδιά που δεν κουμπώνουν στο σύστημα. Είναι συνήθως αποκαρδιωτικά ατάλαντες. Για τούτο και οι νέοι με καταθλιπτικά περιστατικά πολλαπλασιάζονται διαρκώς. Και ακόμη ένα χαρακτηριστικό : Τη διασπορά της προπαγάνδας των μέσων λαϊκής ενημέρωσης. Ο φόβος κυκλοφορεί ανεμπόδιστα, κάνει μεταστάσεις και εξαπλώνεται εν ριπή οφθαλμού, ενώ το ελπιδοφόρο μαντάτο περνά από χίλια κύματα. Πόσο καλά το ξέρουν αυτό οι επιτήδειοι ...  

    Δεν εκτιμώ καθόλου αυτού του είδους την στάση. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου σαν την υιοθετεί και απομακρύνω τους θιασώτες της από τον στενό μου κύκλο. Με μια τόσο αποκρουστικού τύπου διορατικότητα θα ήμασταν ακόμη στις σπηλιές μας.  Θέλω να πω... έλεος πια με την καταστροφολογία. Αφήστε την άνοιξη να ξανάλθει. Είναι ο καιρός της.

γενικώς τα θηλυκά είναι πιο εύστροφα

 - Ο Ντάνης που ήταν πιο χοντρός έβαζε τις παλάμες  στον τοίχο και κάρφωνε τα πόδια στο χώμα, σαν ένας Άτλαντας οχτώ χρονών. Ο Παντελής, μεσαίων βαρών σκαρφάλωνε ξυπόλυτος στους ώμους του Ντάνη. Κατόπιν αυτής της ..διευθέτησης εγώ, ο μικροκαμωμένος εφτάχρονος μπορούσα να φτάσω με τα χέρια μου την κορυφή της μάντρας πατώντας άτσαλα στο κεφάλι του Παντελή. Με ένα ρεσάλτο περνούσα τις μασχάλες από πάνω και βολευόμουν για να περιμένω τη στιγμή. Το θυμάστε ;
- Σα να ήταν χθες... Είδα το Ντάνη στο γήπεδο προχθές στη τεσσάρα. Έπιανε δυό καθίσματα, χε....
- Η Μαιρούλα, τι να έχει απογίνει ;
- Δεν ήταν η Μαιρούλα ο στόχος νομίζω, εξάλλου τι έκανε ; Έπλενε στη τουλούμπα τα πόδια της για να μπει στο σπιτικό...
- Η Μαιρούλα, τι να έχει απογίνει ;
- Ήταν το απαγορευμένο. Τα ίδια θα έκανες άμα είχε ένα άσπρο άλογο από πίσω. Ήταν η αντίδραση στις ψηλές μάντρες.
- Ναι, αλλά το λες γιατί δε την έβλεπες πως πλενόταν...
- Όπως πλενόταν η γιαγιά μου.
- Είσαι μαλάκας.
- Είσαι χαϊβάνι. Και τότε και τώρα. Σε τραβάει από τη μύτη η Αντιγόνη. Γενικώς με τις γυναίκες είσαι χαϊβάνι.
- Η Μαιρούλα, τι να έχει απογίνει ;
- Αυτή τη στιγμή μπορεί να παραγγέλνει μασέλες.
- Πρέπει να είσαι τόσο μαλάκας ;
- Πρέπει να είμαι ρεαλιστής. Γενικώς τα θηλυκά είναι πιο εύστροφα. Η Μαιρούλα ποτέ δε θα αναρωτιότανε τι απόγινε ο Άκης...
- Δε το ξέρεις αυτό !
- Βάζω στοίχημα το επόμενο κοινωνικό βοήθημα.
- Χέσε με τώρα... αν την έβλεπες πώς ανασήκωνε το φουστανάκι για να δροσίσει τα μπουτάκια της θα πάθαινες και εσύ τα ίδια. Η Μαιρούλα το είχε από μωρό το πουτανίστικο.
- Συγγνώμη τώρα, μέσα από τη μάντρα δε πλενόταν ;
- Ρε άκου που σου λέω... Αυτή είχε πλήρη επίγνωση ότι την παίρναμε μάτι !
- Όλες έχουν πλήρη επίγνωση ότι τις παίρνουμε μάτι. Γεννιούνται με αυτή την βεβαιότητα που τους παρέχει το μέγιστο εργαλείο χειραγώγησης. Εμείς γιατί δε μεγαλώνουμε ποτές ;
- Να σου πω κάτι ; Δεν θα είχε γούστο. Πόσες φορές έχεις ανεβάσει τις βαλίτσες μοναχός σου ;
- Αυτό είναι ανδρισμός.
- Αρχίδια είναι. Το μυαλό σου είναι εκείνη να μη ξεπατωθεί. Μετά το μυαλό σου είναι να της αρέσει το δωμάτιο για να μη ξενερώσει. Μετά να πάει πρώτη στο μπάνιο μη σιχαθεί. Μετά να τη φιλέψεις τα καλύτερα. Να κάτσει και με θέα το τζάκι. Μετά να μη τη χαλάσει το κρασί. Γιατί ακόμη, μετά από πενήντα χρόνια αποζητάς ένα πράγμα... Τη στιγμή που θα ξεντύνεται για να έλθει στο κρεβάτι, ο αναστεναγμός της, να μην έχει ούτε ίχνος ενόχλησης, να έχει κάτι που θα σου θυμίζει την πρώτη φορά που ξάπλωσε δίπλα σου. Αυτό δεν είναι ανδρισμός. Είνα βλακεία. Μια τεράστια φούσκα.
- Αυτό είναι μια απόλυτη πραγματικότητα. Κάθε απόβραδο όμως, εδώ που τα λέμε, κι εγώ ελπίζω. Δε θα έλθει βράδυ να μην πέσω στο κρεβάτι με μια "ενδόμυχη" αδιέξοδη προσμονή για ...το μοιραίον !
- Καταλαβαίνεις λοιπόν γιατί, ε ;
- Τι γιατί... ;
- Γιατί τελικώς , τα θηλυκά είναι πιο εύστροφα.
- Γιατί ;
- Γιατί δεν έχουν το κάτω κεφάλι.
- Ααααα, αυτό....Ξέρω κι εγώ ;  ...  και δε μου είπες τελικά ;
- Τι πάλι ;
- Η Μαιρούλα.  Άκουσες τίποτε ; Τι να έχει απογίνει ;  

ένας άνθρωπος στα καλά του

  Στο κατώφλι ενός  φτιαξίματος, εκεί στα τρίτα ποτά, αποκτάς συνήθως την καλύτερη θέα στα πράγματα. Λίγο πριν βολευτείς στο συννεφάκι της αναισθησίας. Είναι και ο λόγος που σπεύδεις να πιείς κι άλλο, όταν δεν είσαι πρόθυμος να αντικρίσεις κατάματα τα δεδομένα.

   Στο κατώφλι ενός φτιαξίματος, έχουν αμβλυνθεί οι αναστολές σου. Αυτά που αγγίζεις περνούν κατευθείαν στο θυμικό κι επιστρέφουν ως δηλώσεις. Ο οργανισμός σου γίνεται ένα με το μυαλό σου και σου φωνάζουν τις αλήθειες τους. Είσαι γυμνός μπροστά στο καθρέφτη και δε γίνεται να μην κοιταχτείς .. Τότε αρχίζουν οι ερωτήσεις : 

     - Τι δουλειά έχω εγώ με τούτους ;  Τι αποκομίζω από αυτή την παρέα ;

     - Τι κάνω εγώ εδώ τώρα  ; Και προπαντός γιατί δεν είμαι ΕΚΕΙ που όφειλα ;

     - Τι ήθελε να μου πει η ζωή σήμερα, με αυτή τη σειρά των γεγονότων ;
      - Γιατί χρειάζομαι το επόμενο ποτό ; 
      - Τι μου αφήνει αυτή η χρονιά, εκτός από λιγότερο χρόνο ;  

      Πολλοί συνδαιτυμόνες χάνονται για λίγο στα δικά τους , εκεί στα δεύτερα με τρίτα ποτά, δεν αντιδρούν στις εξυπνάδες της ομήγυρης, δεν απαντούν στα τηλέφωνά τους, περνούν μια φάση ενδοσκόπησης, σιωπηλή, ιδιωτική. Μετά, αναλόγως του χαρακτήρα τους, είτε πιέζουν τον εαυτό τους να συμμετάσχει ή επισπεύδουν τον ερχομό της αναισθησίας, ή, εάν αισθανθούν ότι όλα είναι σωστά, βουτούν στο παρόν και γίνονται απολαυστικότεροι της σοκολάτας.

        Οι άνθρωποι που περνούν μια ισορροπημένη περίοδο  (ολοένα και πιο σπάνια συναντάς πλέον) μετά τα δευτεροτρίτα ποτά, γίνονται τα θριαμβικά  πυροτεχνήματα της κάθε γιορτής. Το μυαλό τους λάμπει, εκστομίζουν διαμάντια, προσφέρουν ενσυναίσθηση και σε παρασέρνουν σε μια πανδαισία συναισθημάτων. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, είναι να σταματήσεις εσύ το ποτό και να μεταλάβεις το ταξίδι με έναν ισορροπημένο συνοδοιπόρο σε διάθεση ευθυμίας, ελευθερίας, παροξυσμού του μυαλού. Είναι ό,τι πιο κοντινό θα βρεις, σε αυτό που θα έπρεπε να είναι ένας άνθρωπος στα καλά του. Ένας άνθρωπος που δεν είναι απαθής, ούτε τελματωμένος, απεναντίας, μια ξεχωριστή προσωπικότητα με ακμές και σχήματα.

   Οι ψυχολόγοι έχουν αποφανθεί ότι οι μεγαλοφυείς ιδέες παράγονται από τα μυαλά που ακροβατούν στο όριο της λογικής. Οι πρωτοπόροι και οι μεγάλοι καλλιτέχνες βρίσκονται στα δευτεροτρίτα ποτά συνεχώς, χωρίς να πιούν. Οι μπροστάρηδες των κοινωνικών κινημάτων, οι ιδεολόγοι που περνούν και σε έργο,  έχουν αποδεσμεύσει συνήθως το μυαλό τους από το πρώτο στάδιο των αναστολών, εκείνων που μας καθιστούν έναν άνθρωπο μέτριο, στον μέσο όρο, στη μάζα, έναν άνθρωπο που δεν πρόκειται να βιώσει ποτέ άλμα.  

        Οι άνθρωποι δεν μοιράζονται πια τη λάμψη τους με τις παρέες. Ολοένα και λιγότερες μυσταγωγίες λαμβάνουν χώρα στα "συνήθη ύποπτα" καταφύγια, τα μπαράκια, τα μεζεδοπωλεία, τους χειμερινούς ξενώνες και τις νυχτερινές ακρογιαλιές. Τα γρασίδια και τα παγκάκια έχουν ορφανέψει. Οι περίπατοι στις παραλίες γίνονται με τα ακουστικά στα αυτιά. Νομίζω ότι μας αξίζει καλύτερα.

      Οπότε, πρόσεξε κι εσύ τους γύρω σου, εκεί, στα τρίτα ποτά, πρόσεξε και παρατήρησε τις αντιδράσεις που βγάζουν. Εάν σιωπούν και μετά σπεύδουν να αναισθητοποιηθούν, δεν βρίσκονται εκεί που έπρεπε να βρίσκονται. Είναι συγκυριακή η παρέα σας. Αν αποτραβιούνται και επιστρέφουν δριμύτεροι, απόλαυσέ τους. Εάν δεν έχουν κανένα σκαμπανέβασμα, είναι αντιπρόσωποι της πεπατημένης, του μέσου όρου. Διάλεξέ τους για πάντα όταν σιγουρευτείς ότι η ηρεμία είναι το μυστικό σου για να τη βγάλεις καθαρή στη ζωή. Δεν θα είσαι ποτές μόνος. Ούτε όμως και ιδιαίτερος. Απλά θα είσαι απολύτως ασφαλής.

      

   _________________________________________

    Στα ταξίδια ένας ευδιάκριτος δρόμος σε προφυλάσσει από το λάθος, στο ταξίδι όμως της ζωής τα πολύχρηστα και πολυσύχναστα μονοπάτια είναι και τα πιο απατηλά. ΣΕΝΕΚΑΣ