Πέμπτη, Οκτωβρίου 27

αγαπώ θα πει ...ψάχνομαι

  Τούτο , κι άλλα εκατοντάδες κάποιος τα στήνει κάθε πρωί και τα κρεμάει στο net και μετά χαίρεται...         

    Εκνευρίζομαι. 

    ..άσε που τέτοια post είναι τόσο πειραγμένα σε σύγκριση με την πηγή τους και το γύρω τους κείμενο που αν τα έβλεπε ο συγγραφέας θα μας έπαιρνε και ο διάβολος και ο εισαγγελέας.

       Αγαπώ θα πει χάνομαι ;  Τι χάνομαι ;  Δηλαδή που ακούστηκε ότι είναι ευκταίο το ανορίωτο ; 

      Δηλαδή , εκνευρίζομαι.. 

   .. κάτσε ρε μεγάλε...αν εσύ χάνεσαι σημαίνει ότι ζητάς από κάποιον που "δεν χάνεται" να σε σώσει γιατί αλλιώς θα σε έχει πάρει στο λαιμό του ; Ή ψάχνεις άλλον έναν που τα έχει χαμένα να ενώσετε τα αποθέματα σε κωλόχαρτο ; Δε μπορώ... γελάω.

      Άντε να γράψω κι εγώ ... Πάρε από εμένα το ποτήριο τούτο ... Χριστός 0 - 33. Τσιμπρισμένο είναι ; 

Όχι ρε μεγάλε... αγαπώ δε θα πει χάνομαι γιατί απαιτεί συγκροτημένη ενέργεια για να αγαπήσεις σωστά.

      Αγαπώ θα πει επιλέγω , με πλήρη συνείδηση το ταιριαχτό και το όμορφο για τα όνειρά μου. 

    Εστιάζω, διεκδικώ με πίστη και με ταλέντο αλλά όχι με μανία. Αντιλαμβάνομαι εγκαίρως εαν υπάρχει ανταπόκριση, σέβομαι την απέναντι δίκαιη ή άδικη απόφαση, λαμβάνω υπ' όψιν ότι απέναντι έχω ένα πλάσμα που εξελίσσεται που θα πει ότι δικαιούται να έχει μελλον και έχει κι ένα σοβαρό παρελθόν. Δίνω ελευθερία, παίρνω και δίνω ισορροπημένα, δεν αλλοιώνομαι προκειμένου να κάνω προσωρινή εντύπωση, δεν υπερβαίνω τα εσκαμένα, κρατώ δυνάμεις γιατί η ζωή δεν είναι εκατό μέτρα με εμπόδια αλλά 3000 στιπλ. Αγαπώ θα πει ότι μοιράζομαι το αντικείμενο του πόθου μου με την ελευθερία του, σέβομαι τον προσωπικό του χώρο, δεν κακιώνω , δεν κακοποιώ ούτε λεκτικά ούτε παθητικοεπιθετικά, δεν χύνομαι πάνω του όποτε μου καπνίσει... αγαπώ θα πει ότι ο άλλος δεν θα γίνει ποτέ ιδιοκτησία.

      .....άρα που κολλάει το αγαπώ θα πει χάνομαι ; 

Αγαπώ θα πει ψάχνομαι...

    Χαμηλώνω ; ...να το δεχτώ.... αυτοσαμποτάρομαι , όχι, δε θα το δεχτώ.

 Ενθουσιάζομαι ; .. να το δεχτώ... παραμυθιάζομαι , όχι, δε θα το δεχτώ.

    Μπαίνω με όλη την ψυχή μου ; να το δεχτώ... μένω ξέπνοος, όχι, δε θα το δεχτώ.

   Αγαπώ σημαίνει ότι έχω καταφέρει πρώτα να αγαπήσω τον εαυτό μου. Έχω κατηγορήσει τον εαυτό μου, τον έχω συγχωρήσει, έχω μάθει απ' όσα έχω πάθει, είμαι καλά με το ταίρι μου και πολλές φορές και χωρίς αυτό. Αγαπώ θα πει, ενώνω την ελευθερία μου με την ελευθερία ενός άλλου.

    2  ελευθερίες που αποδέχονται να πετούν δίπλα δίπλα. 

    Το ' πιασες ; 

  

     

Τετάρτη, Οκτωβρίου 26

πενήντα αποχρώσεις του χακί

Περπατώ εις το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι εδώ.
      Πενήντα Αμερικάνικα κομάντα γυμνά από τη μέση και πάνω, όλα δυστυχώς αγόρια,  διέσχισαν σε σχηματισμό προπόνησης το πρωί στις 11.30 του Αγίου ( Δημητρίου ) όλο το παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης ανάμεσα σε τουρίστες με ποδήλατα, μωρά με καρότσια και σκύλους με λουριά της μάνας τους. Δεν είχαν στο κορμί τους ψεγάδι, οι πεζοναύτες καλέ, ούτε πενήντα τριχίτσες σε πενήντα στέρνα μαζί. Αποτριχωμένοι, αποναζιστικοποιημένοι, κομπλέ. Ήταν έντεκα και μισή Τετάρτη και ο ήλιος με ζέσταινε τόσο που αν άντεχα τη σύγκριση θα έβγαζα τη μπλούζα. Πενήντα κομμάντα είναι άλλες πενήντα υποσχέσεις για σταθερότητα στη Νοτιοανατολική μου πτέρυγα, δεν είναι ; Πλημμύρισε ο τόπος νιάτα σε αποχρώσεις του χακί και καθώς ο Ζεύς πετούσε βζιννν από πάνω μου, η εθνική μου συνείδηση ρίγησε τα μάλα. Πήρα τηλέφωνο να παραγγείλλω Ραφάλ έβγαινε Τεφάλ. Ο εκλεκτός της κεντροαριστεράς είχε μόλις δηλώσει να επεκτείνουμε τα νερά στα 12 ν.μ. για να έλθει ο Ερντογάν πουρνό πουρνό επιτέλους, μπας και κοιμηθούμε κανένα βράδυ. Σου λέει ο σοσιαληστής είναι δουλειά αυτή να θέλει να έλθει ο άλλος νυχτιάτικα, την ώρα του GNTM ; Δεν έχει γίνει η παρέλαση με τα άρματα αλλά είμαι ήδη στα άρματα. Θέλω τον πόλεμό μου τώρα, κυρίως γιατί θέλω τον εχθρό μου τώρα. Και για πρωθυπουργό έναν ηθοποιό. Ελλάς σημαίνει φως. 

     Καλύτερα να προσέχω τι εύχομαι ;

η επίθεση στη σχόλη

 

     O Herbert Markuse λίγο μετά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο ( 1955 ) ανησυχούσε για την ροπή προς ένα προηγμένο κράτος γενικευμένου κομφορμισμού. Η παραγωγή αναγκών & φιλοδοξιών θα μπορούσε να αναδομήσει την εργασία και την σχόλη καθορίζοντας στο τέλος τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων. 

    Και αν για την επίθεση στους χώρους εργασίας οι μαρξιστές στοχαστές μας παρείχαν πλήθος τεχνικών αντίστασης, για την σχόλη νομίζω ότι ...οι ανησυχίες υπήρξαν λανθασμένα υποτονικές. 

   Στις μέρες μας, μηνύματα που εισβάλουν στον προσωπικό μας χώρο, τις στιγμές "ξεκούρασης", "κοινωνικοποίησης", "παρακολούθησης έργων διανόησης", επιμελώς αναδυώμενα στο παρασκήνιο της δια συνδεμένης μας διαβίωσης, θεωρούνται μια αναπόφευκτη κανονικότητα.

    Μέσα από αυτή την πλημμυρίδα ερεθισμάτων τα οποία, με τις επιστήμες των μεγαδεδομένων, έχουν αποκτήσει και μια ευφυή προσαρμογή στο προσωπικό μας προφίλ, μπορώ να ισχυριστώ ότι η στοχαστική μας διάθεση, με πρώτη τη δική μου, αδυνατεί να εστιάσει στην πραγματική ουσία των πραγμάτων.

   Στη συλλλογή σκέψεων του Αλαίν Ντε Μποττόν υπό τον τίτλο "ΕΙΔΗΣΕΙΣ" * εντοπίζονται οι τρόποι με τους οποίους καταλήγουμε εν αγνοία μας να ασχολούμαστε με ένα πολύ μικρό και επαναλαμβανόμενο μόριο της διαθέσιμης πληροφόρησης, απλά επειδή δεν διαπραγματευόμαστε πλέον τις πηγές μας.

   Παρ΄όλο που δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε την τεχνολογία από τη ζωή μας, τι μπορούμε σήμερα να κάνουμε για να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας ανακτώντας ευκαιρίες για ανώτερη ενσυναίσθηση ; 

   Είναι τούτο μια πολυτέλεια για προνομιούχους ή ανήκει ως δικαίωμα σε όλους μας, είτε αγωνιούμε για το μεροκάματο είτε όχι ; Θέλω να πω, μόνον όσοι είναι στοχαστές επιτρέπεται να παραθέτουν σοβαρούς στοχασμούς ;

   Θα θέλατε να κάνουμε μια συνάθροιση για τούτο το ζήτημα, αφού σχετικώς προθερμανθούμε και εαν με κάποιο τρόπο απεκδυθούμε, στιγμιαίως, των προσωπικών μας προτεραιοτήτων ; 

   Νομίζω ότι ένα τόσο κοινότοπο ζήτημα, δεν μπορεί παρά να μας ενώσει· θέλω να πω... αν καταφέρουμε να διχαστούμε και , από μια τέτοια συζήτηση, φύγουμε ξανά με σκυμμένο κεφάλι, τι συνθετότερο να απο πειραθούμε ;

 

 

Όπως επεσήμανε ο Χέγκελ, οι κοινωνίες εκσυγχρονίζονται όταν οι ειδήσεις αντικαθιστούν τη θρησκεία ως βασική πηγή καθοδήγησης και ακρογωνιαίος λίθος κύρους. Στις ανεπτυγμένες οικονομίες, οι ειδήσεις κατέχουν πλέον μία θέση ισχύος τουλάχιστον αντίστοιχη με εκείνη που παλαιότερα απολάμβαναν τα δόγματα.Στο εντυπωσιακό νέο του βιβλίο ο Αλαίν Ντε Μποττόν παίρνει είκοσι πέντε αρχετυπικές ειδήσεις - από τη συντριβή ενός αεροσκάφους μέχρι μια δολοφονία, από τη συνέντευξη με έναν διάσημο ως ένα πολιτικό σκάνδαλο - και τις υποβάλλει σε μια ασυνήθιστα λεπτομερή ανάλυση, εγείροντας ερωτήματα όπως: πώς γίνεται οι ιστορίες καταστροφής να είναι συχνά τόσο εμψυχωτικές; Τι καθιστά την ερωτική ζωή των διάσημων τόσο ενδιαφέρουσα; Γιατί απολαμβάνουμε την πτώση των πολιτικών; Για ποιο λόγο οι εξεγέρσεις σε μακρινές χώρες είναι συχνά τόσο... βαρετές;         (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου ΕΙΔΗΣΕΙΣ εκδ. Πατάκης 2016)