Ξέρεις τι τεράστια αυταπάτη μπορούμε να
οικοδομήσουμε αν ενώσουμε τις αυταπάτες μας ;
Να ,
εγώ θα βάλω τρεις τέσσερις, για μαγιά, θα βάλω ας πούμε την δυνατή μου ότι σου είμαι
πολύ απαραίτητος και εκείνη την ύπουλη ότι είμαι και ξεχωριστός. Μπορώ να φέρω
και την αυταπάτη ότι ελέγχω τα πράγματα προνοώντας. Και για τέταρτη ότι
προετοιμάζομαι και για το κακό.
Φέρε εσύ την αγαπημένη μου, ότι είμαστε λίγο
καλύτερα από τους άλλους. Βάλε και την δική σου αγαπημένη ότι εξελισσόμαστε
διανοητικά. Κι αν τραβήξω άλλη μια σου, παίρνω την γονική. Αυτή ντε που λέει: δε μπορεί, τα μάθαμε ποδήλατο και κολύμπι , τα
σπρώξαμε και αυτά ΟΚ, θα ζήσουν.
Πάνω
σε τέτοιους πυλώνες σου στηρίζω ότι θές ! Έναν ουρανοξύστη αισιοδοξίας για το
στίγμα μας. Το στίγμα μας στο τέλος θα είναι ό,τι και εκείνο που αφήσαμε πέρυσι
στην αμμουδιά. Αλλά δε θέλω να το πάω βαρύγδουπα. Θα το ελαφρύνω για να γίνει
απλό…
Φέτος στα Μάταλα το φεστιβάλ νεολαίας είχε
τούτο το σύνθημα. Today is life, tomorrow never comes. Δε
σε κάνει να γελάς ; Καταρχήν ναι. Αλλά σκέψου γιατί… Επειδή έχουμε την
ψευδαίσθηση ότι στα Μάταλα είναι ανήλικοι ενώ εμείς…. Είναι το μόνο που μας έμαθαν
να βάζουμε κάτω από τον όρο αυταπάτη. Ενήλικος θα πει να προνοείς. Μας καθάρισαν.
Μας βάλανε να επενδύουμε διαρκώς στο μέλλον.
Γιατί απ’ όσο θυμάμαι, ο φόβος μου από τα
τότε ως σήμερα αφορούσε στο αύριο. Και κάθε μέρα έπαιρνε μια μέρα παράταση,
γαμώτο.
Και ύστερα έρχεται το αύριο με γδούπους !
Μικρούς και μεγάλους γδούπους, οδυνηρούς, αιφνίδιους και καθοριστικούς.
Tomorrow
always comes…
Κολλάς μια ζωή ένσημα, χάνονται τελικά τα
αποθεματικά. Παίρνεις μελανάκια μη ξεμείνεις το ΣΚ κρασάρει ο εκτυπωτής. Κρατάς
back
up
αλλάζει το λειτουργικό δε
τα διαβάζει. Κρύβεις χρήματα μπαίνει διαρρήκτης. Την μεθάς να την αυτώσεις
κάνει εμετό και πέφτει ξερή. Κάνεις σέρβις να φύγεις αεράτος παθαίνεις λάστιχο.
Αφήνεις την πέτσα από την κότα να τη φας τελευταία, χτυπάει το κινητό, την
αρπάζει το σκυλί. Σηκώνεις τα τηλέφωνα
να κοιμηθείς, δέρνει ο αποπάνω την αποπάνω και πετάνε καρέκλες. Βάζεις τα
μακαρόνια στο πιάτο ανοίγεις τηλεόραση και δείχνουν τα σφαγεία. Μαζεύεις τσίμα
τσίμα για τις διακοπές χαλάει το πλυντήριο ρούχων. Λες θα πεταχτώ για μια
βουτιά, φυσάει ανάποδα πλακώνουν οι μέδουσες. Σπουδάζεις τη κόρη σου στην
Αγγλία τη γκαστρώνει Πολωνός. Μια φορά δε το πας το δελτίο του τζόκερ , πιάνεις
όλα τα νούμερα. Παίρνεις άδεια, μπαίνει νοσοκομείο η μάνα σου.
Μικρούς
και μεγάλους γδούπους… ναι.
Today is
life. Tomorrow …always comes.Οπότε ...
Μην
ξεχάσεις να ζήσεις την υπόλοιπή σου μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;