Τρίτη, Ιανουαρίου 20

εκθετική η καμπύλη εξέλιξης της χυδαιότητας

https://www.facebook.com/video.php?v=352243791600019&fref=nf

    Οι άνθρωποι δικαιούνται να αλλάζουν το πεπρωμένο τους. Έχουν δικαίωμα στην οργή. Έχουν δικαίωμα στην επαναστατικότητα. Δεν έχουν δικαίωμα στη χυδαιότητα, όμως. 
    Πάντα πρέπει να ξεκινάμε από την απελπισία. Ο άνεργος, ακόμα περισσότερο ο μεσήλιξ άνεργος, ακόμα περισσότερο ο καταρτισμένος και ταλαντούχος άδικα άνεργος, ακόμη πιο πολύ ο ανήμπορος αντικειμενικά να αντιδράσει, τούτος ο άνθρωπος δικαιούται να μιλάει με όποιο λεξιλόγιο θέλει για όσους καθόρισαν με τα λάθη τους την τύχη του. Αλλά το πράγμα έχει πάλι ξεφύγει. Με πρωτεργάτες τις αθάνατες τηλεοπτικές περσόνες και τις ραδιοφωνικές ντίβες της μαγκιάς η διάλεκτος των λιμανιών έχει διαχυθεί παντού, στα γηρατειά, στη νεολαία, στα σχολειά, εξαφανίζοντας τη δυνατότητα επικοινωνίας. Αν υπάρχει μια ατάκα που μας χαρακτηρίζει αυτές τις μέρες είναι η ακόλουθη υποκριτική :
    Να ψοφίσουν όσοι ασχολούνται με την πολιτική. Πολύ ωραία...

    Ποιούς εξυπηρετεί ένας διάλογος με κορώνες ;
    Ποιούς βολεύουν τα λιμανίσια ;
    Τι τύχη θα είχε ένας νέος πολιτικός σχηματισμός των σκεπτόμενων και κοινωνικά μορφωμένων ανθρώπων σε ενδεχόμενη απόπειρα να επικοινωνήσει τις ιδέες του στο εκλογικό σώμα ; 

    Σε αυτό το κείμενο δε μιλάω για ευθύνες. Ξέρουμε τι έγινε. Το ξήλωμα της ενωμένης Ευρώπης άρχισε. Σύντομα θα βρεθούμε καμιά τριανταριά λαοί ο καθένας μόνος του απέναντι σε κολοσσούς όπως η Κίνα , η Ινδία, η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Εαν κάποιος εξασκούσε την ίδια διχαστική προπαγάνδα με στόχο τη διάλυση των Ηνωμένων Πολιτειών σε κρατίδια δε θα δυσκολευόταν να βρει επιχειρήματα. Ασφαλώς η Αλαμπάμα είναι φτωχότερη από την Νέα Υόρκη και το Τέξας υποδέχεται την μεγαλύτερη μεταναστευτική επίπτωση από όλους. Απλά εκεί υπάρχει αδρανοποίηση των πολιτών μέσω ελλειπούς πληροφόρησης, ισχυρής καθοδήγησης και αν χρειαστεί καταστολής.
    Εδώ στην Ευρώπη, ενώ βασίσαμε το αρχικό μας όραμα-οικοδόμημα στις κουλτούρες μας, φυσιολογικό αφού υπερτερούσαμε, κατά δεύτερον στις οικονομίες και εν τέλει στα κέρδη και τους τραπεζίτες, αυτό μετά από λαιμαργία ανατράπηκε και μπήκαν επάνω επάνω τα funds και κάτω κάτω οι κουλτούρες. Δικαίως το παιχνίδι κατέβηκε στο πεζοδρόμιο. Και το χάσαμε. Η Ευρώπη δεν είναι πια των λαών. Και αφού δεν είναι των λαών ας το ξέραμε να τη στήναμε από την αρχή με εργαλείο την καταστολή. Θα έλπιζα να είχαμε γίνει πρώτα Ευρωπαίοι και μετά Έλληνες. Πρώτα Ευρωπαίοι και μετά Γάλλοι.

    Ωστόσο. Αυτή η αποτυχία δεν έπρεπε να γίνει η δικαιολογία του εκχυδαϊσμού μας. Όταν συντόμως απομείνουμε οι λαοί και πάλι μόνοι, γιατί αυτή την επιλογή προτάσουμε πλέον, εμείς μόνοι οι Έλληνες, οι ηγεσίες μας και οι γείτονές μας, δε θα βοηθήσει σε τίποτε ο εθισμός στο χυδαίο και το εριστικό. Θα είναι μια ακόμη τροχοπέδη μες τη φτώχεια. 
    Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας υπήρχε το υπόβαθρο και θα υπάρχουν πάντοτε οι συνθήκες για να μεταφερθεί το καφενείο στη βουλή και το ανάποδο. Χωρίς καμία συναίσθηση εθνικής στρατηγικής και χωρίς κανένα ηθικό ανάχωμα, η μπάλλα παίρνει τους πάντες και η λάσπη εκτοξεύεται με κανονάκια. Όλοι αποκαλούνται από όλους .. λαμόγια. Ο Μανιάτης και όλο το επιτελείο που μεθοδεύει τις έρευνες για τους υδρογονάνθρακες, ή ο Βενιζέλος και όλο το επιτελείο που προετοιμάζει και αποστέλλει τις διεθνείς νότες στον ΟΗΕ και τη ΧΑΓΗ προκειμένου να περιχαρακωθούν τα δικαιώματα της χώρας στις θαλάσσιες ζώνες αποκλειστικής εκμετάλευσης, ή ο εκάστοτε Πρωθυπουργός, Ο Σαμαράς, ο Παπαδήμας, ο Παπανδρέου, όποιος...  ο οποίος καταστρώνει την οικονομική στρατηγική εν μέσω παγκόσμιου διατραπεζικού και χρηματιστηριακού κυκεώνα, μπορεί όχι απλώς να ανατρέπεται ανά πάσα στιγμή εν μέσω θητείας και πριν την έκβαση των προσπαθειών του αλλά και να διαπομπεύεται, να λοιδωρείται και να διασύρεται στο πεζοδρόμιο με τις χειρότερες των εκφράσεων και πρακτικών λες και δεν αποτελεί θεσμικό σύμβολο. Έτσι θα διαπομπευτεί ο Τσίπρας και ο Μηλιός και ο Γιάννης Δραγασάκης σε λίγους μήνες και δεν θα έχουν προλάβει να εφαρμόσουν την ασφαλώς έτοιμη νέα εθνική στρατηγική τους. Η κλεψύδρα γυρίζει εδώ αυτομάτως.

     Όμως τα θεσμικά σύμβολα είναι οι κορυφές στην πυραμίδα του πολιτικού μας συστήματος. Θλίβομαι. Και ας με χαρακτηρίσεις μεταξωτό ή ελιτίστα. Θλίβομαι και τσαλακώνομαι και δεν σκοπεύω να επιδείξω κοινωνική ευαισθησία προς αυτές τις ορδές από τους τσάμπα μάγκες. Θα επιλέξω να σταθώ δίπλα σε νηφάλιους. Και έτσι, λίγο εγώ λίγο εσύ θα οδηγήσουμε όση κοινωνική συνοχή απέμεινε στα τάρταρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;