Τρίτη, Δεκεμβρίου 30

dear Santa


 - dear Santa .Άκουσε να δεις. Άμα είναι να λέμε μεταξύ μας μαλακίες να κάτσουμε να δούμε τηλεόραση που έχει και ένα κάρο εξελίξεις. Θέλω να μου πεις εξαρχής αν έχω πράγματι δικαίωμα να ζητήσω ό,τι θέλω. Έχω ;
            - Έχεις.  Τι δουλειά κάνουμε ;  Έχεις και παράχεις.
 - Μια χαρά. Το λοιπόν . Πέσε και γράφε :
        Για τη μάνα μου θα φέρεις έναν ακόμη γιό. Όπως τον θέλει. Στρέϊτ και Καρατζαφερικό. Να παντρευτεί στην ηλικία που απέτυχε εκείνη να απαυτωθεί, να της κάνει ένα τσούρμο εγγόνια και να της τα παραδώσει, εν λευκώ, εκείνη να τα διαμορφώσει, αυτός να της τηλεφωνάει κάθε μέρα και να την ακούει με τις ώρες χωρίς να της απαντάει, και με γλυκύτητα δώδεκα μήνες τη χρονιά να της χαμογελάει. Κατανοητόν ; Εγώ θα την αφήνω να μου λέει πως δεν είμαι σαν και εκείνον, αλλά ένα κακέκτυπο, του πατέρα μου ατόφιος γιός και θα τελειώσει το πανηγύρι. Αυτό το λέμε εμείς μετάθεση ευθυνών αλλά εσύ γράψτο ως το δώρο για τη μάνα του.
     Για τον πατέρα μου θα φέρεις ένα εληξίριο νιότης. Να συνεχίσει να πιστεύει ότι οδηγάει και γαμάει σαν σαρραντάρης μέχρι τα ογδόντα. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει η εφηβική του μενταλιτέ. Θα ξεχάσει ότι υπάρχω. Αυτό το λέμε εμείς αποποίηση κληρονομιάς κάθε είδους αλλά εσύ γράψτο δώρο για το μπαμπάκα του.
     Στην αδελφή μου, που έπρεπε να γεννηθεί με αρχίδια, να της φέρεις φράγκα. Βαλίτσες με φράγκα. Να είναι πάνω στο άλογο κι ας φαίνεται παράλογο. Όσο αυτή καταναλώνει και επιδεικνύει τα αποκτήματά της στους γονείς μου εγώ θα είμαι ήρεμος να πίνω ρούμια στη σκιά. Θα βρεί έναν Λαλάκη να της φτιάχνει φραπεδάκι κι όλοι θα είναι ήρεμοι για πάντα. Αυτό εμείς το λέμε άρνηση συγγένειας αλλά εσύ γράψτο το δώρο για τη Sis του.
   Στη θεία Μελπομένη που τον έστειλε από τα πενήντα τον Χαρίλαο να της στείλλεις την ίδια αρρώστεια να μας αφήσει χώρο ... Τι, δε μπορώ να ζητήσω δικαιοσύνη ; Να περιμένω πόσα ακόμη Χριστουγεννιάτικα δείπνα θα μας γαμήσει η καργιόλα ; Όχι.
   Εμένα. Εμένα, κάτσε να σκεφτώ, εμένα μη μου φέρεις φέτο τίποτα. Δε θέλω να έχω οποιαδήποτε επαφή, ευγνωμοσύνη ή υποχρέωση στην αφεντιά σου. Είναι καιρός που προσπαθώ να απολαμβάνω μόνο ό,τι προετοιμάζω με τα χέρια και το μυαλό μου. Θα επιμείνω. Δε θέλω δώρο. Και ξέρεις κάτι ; Πάνω εκεί στη σοφίτα, έχω όλα τα ζεύγη πυτζάμες που μου χάρισες τα τελευταία είκοσι χρόνια. Να τα πάρεις και να τα δώσεις σε ένα ίδρυμα. Γιατί , τολμάω τώρα να στω πω, εγώ κοιμάμαι με τα τέτοια μου έξω.
   Τσιγκλ μπελ, κάνουν όταν γυρίζω πλευρό. Τσιγκλ μπελ.

   Τα 'πα και ξέσπασα. Αμέ...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;