Όταν « έπεσε το ρεύμα» μας έμεινε η γκαζόλαμπα
και δυό τρία σπίρτα. Εγώ πήρα την αντρική δουλειά, άρχισα να γκρινιάζω. Εκείνη,
η γυναίκα, άρπαξε τη γκαζόλαμπα και την άναψε στο πιτς φυτίλι. ( Εδώ ταιριάζει
η έκφραση με το πιτσφιτίλι και όχι όταν χύνω πρόωρα ). Όλα κιτρίνισαν αλλά αυτό
δεν ήταν κακό γιατί πριν από λίγο όλα ήταν μαύρα. Εγώ πάλι γκρίνιαξα γιατί ξοδέψαμε
ένα από τα τελευταία τρία μας σπίρτα και μπορεί το προτελευταίο να ήταν και τζούφιο.
Εκείνη, η γυναίκα, άρπαξε τα δυό τελευταία σπίρτα και τα άναψε να τελειώνουμε
με αυτό το ζήτημα. Εγώ μετά δεν είχα με τι να γκρινιάξω. Εκείνη, η γυναίκα, με
ξέντυσε και με ξάπλωσε κοντά στο τζάκι. Με σκέπασε με τη βελέτζα του σοφρά και
μου έφερε ένα ποτήρι τσίπουρο. Εγώ άρχισα να ξύνομαι γιατί οι βελέντζες είναι μάλλινες.
Εκείνη, η γυναίκα, χώθηκε κάτω από το σκέπασμα και το δέρμα της ήταν βελούδινο.
Εγώ τότε κατάλαβα ότι αν με τυλίξει δε θα ξύνομαι και χώθηκα μέσα της. Εκείνη,
η γυναίκα, ελευθέρωσε έναν αναστεναγμό που τον είχα για αντρίκια αποκλειστικότητα.
Εγώ τότε της είπα… σιγά, θα μας κρυολογήσεις. Εκείνη, η γυναίκα, γέλασε πολύ,
ελεύθερα, και μετά άρχισε να κινείται με έναν τρόπο που μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρων.
Όταν εγώ πισφιτίλιασα, εκείνη, η γυναίκα, συνέχισε να κινείται σαν να μην είμαι
μέσα της. Εγώ είχα το νου μου μη λεκιάσουμε τίποτα. Εκείνη, η γυναίκα, τελείωσε
με το χέρι της και αμέσως την πήρε ο ύπνος. Εγώ δε βολευόμουνα γιατί το ένα χέρι
μου ήταν κάτω από το λαιμό της και μου σταματούσε το αίμα. Εκείνη, η γυναίκα,
χαμογελούσε στον ύπνο της, καθώς της έστριψα το σβέρκο για να ελευθερωθώ. Εγώ τότε
σηκώθηκα και έχυσα, το τσίπουρο στο νεροχύτη για να κάνω τσάϊ στο ίδιο ποτήρι. Έτρεμα
σύγκορμος. Εκείνη, η γυναίκα, κοιμόταν σαν μικρό παιδί μέχρι που η γκαζόλαμαπα έκανε
τσιρρρρ και έσβησε. Εγώ χτύπησα το νύχι μου προσπαθώντας να γυρίσω με το τσάϊ
ανέπαφο μέσα στη βελέτζα που τσιμπούσε σα διάολος. Εκείνη, η γυναίκα, ήταν ζεστή
σαν τσάϊ που βράζει. Εγώ είχα παγωμένα πόδια και πιστεύω ότι αν χρειαζόταν να
δροσιστεί μπορούσε να με ακουμπήσει. Επίσης πιστεύω ότι αν ξυπνούσε ξαφνικά θα ήξερα
να την ξαθοδηγήσω προς τα κάπου χωρίς να χτυπήσει το δάχτυλο. Κάθησα και
απομνημόνευα τα εμπόδια στο σκοτεινό δωμάτιο. Γενικά, πιστεύω ότι αν δεν είμασταν
εμείς, οι άντρες, οι γυναίκες θα είχαν πολλά προβλήματα. Έτσι, ξενύχτησα με μια
ικανοποίηση. Ότι πάντα θα είμαι εδώ για αυτήν. Να μπορεί να βασίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;