Φαινάκη η καργιόλα η ενηλικίωση. Ποιός να ήταν ο πρώτος που τα όρισε αυτά ; Θέλω να πω, ποιός όρισε τα δεκαοχτώ ; Το μυαλό σου πήζει λέει. Οι ορμόνες σου καταλαγιάζουν λέει. Το φύλο σου κατασταλάζει και το κορμί σου είναι πλέον ατρόμητο. Λέει. Ένα μάτσο βολικές απλουστεύσεις. Μια πόρτα στημένη εκεί, στη μέση του πουθενά, αυθαίρετα, χωρίς κανένα νόημα, και να οδηγούνται όλοι να περάσουν από μέσα. Να πάνε που ; Θέλω να πω...
Να μπαίνεις φυλακή όταν είσαι τουλάχιστον δεκαοχτώ. Να σε γαμάνε με το νόμο όταν είσαι τουλάχιστον δεκαοχτώ. Να σε ποτίζουν χάπια και ουσίες όταν είσαι τουλάχιστον δεκαοχτώ. Να συμμετέχεις στις εκλογές, να φορολογείσαι και να ξεκινάς να ασφαλίζεσαι, και να σου τρίβουν στη μούρη την υπογραφή σου όταν είσαι τουλάχιστον δεκαοχτώ. Αλλά, να μη σου δίνουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Να μη σου δίνουν το δικαίωμα της χειροδικίας. Να μη σου δίνουν το δικαίωμα της ιδιώτευσης. Να μη σου δίνουν το δικαίωμα της αρνησικυρίας στις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Να μη σου δίνουν το δικαίωμα της αμφισβήτησης. Να μη σου δίνουν το δικαίωμα να απαρνηθείς όλα εκείνα που σε μπόλλιασαν μέχρι να γίνεις δεκαοχτώ. Να μη σου δίνουν το δικαίωμα να καθορίσεις το σύστημα. Να είσαι μέσα σε ένα επιτραπέζιο που οι κανόνες είναι σικέ. Φτιαγμένους από τους μέτρ κι εσύ πρωτόβγαλτος και ατζαμής, βορά στις ορέξεις, βορά στο κοκτέϊλ της μαλακίας τους. Στη μεγάλη πλεγκτάνη.
Τι θα γινόταν αν ορίζαμε το όριο στα εικοσιέξι ; Ξέρετε τι ; Θα είχαμε μια πιο ενσυνείδητη ενήλικη κοινωνία. Θα είχαμε πολύ πιο ήρεμους νέους ανθρώπους μπροστά στις καίριες αποφάσεις τους. Αλλά όχι. Όχι, δε θα δώσουμε ένα τράτο τόσο ευρύχωρο στον καινούργιο για να σκεφτεί τι πρόκειται να κάνει. Θα παίρνουν όλα τα νεαρά μας άτομα το δρομάκι τους από τα τρυφερά τους χρόνια. Είσαι σχεδόν ενήλικος πια, θα ακούνε. Και θα πιέζονται να αποφασίσουν. Από τα δεκαέξι τους επάγγελμα και από τα δεκαοχτώ τους συμμαχίες. Από τα είκοσί τους πολίτευμα. Για να μη πω από πότε θρησκεία και φιλοσοφία ζωής και το όμορο πακέτο τύψεων.
Δεν είναι λίγο αστείο, οι νόμοι να διατηρούνται δομημένοι πάνω στο ορόσημο των δεκαοχτώ ; Όλο αυτό το πλαίσιο περί ενηλικίωσης έχει καταστρατηγηθεί πλέον. Από την αγορά. Από το παγκόσμιο σύστημα. Θα δουλεύετε ωσπου να γίνετε εξήντα οχτώ, διατάζει το σύστημα. Σπουδάζετε ως τα άντα σας γιατί έτσι κι αλλιώς θα είστε στην αναμονή για μια δουλειά του κώλου. Ζευγαρώστε, ναι, αλλά μη τεκνοποιήσετε αν δεν γίνετε σαρράντα γιατί δυο άνεργοι στο δρόμο δε χρειάζονται ένα νιάνιαρο στην αγκαλιά. Και , ωωω της υποκρισίας το αποκορύφωμα, πάρτε όλα σας τα πολιτικά δικαιώματα στα δεκαοχτώ. Έτσι, για να τα βάλετε στο κώλο σας. Ηττημένοι, ανολοκλήρωτοι, κατατρομαγμένοι, καταραμένοι δεκαοχτάρηδες, ελάτε να ψηφίσετε άκυρα και λευκά με βλαστήμιες πάνω, ελάτε να το γράψετε στους τοίχους. Είστε τώρα έτοιμοι για όλα. Αλλά όχι για όσα ονειρεύεστε.
Έρχονται πάλι εκλογές. Και οι δεκαεφτάρηδες μετράνε μέρες για την ενηλικίωση. Για να γίνουν συνένοχοι σε κάτι που είναι τόσο εκτρωματικό ώστε σε πέντε χρόνια θα το μισήσουν. Μπορεί κάποιος να μου θυμίσει τα άκυρα και τα λευκά των 20άρηδων ; Τους μέμφονται. Γιατί ; Γιατί διστάζουν να προσχωρήσουν στη μεγάλη πλεγκτάνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;