modern Vallentine likes sudden death

    Ευθανασία που πάει να πει τραβάς μια πρίζα. Οι έρωτες τελειώνουν πλέον με ένα κλικ. Ή με ένα  κλικ λιγότερο... Γιατί το δυαδικό έγινε ... μονωδία. Γιατί ο ηλεκτρισμός κατέβηκε σε τάση από τις ψηλές και καταπληκτικές του αγγίγματος σε πληκτικές του ενός μονάχα byte. Πέρασε από τα δάχτυλα στα πλήκτρα.Όσο για πίσω ; ..ξέχασε να γυρίσει. Με απο(κ)λύεις με ένα κλικ και δεν βιώνεις τίποτα, από συνέπειες. Γυρνάς (ιστο) σελίδα. Εσένα θα σε χαίρονται οι δικοί σου "followers". Και μένα οι δικοί μου. Κάθε κατεργάρης στο σύμπαν του. Ας είναι εικονικό. Στον ενικό. Ας είναι.  
   Ευθανασία που πάει να πει τραβάς μια πρίζα. Με παραδίνεις στα κίτρινα, τα καλώδια της γείωσης. Να πεθάνω στη ψηφιακή αφάνεια. Η καύση του κορμιού που ύμνησες θα φέρει 1 terra τέφρα. Να πεθάνω, απροσδόκητα. Ποιός αντέχει πλέον τη διαδικασία του αποχαιρετισμού ; Κανείς, εκτός αν είναι ψηφιακά αναλφάβητος. Μονάχα οι φτωχοί, οι ακαλωδίωτοι, οι παρίες. Κλικ.
    Ευθανασία που πάει να πει τραβάς μια πρίζα. Τριφασική η απόρριψη. Messenger, inbox και sms σε μια δαιμονισμένη σιωπή. Η απουσία σου ανακοινώνεται σε 4G. Και σαν να μη φτάνει το μαρτύριο, false allerts να καταφθάνουν σαν τις πτήσεις. Η δική σου, μοναχά ακυρωμένη. Χιονοθύελλα στα matrix και ένα ρίγος ατελείωτο. Μιλιούνια άσχετοι μου στέλνουν τη χαρά, τραβηγμένη απ' τα μαλλιά με 10mpixels. Ανακατεύομαι. Και θέλω να ξεράσω. Πως γίνεται αυτό ψηφιακά ;
   Modern Vallentine loves himself. He likes sudden death.
   Keep burning guys, my darling..