Μαξιμαλιστές και αμοραλιστές μέσα σε καλάθια με έδρανα κρώζουν επικήδειους ή αν θες εσύ θριαμβικούς. Λόγους. Νερό τους φέρνουν φρέσκο οι κοπέλλες, που είχαν μπάρμπα στη Κορώνη. Όλα καλά.
Η επέλαση του ανθρωπισμού αφήνει πίσω πτώματα. Τι άλλο να αφήσει. Γάντια κόκκινα σε πρωτοσέλιδα κίτρινα. Μέσα οι γροθιές κρατούν από πενήντα ευρώ. Οι υπόλοιπες γροθιές θα μείνουν στην απέξω. Οι αθώοι πάλι στο απόσπασμα.
Προδότες φύγανε και ηγέτες ήρθαν. Already seen, γαλλιστί Déjà vu και ελληνιστί τον κακό μας τον καιρό Φλεβάρη μήνα. Ηλία τα παιδιά ψάχνουν τα γάντια. Κλειστά σχολειά, Mikel γεμάτα. Λόγια γαμάτα. Αυτιά κλειστά. Εσύ Ζωή τι θα μου δώκεις ;
Χρυσή. Αυγή, εφημερίδα της αριστεράς. Αυγερινός στα μαύρα Πούλια. Το σκάκι έχει άσπρα που παίζουν πρώτα και κόκκινα. Τα μαύρα θα μαζέψουν τα στοιχήματα.
Ξυπνώ κοπρίτης και κοιμάμαι ήρως. Ο Μικρός. Εκλιπαρώ για μια ατάκα του μεγάλου Ομπάμα. Εκείνος έχει Ε κεφαλαίο. Είναι κεφάτος είναι ο Βερόπουλος.
Μια λακούβα νερό. Ακίνητο. Χωράει τη μισή μου ιστορία. Κτίρια, ουρανό τρόλεϊ και πεζούς που με πρησμένα πόδια συνεχίζουν. Έχουν τουλάχιστον τα δυό.
- Εσύ Ζωή τι θα μου δώκεις ;
- Τη δόση σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;