Στα νέα οικονομικά μοντέλλα του Paul Krugman και του Joseph Stiglitz που αφορούν καπιταλιστικές οικονομίες και εδράζονται στα διδάγματα της μεγάλης κρίσης, μπορούμε να διαβάσουμε από Νομπελίστες τις προτάσεις του Σύριζα.
Προτείνουν πλέον ξεκάθαρα μια ρύθμιση της οικονομίας
με ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα αντιμετωπίσει την ασωτία των πολύ μεγάλων για να πτωχεύσουν τραπεζών. Προτείνουν έλεγχο των δανείων που μοιράζονται με αυστηροούς τεχνοκρατικούς όρους. Προτείνουν πίεση προς τους τραπεζίτες ώστε όταν δανείζονται με 0.5% να περνάνε το χρήμα στην πραγματική οικονομία και μάλιστα με 3% και όχι με 11... Προτείνουν ενίσχυση της αναδιανομής πλούτου από την ελίτ του 10% προς το υπόλοιπο 90%. Θεωρούν ότι μια επιβάρυνση με φόρο ενός πολύ εύρωστου θα στερήσει από την αγορά ένα μικρό ποσοστό της καταναλωτικής του συνήθειας ( αντί για Volvo θα πάρει Passat ) ενώ αν το ίδιο ποσό το δώσεις στον φτωχό θα το ξοδέψει αυτομάτως ολόκληρο στα μαγαζιά τους οδοντίατρους και τα φροντιστήρια. Δεν πιστεύουν πια ότι η φθηνή εργασία φέρνει στρατιές από επενδυτές. Πιστεύουν ότι μια αύξηση των μισθών δεν μπορεί να πτωχεύσει μια σωστή επιχείρηση. Πιστεύουν ότι ο δημόσιος πλούτος είναι καλύτερα να αξιοποιείται από εγχώριο εργατικό δυναμικό. Πιστεύουν ότι το κράτος πρέπει να γίνει επιτέλους αυστηρό όταν επιλέγει προμηθευτές. Οι φαρμακοβιομηχανίες και οι προμηθευτές οπλικών συστημάτων για παράδειγμα πρέπει να συμαζευτούν. Για την ασφάλιση προτείνουν να αφήσουμε κατά μέρος τη μανία με τα νούμερα μια και είναι ελαφρώς ηλίθιο να λέμε ότι σε τριάντα χρόνια θα σκάσει μια βόμβα στα χέρια μας. Ο πολύ μακρύς χρόνος προβλέψεων στα σύγχρονα οικονομικά θεωρείται ολέθριος ρομαντισμός λόγω των αλλεπάλληλων και απρόβλεπτων ντόμινο γεγονότων που ανατινάζουν κάθε δυό και τρεις τους σχεδιασμούς. Προτείνουν ξανά δίχτυ ασφαλείας προς την τρίτη ηλικία με διογκωμένο δημόσιο τομέα. Προτείνουν Δημόσιες Δαπάνες με υψηλό πολλαπλασιαστή ( ένα έργο που γίνεται στις υποδομές ενός νησιού π.χ. επιφέρει πολλά παράπλευρα ωφέλη εκτός από τις 200 θέσεις εργασίας που θεσπίζει, ενώ η μίσθωση ενός ορυχείου σε Καναδούς όχι & τόσα). Προτείνουν διαιτησία ώστε να μην πτωχεύσουν οι μικροί οφειλέτες γιατί αυτοί θα είναι μια μόνιμη πληγή πρόνοιας του αυριανού κράτους. Προτείνουν να μην κατευθύνονται πόροι προς την σωτηρία εταιριών γιατί τελικά μια πολύ άρρωστη εταιρία ( π.χ. η ΠΑΕ ΑΕΚ ) είναι καλύτερα να σχολάσει και να επανιδρυθεί. Μέχρι εδώ τα πράγματα φαίνονται λογικά, ε;
1. Η δημοσιονομική μας ασωτία διδάσκεται στα πανεπιστήμια εδώ και μια δεκαετία ως τραγικό περιστατικό. Είμαστε περιώνυμοι.
2. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια αναζωπύρωση ψυχροπολεμικών καταστάσεων και διεθνών ασύμμετρων απειλών & τα ...διεθνή media δεν ξοδεύουν χρόνο για τους φτωχούς πολίτες στις "ήσυχες" χώρες. Ασχολούνται με πολέμους και με τους νεκρούς .
3. Αντιπροσωπεύουμε το 2% του Ευρωπαϊκού προυπολογισμού και οι απόψεις μας είναι ψιθυρίσματα.
4. Ολοένα και περισσότερα τραπεζικά στελέχη παίρνουν απόσπαση από τα χρηματιστήρια και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε κυβερνητικές θέσεις. Αυτοί ξέρουν ότι το πολύ χρήμα βγαίνει στα παράγωγα και τα στοιχηματικά ντηλ και όχι στα εργοτάξια και τις φάμπρικες. Το διοικητικό σύστημα στην Ευρώπη είναι βαθειά διαβρωμένο.
Τι μπορεί να γίνει ; Δεν είμαστε πια, κυρίαρχο κράτος. Θαμπωμένοι από τα προνόμια της ευρωπαϊκής ταυτότητας προσχωρήσαμε σε μια οικονομική ένωση η οποία κοιμάται τώρα δεξιά και για να αλλάξει πλευρό χρειάζεται πενταετίες.
Ή θα περιμένουμε τους podemos και τους irlandemos να συστρατευτούν μ' εμας κρατώντας εν τω μεταξύ αμυντική στάση στους κερδοσκόπους και κοροϊδεύοντας τημ εκάστοτε τρόϊκα
Ή θα δώσουμε μια ξεκάθαρη εντολή στο σημερινό πολιτικό και επιστημονικό μας δυναμικό να μας καθοδηγήσει στην έξοδο από το club.
Έχω την αίσθηση ότι αυτή την εντολή ζητούσε χθες βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας. Και υπέγραψε το αίτημά του με ένα συγκρατημένο δάκρυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;