Σάββατο, Οκτωβρίου 4

μια χήνα

    Eκείνο που θέλω τώρα είναι να κάτσω να παρατηρώ μια νεαρή και πουπουλένια χήνα. Να βγαίνει από τη λίμνη με τα νούφαρα, έτσι : φλαπ φουρ φουρ.. να τινάζει τα φτερά και να φουσκώνει από χαρά.  Κόκκινα πόδια να αφήνουνε σημάδια στο γρασίδι, πατημασιές που δε θα γίνουνε τεκμήρια αναχώρησης. Ήλιος να με καίει αλύπητα, φιλόξενες σκιές να με καλούν . Να μην πηγαίνω. Να μου τινάζει τα μυαλά η ομορφιά και η ησυχία. Να μη με φτάνουν ούτε οι ψίθυροί σας, ούτε οι προθέσεις σας και ούτε τις διαθέσεις σας να ξέρω. Να είστε για μένα βότσαλα, σαλιγκάρια και ιτιές κι εγώ τεμπέλης στα αισθήματα κι εργατικός στις αισθήσεις.
   Εκείνο που θέλω τώρα είναι ένα κουλούρι στα χέρια. Να της πετάω τα ψίχουλα και τα σουσάμια και να πάρουμε μαζί δεκατιανό. Εγώ και η χήνα. Τι δεν καταλαβαίνετε ...
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;