Δεν είχε βγεί προαναγγελία. Όταν συμβαίνουν εξαιρετικά βίαια φαινόμενα μας βρίσκουν απροετοίμαστους γιατί δεν ξέρουμε να διαβάζουμε τα σημάδια. Μια γκρίζα βουβαμάρα μας αποκοιμίζει. Τις πιό πολλές φορές πιστεύουμε ότι ζήσαμε ότι στραβό ήτανε να ζήσουμε. Όμως όχι..φυσικά !
Εκείνη είχε κάνει το σόου της, ξανά, πάλι με τη βεβαιότητα ότι παίζει μόνη της σε τούτο το γήπεδο. Εκείνος είχε πει : Τα βλέπω. Μετά χάθηκε η μπάλλα. Το ένα έφερε το άλλο και τα δυό το τέλος. Λένε ότι μετά από αυτό δε νιώθεις τίποτε. Έτσι λένε.
Εκείνος ήξερε πια ότι νιώθεις και παρανιώθεις. Κατέβαινε σκαλιά προς τα κάνω, ήρεμος, αφού δεν είχε πιά συνείδηση, άβουλος αφού δεν είχε πιά προοπτκή, ούτε θαρραλέος ούτε δειλός, ένα αερικό που κάνει την κύκνεια κατάβαση. Δεν τον απασχολούσε ο ανδρισμός του, δεν τον απασχολούσε η υστεροφημία του και το κυριότερο δεν τον απασχολούσαν ποιά τα μικρά όμορφα ένστικτά του. Οι ερωτογενείς του ζώνες είχαν φύγει μαζί με το σκεύος. Είχαν πάρει μάλιστα μαζί τους όλες τις τρυφερές του εκφάνσεις. Ήταν κάποτε τρυφερός άνθρωπος. Δεν είχε πια ανάγκες, δεν είχε φύλο, δεν είχε όργανα. Ένας μικρός άγγελος τον κρατούσε από το χέρι. Θα τον παρέδιδε στο Σατανά για τα περαιτέρω. Μετά ίσως θα γυρνούσε στη μαμά του. Οι άγγελοι έχουν κανονικά μια τρυφερή μαμά. Εκείνος πάλι δε θα ξαναγυρνούσε. Του πήρε μονάχα μια ανεξέλεγκτη σύρραξη για να πουλήσει τη ψυχή του στο διάβολο. ΟΚ..Δεν έγινε και τίποτε, αν μετρήσεις πόσα χαμένα κορμιά κυκλοφορούν έξω. Η μόνη που θα τον έκλαιγε θα ήταν η μάνα του. Οι υπόλοιποι απλά θα πενθούσαν το χαμένο εργαλείο. Ω, τι καλό εργαλείο γίνεται ένας μωροφιλόδοξος άνδρας. Οι μάνες κλαίνε τελευταίες και κλαίνε πολύ. Καλύτερα αν είσαι μάνα να έχεις το νού σου. Θέλω να πω, μην ανοίγεις μόνη σου κύκλους του κακού.
Οι μεγάλες ποσότητες παροξετίνης είχαν λειτουργήσει λάθος σε αυτή την περίπτωση. Αν η δουλειά τους ήταν να προλάβουν το κακό, είχαν προξενήσει ένα μεγαλύτερο. Το έγραφε ξεκάθαρα στις παρενέργειες, τα ποσοστά όμως ήταν καθησυχαστικά, κρυμμένα έτσι με μικρά γραμματάκια σε ένα διπλωμένο χαρτάκι. Αλλά τα ποσοστά δεν είναι παρά απλώς ποσοστά. Πιθανότητες. Πιθανότητες για ισχυρή αυτοκτονική τάση. Με όσα αυτή η πράξη παράδρομα μπορεί να επιφέρει. Ποιός μπορεί να τα βάλει με έναν υποψήφιο αυτόχειρα ; Μονάχα ένας άλλος υποψήφιος αυτόχειρας. Τότε η μάχη είναι ενδιαφέρουσα. Ε ;
Το κακό με τους κύκλους του κακού είναι αυτό. Όταν τους ανοίγεις θεωρείς ότι θα βάλεις εσύ την τελευταία τελεία. Πάντα έχεις αγνοήσει έναν αμελητέο παράγοντα. Πόσο αφελείς γινόμαστε οι άνθρωποι. Πόσο αφελείς και πόσο σίγουροι για τα όριά μας. Και πόσο κατηγορηματικοί για τα όρια του απέναντι.
Το κακό με τους κύκλους του κακού είναι αυτό. Μέχρι να κλείσουν, όλοι έχουν λόγους για να πενθήσουν. Ο μόνος τρόπος για να αποφύγεις να κλείσουν είναι να μην τους ανοίγεις. Και πόσο γουστάρουμε να ανοίγουμε παρτίδες με την τύχη μας οι άμοιροι..
Το κακό με τους κύκλους του κακού είναι αυτό. Κανέναν δεν ωφελούν. Αλλά αυτό είναι μια θεωρία για νηφάλιους ανθρώπους. Και ποιός έχει απομείνει στις μέρες μας νηφάλιος ; Σχεδόν κανείς. Γι αυτό είναι τόσο αφελές να θεωρείς, όταν το αίμα σου βράζει, ότι του απέναντι το αίμα θα παραμείνει ένα πιάτο με χλιαρή πανζαρόσουπα. Ποτέ το αίμα δε μοιάζει με σούπα. Αυτό πια το ξέρουν όλοι. Γυναίκες με πούτσο , άντρες με μουνί και οι υπόλοιποι , οι φυσιολογικοί, αυτοί που έχουν συμφιλιωθεί με το φύλλο τους, αυτοί δηλαδή που έχουν μερικές πενιχρές ελπίδες να ζήσουν δυό τέρμινα ελαφρώς ευτυχισμένοι.
Αααα... τώρα μου ήρθε. Οι Ρώσοι την παντζαρόσουπα την συνοδεύουν με ένα σφηνάκι βότκα. Κάνει καλό στην αυτεπίγνωση και γενικότερα στη καλή διάθεση. Οι Ρώσοι είναι ψυχροί άντρες. Σχεδόν άκυροι. Λάθος. Είναι έτσι μέχρι κάποια ανόητη να τους ζεστάνει το αίμα.
Βουουου... τώρα μου ήρθε κι αυτό. Οι αυτόχειρες νομίζουν ότι θα ανεβούν σκαλιά προς τα πάνω καθώς οδεύουν στο επέκεινα. Λάθος κι αυτό. Τα σκαλιά κατεβαίνουν.
τι θα πει τζάσε ;
ΑπάντησηΔιαγραφή