Τετάρτη, Αυγούστου 13

ισόγειος


      

Δε φεύγω.  Ναι ρε... εγώ δε φεύγω απόψε. Τι θες ;

      Μια δικιά μου μίλησε για τη δίψα των δρόμων. Πρέπει να πιστεύεις στα πόδια σου.

      Γυρίζω τους τόπους και ζηλεύω τους ντόπιους. Όμως οι περισσότεροι είναι στα ίδια. Εκεί γεννήθηκαν, εκείθε θα μείνουν.

      Ακούω δηλώσεις αναχώρησης. Ωωωωω, πόσες δηλώσεις αναχώρησης ακούω. Φεύ. Τις ίδιες δηλώσεις τα ίδια άτομα τις εκστομίζουν ολοένα και πιό εκκωφαντικά. Για να τις πετάξουν από μέσα τους, οι δόλιοι.

      Να φύγω.... που να πάω ; Αφού είμαι ισόγειος.
Αφού είμαι μέτριος. Αφού είμαι λίγος. Δε φεύγω.
Ας με περιμένουν μέχρι...

      Έτσι όπως είμαι, είμαι ικανός να μισήσω οποιονδήποτε τόπο ! 

1 σχόλιο:

  1. Κάποιοι το κάνουν... Παρατάνε τα βαρίδια, πετάνε τα σκουπίδια και ρισκάρουν. Να πέσουν πιο κάτω από το ισόγειο... Λίγοι το κάνουν, οι άλλοι τους λοιδορούν, ο κόσμος προχωράει μ΄αυτούς τους λίγους, με την αποκοτιά και τις ήττες τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

εντυπώσεις ;