Πότε επιτίθεσαι σε εκείνον που "αγαπάς" ιδιοτελώς ; Όταν σου ξεφεύγουν τα λουριά με τα οποία θέλεις κάπου να τον ζέψεις. Μέσα στις στιγμές που εξελίσσεται η επίθεση, έχοντας χάσει την συνέχεια σκοπού και μέσων επίτευξής του, αποκαλύπτεις (αφού είσαι εκτός εαυτού) το σχέδιο που έχεις εξυφάνει για (και εν επουσία του) εκείνον που "αγαπάς".
Ευτυχώς που υπάρχουν όρια στην "προσχεδιασμένη συμπεριφορά" την σκηνοθετημένη μετά από πολύ σκέψη ( εκούσια και ακούσια ) για να αποκαλύπτεται που και που σε σένα και σε εκείνον που "αγαπάς" πόση ματαιοδοξία υπάρχει στο κτίσμα που έφτιαξες μόνος σου.
Δεν έχει σημασία αν θες να τον κρατάς χαρούμενο, να τον κρατάς συγκροτημένο, να τον κρατάς focus ή σε ροή, σημασία έχει ότι θέλεις κάποια τάξη πραγμάτων να του επιβάλλεις... Θέλεις να του προσφέρεις καλούδια για να τον ζέψεις σε "αγάπη" όπως σε συμφέρει, Πέρι...
Όλα τα υπόλοιπα είναι πασπάλισμα που έτσι κι αλλιώς, εν μέσω θύελλας δεν κάθεται κάτω. Ας είναι κι άχνη.
Μπορεί να αποφάσισα για τον εαυτό μου να φτιάξω ένα προστατευμένο πλαίσιο. Να μην περνάει μέσα εχθροπάθεια, πολιτική, συγκρούσεις, κυνισμός, πίεση, στρες, υπερπληροφορία, σύγχυση...Παραμένει πλαίσιο. Έχει τοιχώματα και δεν έχει πόρτες. Δηλαδή βγαίνοντας από ένα πλαίσιο , τον άρρωστο γάμο, φτιάχνω μονάχος μου ένα άλλο πλαίσιο , τον μη άρρωστο μη γάμο ! Ώπα, ώπα. Έλεος δηλαδή.. εκεί που ήσουν δεν ανέπνεες γιατί ήταν πλαίσιο !!!!! Και ξέρεις , Πέρικλες, ότι οι κατασκευές χωρίς πόρτες και παράθυρα, όπως είναι ένα πλαίσιο, είναι το κόκκινο πανί για το πλάσμα που διάλεξες !!!
Θα πρέπει λοιπόν να πετάξεις Μηλώση το πλαίσιο και να το αντικαταστήσεις με ένα παγκάκι. Εκτεθειμένο, ε ; Εκεί είναι το ζουμί. Δηλαδή, επαναστατημένος άνθρωπος που θέλει να μπει και μάλιστα να προσκαλέσει κι άλλους σε πλαίσιο ; Τι διαφέρω από τον Μιχάλη που χαμογελώ στοργικά σαν ακούω ότι θέλει εκεί που θα φύγει, να έχει απέναντι παράθυρο τον κουμπάρο του, δίπλα την αδελφή του και στον πάνω όροφο την πρώτη του ερωμένη ; Τίποτε.
Άρα, τι σχεδίασε η κούτρα σου κύριε φτιάξ' το μόνος σου ; Να κάνεις ένα πλαίσιο γεμάτο ηρεμία και να αφήνεις μονάχα ήρεμους ανθρώπους να μπαίνουν μέσα ; και αν μια μέρα δεν είναι ήρεμοι θα τους καταστείς ήρεμους δια της βίας ; 'Ωπα, ώπα... η βία είναι το άλλο κόκκινο πανί για το πλάσμα που διάλεξες !!!!
Τι θα σε κάνει ελεύθερο ; Άσε το άλλο πλάσμα για μια στιγμή, σκέψου μόνος σου ρε Μηλώση τι θα σε κάνει ελεύθερο. Ένα πλαίσιο ; !!!!!!!!!!!!! Όχι ..... είναι ολοφάνερο... ηλίθιε ....
Να είσαι εκεί έξω, στον καιρό, σε λιακάδα και βροχή, να περιμένεις στο παγκάκι και να έχεις κυρίως μοναξιά και στιγμές αλληλεπίδρασης με άλλους ελεύθερους ανθρώπους. Και αν περνάνε και είναι στα ντουζένια τους, και σέρνουν και γκρινιλάζουν, πες τους, σε παρακαλώ σήμερα πήγαινε σε άλλο παγκάκι για λίγο γιατί τώτα ακούω τα πουλιά...
Με αυτό τον απλό τρόπο θα είσαι εσύ ελεύθερος, ο καθένας ελεύθερος και ο άνθρωπος που διάλεξες επίσης.
Όλα τα άλλα είναι κατασκευές και μόλις κάτι σε ερεθίσει θα γίνονται χαλάσματα. Γιατί θα σε ερεθίζουνε συνέχεια πράγματα. Το θέμα είναι, εκείνη τη στιγμή, να μην επιτίθεσαι σε πλάσματα. Να έχεις την ελευθερία να ανέβεις σε ένα βράχο και να τσιρίξεις ένα στεντόριο... γαααμώώώώτοοοοοοοοοο και μετά κατέβα ήρεμος και ξανακάτσε στο παγκάκι.
Και δε χρειάζεται να τρίβεις στα μούτρα του πλάσματος που διάλεξες ότι είναι ωραίο το παγκάκι και θα πάρετε ανάσες και τι δουλειά έχει να πηγαίνει σε τσιμέντα να κάθεται... Κάτσε ρε βλάκα στο παγκάκι, άνοιξε το βιβλίο σου, βρέστα με τον εαυτό σου, κι άμα κάτσει κι άλλος δίπλα γύρνα και δώστου ένα φιλί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;