-Μισό λεπτάκι αγαπητέ, να βάλω το ρολόϊ, έχουμε 40 λεπτά που
αρχίζουν από τώρα.
- Γιατρέ μου , θέλω να σας μιλήσω για το φασισμό του
ανικανοποίητου.
-Ξάπλωσε. Μπορείς να μου μιλήσεις για ότι σου κατέβει, εντός των
χρονικών σου ορίων.
-Γιατρέ δε με ικανοποιεί η συνεδρία των 40 λεπτών.
-Δεν μπορείς να μου μιλήσεις για αυτό.
-Εντάξει.
-Έχεις 39 λεπτά.
-Ένας ξάδελφός μου έχει ένα πρόβλημα.
-Σε ακούω.
- H Μέμη, μια καινούργια του φιλενάδα στο fb βάζει κάθε
πρωί υπέροχες φωτογραφίες, αρτιότατες καλλιτεχνικά με σχεδόν τσίτσιδες παραδεισένιες
νέες γυναίκες και κάτω εξίσου υπέροχους στίχους , δημιουργώντας του την προσδοκία
για ένα σύμπαν πληρότητας των αισθήσεων.
-Και λοιπόν ;
-Μετά ο ξάδελφός μου όπου και να γυρίσει το μάτι του
συναντάει ημιτελείς καταστάσεις .
-Δηλαδή ;
-Να, η γυναίκα του είναι εξίσου θεϊκό πλάσμα αλλά δεν έχει
στο κώλο γραμμένους στίχους.
-Μάλιστα.
-Τι μάλιστα ;
-Μάλιστα λέω, δεν έχει στα οπίσθια γραμμένους στίχους.
-Στο κώλο είπα εγώ.
-Μάλιστα.
-Μετά εκείνος σηκώνεται και πηγαίνει στη δουλειά αρπαγμένος.
-Ε, με το δίκαιο του. Αλλά τι σε νοιάζει αφού είναι ξάδελφός
σου ;
-Ε, είμαστε κοντινοί, πολύ δεμένοι.
-Μάλιστα.
-Μετά αυτός, ο ξάδελφός μου, θυμώνει κι άλλο.
-Ο κοντινός ;
-Ναι, ο ίδιος. Όπως βγαίνει από το ασανσέρ απέναντι είναι το
κουτί των εντύπων.
-Και λοιπόν ;
-Τι λοιπόν, βλέπει εκεί φυλλάδια κομματικών οργανώσεων.
- Μάλιστα.
-Γράφουνε "κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη".
-Όλα αυτό γράφουνε ;
-Μερικά γράφουν στις 2 πίτσες μια coca cola δώρο. Κι αυτά κόκκινα είναι.
-Ας επικεντρωθούμε σε αυτά.
-Όχι, αφού δε του φτάνουνε να πάρει 2
πίτσες.
-Όχι ας επικεντρωθούμε γενικώς στα φυλλάδια λέω.
-Ναι, ο ξάδελφός μου, αυτός ο κοντινός, νοικιάζει σπίτι γιατί
του το πήρανε.
-Εντάξει, τα φυλλάδια αυτό λένε, στο μέλλον κανένα σπίτι στα
χέρια τραπεζίτη.
-Ναι αλλά αυτός θέλει στο παρελθόν, να του δώσουνε πίσω το
δικό του.
-Κοίτα αυτά ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δε μπορεί να τα κάνει.
- Μετά αυτός ο ξάδελφός μου που ήδη της γυναίκας του ο κώλος
δεν είχε στίχους, θυμώνει κι άλλο.
-Να μου τον στείλεις.
-Δεν είναι ακόμα τόσο θυμωμένος...
-Αχά…
-Βγαίνει από τη πολυκατοικία και βλέπει τη γραμμή 10 ότι
θέλει 19 λεπτά.
-Εντάξει άτυχος.
-Βρέχει.
-Εντάξει γκαντεμάκος.
-Δεν έχει χώρο κάτω από τη στάση.
-Συνέχισε.
-Ο βρεμένος τη βροχή τι την κάνει ;
-Δε τη φοβάται !
-Αυτά σας λένε στο Πανεπιστήμιο ;
-Εχμ… μάλιστα.
-Μάλιστα, το παίρνει με τα πόδια γιατί δεν έχει λεφτά για κάθε
μέρα ταξί.
-Λοιπόν ;
-Λοιπόν τα ντουβάρια είναι αφισοκολλημένα με τους αρχηγούς
των κομμάτων.
-Και λοιπόν ;
-Όλοι στις αφίσες δείχνουν με στεγνά καθαρά ρούχα.
-Μάλιστα.
-Ο ουρανός πίσω τους είναι πιο γαλανός κι από της Νέας Δημοκρατίας.
-Ε, φωτομοντάζ είναι.
-Ο ξάδελφός μου θυμώνει όλο και πιο άγρια όμως.
-Να μου τον στείλεις.
-Όχι ακόμα, να θυμώσει κι άλλο.
-Εντάξει.
-Πόσα λεπτά έχουμε ;
-26.
-Δε μένει πίσω.
-Rollex είναι.
-Όχι λέω, δε μένει πίσω, πιάνει δουλειά βρεγμένος και θυμωμένος γιατί έχει ανάγκες.
-Α, μάλιστα.
-Το πρώτο τηλεφώνημα που τον αποσπά είναι από την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Θέλουμε λέει στη γραμμή να σας προσφέρουμε απεριόριστες δωρεάν κλήσεις προς όλους
τους αγαπημένους σας. - Θεία Καίτη ; ρωτάει αυτός.. –Όχι από τη Wind, λένε στη γραμμή. –Wind έχω,
λέει αυτός. -Α,πολύ ωραία του λένε στη γραμμή. –Μπορώ να αρχίσω τα τηλεφωνήματα ;
ρωτάει αυτός…
-Ο εξάδελφός σας ;
-Ο κοντινός, ναι.
-Μάλιστα.
- Όχι, του λένε στη γραμμή, εσείς είστε σε σύμβαση και θα τα
πληρώνετε κανονικά
-Μα…
-Μετά από 17 μήνες λήγει η σύμβαση που υπογράψατε, μπορείτε
να μας πάρετε…
-Μάλιστα λέει ο ξάδελφος και κλείνει. Αρχίζει να θυμώνει κι
άλλο. Σκέφτεται ότι ο ανταγωνισμός έπρεπε να έχει ρίξει τις τιμές. Ελεύθερη
αγορά είναι, ακούγεται ωραίο…
-Ωραία…
-Ωραία, πελατάκι σκέφτεσαι εσύ, δεν είναι ακόμα τόσο θυμωμένος.
-Μάλιστα.
-Σχολάει στεγνός στα ρούχα και στεγνός γενικώς βγαίνει τον
απογευματινό περίπατο.
-Ο.Κ. χαλαρώνει…
-Όχι, θυμώνει κι άλλο…
-Ε, είναι νευρικούλης.
-Αυτός είναι ο πιο νηφάλιος από τα ξαδέλφια.
-Μάλιστα.
-Περνάνε γύρω του κοπέλες με τακούνια και τα σορτσάκια
χωμένα στο κώλο.
-Έχουν γραμμένους και στίχους ;
- Χιουμοράκι έχουμε ; Κοίταζε το ρολόϊ εσύ, εγώ μιλάω.
-Εντάξει.
-Αυτός ιδρωκοπάει μέσα στο κουστούμι.
-Κουστούμι;
-Ναι, τι να κάνει, να πηγαίνει στην Interamerican με
σαγιονάρα ;
-Σωστά.
-Ανάβει κι όλας με αυτά που βλέπουν τα ματάκια του.
-Καταλαβαίνω.
-Καταλαβαίνει κι αυτός ότι δε θα εξερευνήσει κανένα από
εκείνα τα κωλομέρια προσωπικώς και ιδιοχείρως.
-Φυσικόν είναι.
-Αφύσικον του φαίνεται αυτουνού !
-Του εξάδελφου ;
-Ναι, του κοντινού. Αφού δε θα τα εξερευνήσει γιατί του τα
τρίβουνε στη μούρη;
-Και τι να κάνουνε , να φορέσουν κελεμπίες και μπούργκες ;
-Θα είχε ένα νόημα.
-Αυτό είναι φασιστικό !
-Εντάξει.
-Συνέχισε, έχεις 12 λεπτά.
-Αυτό είναι φασιστικό.
-Τι , το ρολόϊ ;
-Όχι, να σου υπόσχονται και να μη μπορείς να πιάσεις.
-Μάλιστα.
-Οπότε γυρίζει στο σπίτι ο εξάδελφός μου και ψάχνει την
Τασία.
-Τη γυναίκα του.
-Όχι η δική μου είναι.
-Ο εξάδελφός σου ψάχνει τη
δική σου γυναίκα ;
-Όχι εγώ… με μπέρδεψες, ψάχνει τη Μελπομένη.
-Μάλιστα.
-Τι μάλιστα. Φοράει κελεμπία.
-Η Μελπομένη ;
-Η Τασία.
-Τέλος πάντων, γιατί κελεμπία ;
-Είναι λέει για να μη ξεσηκώνεται, ο αυτός, ο ξάδελφός μου
εκεί κάτω.
-Κι έχουμε άλλα.
-Ναι, είσαι καλός επιστήμων τελικά.
-Ε, ας της την βγάλει.
-Της Τασίας ;
-Της Μελπομένης.
-Τρελός θα είσαι !
-Μάλιστα, συχνά οι πελάτες θεωρούν ότι ο τρελός είναι μέσα
από το γραφείο.
-Άκου γιατρέ. Για να της την βγάλεις της Τας..Μελπομένης την
κελεμπία δυό πράγματα πρέπει να συντρέχουν.
-Έχεις 3 λεπτά.
-Να την έχεις πάει τριήμερο, να την έχεις βγάλει ψώνια και
να έχει πέσει και το σκοτάδι.
-Έχει τους όρους της. Αλλά είπες δυο και μέτρησες τρία.
-Το τρίτο, το σκοτάδι είναι για την δική του προστασία, για
τα μάτια του εξάδελφου.
-Δεν είναι σαν τα κρύα τα νερά ;
-Είναι σαν τα κρύα τα βουνά.
-Μάλιστα.
-Μπορώ να σου τον στείλω να του βρεις μια κατάσταση ;
-Τι κατάσταση, να του γράψω κανένα χαπάκι και να του δείξω
μια μέθοδο..
-Όχι, να του βρεις ένα τρόπο να αγνοεί τις αιωρούμενες
υποσχέσεις.
-Αυτό δε γίνεται. Πρέπει να μάθει να ζει σχετικώς ανικανοποίητος.
-Τι σχ… τι ανικ.. αυτουνού του βγαίνει καπνός από τα
ρουθούνια.
-Και τι θα ψηφίσει ;
-Θα ψηφίσει ότι του προτείνει ο θυμός.
-Ε και εγώ , επιστήμονας άνθρωπος, το ίδιο θα ψηφίσω.
-Ε, τότε αυτό δεν είναι ένας φασισμός ;
-Τι, οι εκλογές ;
-Όχι , το να μας υπόσχονται ότι οι γυναίκες μας θα
κυκλοφορούν σχεδόν τσίτσιδες και με στίχους στο κώλο.
-Υπερβάλλεις.
-Τι υπερβάλλω, ακούω διακαναλικές κι όλοι υπόσχονται του
κώλου τα εννιάμερα.
-Εντάξει, ψηφαλάκια θέλουνε.
-Αυτό σου λέω γιατρέ μου, μετά ξυπνούν στον ξάδελφό μου
επιθυμίες.
-Είναι μικρός ακόμα, θα μάθει.
-Κι άμα δε μάθει ; Δηλαδή άμα θέλει μια πιο όμορφη ζωή ;
-Στείλ’ τον μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;