Σε κάθε παρέα υπάρχει όπως καλά ξέρετε ένας υποβολέας των κακών. Δε με ενδιαφέρει να ψάξω τι θα μπορούσε να προκαλεί αυτή του τη συμπεριφορά. Αυτό είναι πρό(σ)κληση για τους ψυχολόγους. Εγώ έχω αποφασίσει να φυλάγομαι. Είναι νομίζω από τις βασικές δεξιότητες του μεσήλικα που θέλει να επιβιώσει συναισθηματικά, να κλείνει πλέον το παράθυρο στους γκρινιάρηδες. Και όπως σας παρακολουθώ εκεί έξω, κι εσείς έχετε αποφασίσει να φυλάγεστε.
Η μίρλα που περιγράφω δεν είναι ίδιον χαρακτηριστικό των αδικημένων ανθρώπων. Υπάρχουν υπέργηρες κυρίες με τρομερά αρθριτικά που επικουρούν το παραπληγικό παιδί τους μοναχές σε ένα φτωχικό περιβάλλον και ανταποδίδουν ένα χαμόγελο με ένα ακόμη πλατύτερο. Αναπαράγουν καλές ειδήσεις όπως και κακές, ακούνε τι θέλεις να πεις, σκέφτονται και ανταποκρίνονται αναλόγως , συμπεριφέρονται δηλαδή φυσιολογικά, όπως αρμόζει στην κάθε μέρα, όπως βαίνουν τα πράγματα. Η μίρλα που περιγράφω δεν είναι επίσης ίδιον των κοινωνικών στρωμάτων που το βιωτικό τους επίπεδο ανατράπηκε προς τα κάτω . Και οι θιγμένοι της κρίσης, μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος τους για να συμβάλλουν σε μια κοινωνία που δεν πρέπει ποτέ να παραδοθεί από την ελπίδα. Συζητάνε τις δυσκολίες, δεν αποφεύγουν να αναφερθούν και στα δικά τους σφάλματα και έχουν ανοιχτά τα αυτιά για την ελπιδοφόρο είδηση.
Μερικοί συνάνθρωποί μας απλώς είναι πολυβόλα κακοδιαθεσιάς. Και το να στέκεσαι δίπλα τους με την ελπίδα να τους βρει κάθε τόσο κι ένα καλό φεγγάρι, είναι μάταιο. Μαζεύεις νερό σε τρύπιο βαρέλι. Μερικοί συνάδελφοί μας, σε τούτο τον παράλογο αγώνα που δίνουμε απέναντι σε συνθήκες ανώτερες των δυνατοτήτων μας, όπως πιστεύουμε, βασίζουν την συναισθηματική τους επιβίωση σε ξένες πλάτες. Τριγυρνούν σκορπώντας κιλά απόγνωσης και θυμού σαν σαβούρα, έρμα αερόστατου, μήπως και ξαναπάρουν ύψος.
Όχι, όχι άλλο, ευχαριστώ. Εγώ θέλω αγκαλιές, και στις κακές ειδήσεις ένα φως, ακόμη και στο βάθος. Το προσφέρω, θέλω να το απολαμβάνω και ανάποδα. Είναι ζήτημα δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;