Να κοντοστέκεσαι για να βυζάξεις τη γλύκα των πραγμάτων ! μου θύμισε προχθές η Ελίνα. Έχεις καταντήσει να αλλάζεις όχημα, όνειρο και πλάνο μόλις ρολάρει το προηγούμενο. Γιατί στο καλό δεν κοντοστέκεσαι να απολαύσεις μια ομορφιά που βοήθησες να επισυμβεί ;
Απ' όλους τους ψυχολόγους που πέρασαν από το κομοδίνο μου στις νύχτες μου με το λαμπατέρ, μεγαλύτερη επιρροή είχαν εκείνοι που με συμβουλεύσανε και ήταν άνθρωποί μου. Η σύντροφός μου η Ελίνα, ο κολλητός μου ο Μιχάλης, οι φίλοι που θαυμάζω , τα αδέλφια , τα παιδιά μου , και σπανίως λόγω δικής μου αντίδρασης , οι γονείς . Με αυτή τη σειρά λειτούργησαν τα πράγματα για μένα, για σένα δε ξέρω.
Στην εποχή της αστραπιαίας ταχύτητας, η μεγαλύτερη απειλή τελικώς είναι η εξής : να περάσεις τα ωραιότερα χρόνια με σύντομους δεσμούς με τα γλυκύτερα πράγματα. Θέλω να πω, ακόμα κι ένα δείπνο με φίλους, είναι διεκπεραίωση της κακιάς ώρας, όταν όλοι κοιτούν τα κινητά και τα ρολόγια τους. Κανείς δε θα θυμάται τι ειπώθηκε και τι ματιές ανταλλάχθηκαν.
Πολλές φορές την ώρα που μας φέρνουν το επιδόρπιο στο εστιατόριο, ζητάμε το λογαριασμό και ψάχνουμε τις τσέπες για ψιλά... αυτό είναι αγχώδης συμπεριφορά και αδικεί το επιδόρπιο, αυτό θέλω να πω.... Όλες οι φάσεις που περνάει η ζωή μας έχουνε μια τελετουργία που ξεχνάμε οι περισσότεροι ή αδυνατούμε να σεβαστούμε. Τη θάλασσα, το βουνό και τις τελετουργίες όμως, ξέρετε καλά τι πρέπει να τις ... Κι ο τελευταίος ασπρομάλης παπούς το έχει πει εκατό φορές, ε ;
Οπότε, νά πως τρέχουνε φυσιολογικά όλα :
Έχουνε ένα ορεκτικό : μια ιδέα που γεννάει το μυαλό μας, όταν κατευθύνεται αβίαστα από τη καρδιά μας και μας φαίνεται καταπληκτική. Όταν έχουμε την αίσθηση ότι πολλά θα πάνε παρακάτω.
Έχουνε το κυρίως πιάτο : μια υπόθεση συναισθηματικής νοημοσύνης... εκεί πραγματικά ξεχωρίζουν οι άνθρωποι που μπορούν να δεσμεύονται , να δείχνουν υπομονή και ευελιξία και να χτίζουν σχέσεις επιτυχίας, φιλικές, γονεϊκές, ερωτικές, συναδελφικές.
Έχουνε το επιδόρπιο : την ομορφότερη από όλες τις στιγμές μερικές φορές, όταν οι προσπάθειες έχουν φέρει αποτέλεσμα και μπορείς να καθήσεις βαθειά στο κάθισμα, να πάρεις μια ανάσα και να φας κουταλιά κουταλιά τη γλύκα των πραγμάτων που πέτυχες. Να εισπράξεις βρε αδελδέ την ευλογία της ισορροπίας στην οποία συνέβαλες και την αύρα του σύμπαντος που δεν πήγε κόντρα.
Και έχουνε κι ένα απεριτίφ : να οραματιστείς τη ζωή σου , από εκεί και πέρα, διαφυλάσσοντας όμως ένα μπουκέτο από τα πιο πολύτιμα και από τα πιο δύσκολά σου κεκτημένα.
Τα πράγματα στραβώνουν διαρκώς, δεν υπάρχει αμφιβολία. Τα πράγματα στραβώνουν στο ορεκτικό, στο κυρίως πιάτο, στο επιδόρπιο, όποτε τους κατέβει, τα πράγματα στραβώνουν. Εαν όμως καμιά φορά δε στραβώσουν... διάολε, ας μη ξεχάσουμε να τα βυζάξουμε μέχρι ρανίδος...Μας αξίζει.
Απ' όλους τους ψυχολόγους που πέρασαν από το κομοδίνο μου στις νύχτες μου με το λαμπατέρ, μεγαλύτερη επιρροή είχαν εκείνοι που με συμβουλεύσανε και ήταν άνθρωποί μου. Η σύντροφός μου η Ελίνα, ο κολλητός μου ο Μιχάλης, οι φίλοι που θαυμάζω , τα αδέλφια , τα παιδιά μου , και σπανίως λόγω δικής μου αντίδρασης , οι γονείς . Με αυτή τη σειρά λειτούργησαν τα πράγματα για μένα, για σένα δε ξέρω.
Στην εποχή της αστραπιαίας ταχύτητας, η μεγαλύτερη απειλή τελικώς είναι η εξής : να περάσεις τα ωραιότερα χρόνια με σύντομους δεσμούς με τα γλυκύτερα πράγματα. Θέλω να πω, ακόμα κι ένα δείπνο με φίλους, είναι διεκπεραίωση της κακιάς ώρας, όταν όλοι κοιτούν τα κινητά και τα ρολόγια τους. Κανείς δε θα θυμάται τι ειπώθηκε και τι ματιές ανταλλάχθηκαν.
Πολλές φορές την ώρα που μας φέρνουν το επιδόρπιο στο εστιατόριο, ζητάμε το λογαριασμό και ψάχνουμε τις τσέπες για ψιλά... αυτό είναι αγχώδης συμπεριφορά και αδικεί το επιδόρπιο, αυτό θέλω να πω.... Όλες οι φάσεις που περνάει η ζωή μας έχουνε μια τελετουργία που ξεχνάμε οι περισσότεροι ή αδυνατούμε να σεβαστούμε. Τη θάλασσα, το βουνό και τις τελετουργίες όμως, ξέρετε καλά τι πρέπει να τις ... Κι ο τελευταίος ασπρομάλης παπούς το έχει πει εκατό φορές, ε ;
Οπότε, νά πως τρέχουνε φυσιολογικά όλα :
Έχουνε ένα ορεκτικό : μια ιδέα που γεννάει το μυαλό μας, όταν κατευθύνεται αβίαστα από τη καρδιά μας και μας φαίνεται καταπληκτική. Όταν έχουμε την αίσθηση ότι πολλά θα πάνε παρακάτω.
Έχουνε το κυρίως πιάτο : μια υπόθεση συναισθηματικής νοημοσύνης... εκεί πραγματικά ξεχωρίζουν οι άνθρωποι που μπορούν να δεσμεύονται , να δείχνουν υπομονή και ευελιξία και να χτίζουν σχέσεις επιτυχίας, φιλικές, γονεϊκές, ερωτικές, συναδελφικές.
Έχουνε το επιδόρπιο : την ομορφότερη από όλες τις στιγμές μερικές φορές, όταν οι προσπάθειες έχουν φέρει αποτέλεσμα και μπορείς να καθήσεις βαθειά στο κάθισμα, να πάρεις μια ανάσα και να φας κουταλιά κουταλιά τη γλύκα των πραγμάτων που πέτυχες. Να εισπράξεις βρε αδελδέ την ευλογία της ισορροπίας στην οποία συνέβαλες και την αύρα του σύμπαντος που δεν πήγε κόντρα.
Και έχουνε κι ένα απεριτίφ : να οραματιστείς τη ζωή σου , από εκεί και πέρα, διαφυλάσσοντας όμως ένα μπουκέτο από τα πιο πολύτιμα και από τα πιο δύσκολά σου κεκτημένα.
Τα πράγματα στραβώνουν διαρκώς, δεν υπάρχει αμφιβολία. Τα πράγματα στραβώνουν στο ορεκτικό, στο κυρίως πιάτο, στο επιδόρπιο, όποτε τους κατέβει, τα πράγματα στραβώνουν. Εαν όμως καμιά φορά δε στραβώσουν... διάολε, ας μη ξεχάσουμε να τα βυζάξουμε μέχρι ρανίδος...Μας αξίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;