Αυτό που μας μαθαίνουν οι γυναίκες, με την διαφορετική τους ιδιοσυγκρασία, όταν, κι αν ποτέ βρεθούμε διαθέσιμοι, να μάθουμε κάτι, είναι η τεχνική να αντιτίθεσαι χωρίς να μισείς.
Ειπώθηκε χθες στην τελετή απονομής των oscars εγείροντάς μου μια μικρή ενόχληση, μια σειρά από σκέψεις και τελικά τη συγκατάθεση.
Έτσι είναι. Το ζούμε καθημερινά .
Οι άντρες στεκόμαστε στις λογομαχίες με ένα τεράστιο ΕΓΩ κρυμένο μες στο στήθος. Το φύλο μας δεν είναι δεχτικό στην αμφισβήτηση. Ακόμα κι όταν βάζουμε μια άποψη σε αληθινή διαβούλευση, τα χέρια μας είναι σταυρωμένα. Στη γλώσσα του σώματος αυτό θα πει, άμυνα. Θα πει... ορίστε να σε ακούσω, για να μη λες ότι δε σ' άκουσα. Κι αν οι απόψεις της γυναίκας είναι αχτύπητες, εμπεριστατωμένες με εκείνη την απλοϊκή λογική της τετράγωνης σκέψης, αποστομωτικές και πλήρεις, πάλι θα χρειαστούμε ένα διάστημμα ηρεμίας, από το τσαλάκωμα, ένα χρόνο προστασίας του προσωπικού μας χώρου, που δέχτηκε αφύσικη εισβολή, για να χωνέψουμε την ήττα. Ενώ με μια συγκρότηση εξ αρχής, αυτό θα ήτανε ένα αποτέλεσμα κοινής επαγωγικής, πρέπει να γίνει είδηση, να γίνει τεράστιο ζήτημα, για να καλύψει με το θόρυβό του τα ερείπια που σωριάζονται εσωτερικά, σα το παραδεχτούμε ότι "εκείνη" είχε δίκιο.
Αφύσικη εισβολή είναι του θηλυκού η αμφισβήτηση. Και πως συμβαίνει να περνάει το δικό τους ; Γιατί αντιτίθενται, με τρόπο φυσικό, χωρίς νταούλια του πολέμου, σθεναρά αλλά ψιθυριστά, σε μήκος χρόνου, χωρίς παλλινωδίες, σε ό,τι είναι κεφαλαιώδες για εκείνες. Και εμείς, οι άντρες, έχοντας μια ιδιοσυγκρασία αρπαχτικού, θηρίου που σημαδεύει επικράτειες με τα ούρα του, κάνουμε λιγότερους μα Ομηρικούς καυγάδες, χωρίς να έχουμε το σθένος και την όρεξη να αναμετρηθούμε στα μικρά. Θέλω να πω, ό,τι δεν φέρνει μία μάχη με στεφάνωμα του νικητή, δεν είναι θέμα αντιδικίας. Κι έτσι περνάει του θηλυκού η λογική. Περνάει του θηλυκού ο καμβάς, στήνεται το τελάρο και ο φόντος, με μικρές αναίμακτες αναμετρήσεις, προς όφελος εκείνης που ασχολείται με τη λεπτομέρεια, προς όφελος εκείνης της διεξοδικής, για να έρθουμε εμείς να βάλουμε δυό μεγαλειώδεις πινελιές και την υπογραφή, νομίζοντας ότι το έργο όλο ήταν δικό μας.
Και η κορυφαία τεχνική, η σοφία της γυναίκας, είναι που στέκεται μπροστά με ένα μειλίχιο χαμόγελο και στο αυτί μας μουρμουρίζει... ωραία ζωγραφίζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;