Je m'en fous

       Ξάφνου η λεμονιά μου στο πίσω μπαλκόνι φουλάρισε μυροβόλα λευκά θαυματάκια. Τα ζουζούνια τρελαίνονται. Μερικές φορές απορώ που δεν συγκρούονται στον αέρα το ένα με το άλλο, τόσο άναρχα πετάνε εδώ και εκεί. Σαν πρωτάκια στις σκάλες στο πρώτο διάλειμμα του σχολειού κάνουν. Είναι ένα μείγμα χαράς και ελευθερίας. Αναρχία…Σκέτη αλητεία.  

      Εγώ καταλαβαίνω μερικές φορές τους αλήτες στα Εξάρχεια και αλλού. Δηλαδή, εκεί, στα Εξάρχεια, για κάποιο λόγο επικρατεί ένα μείγμα αναζήτησης της χαράς και της ελευθερίας με εναλλακτικούς τρόπους. Πώς περιμένω εγώ ; .. να καλύψω την επιταγή της Δευτέρας το Σάββατο, να βάλω στην άκρη τα ένσημα, να πλύνω το ποτηράκι του καφέ για να περιμένει, να κοιτάξω μια τελευταία φορά το γραφείο, όλα τα μολύβια στην σωστή σειρά, να αφήσω κέρματα σε κάθε θέση στο συρτάρι για το ξεκίνημα και μετά να κλειδώσω δυό φορές και αφού βρω ποιος διπλοπαρκαρισμένος με κλείνει να ξεχυθώ στο Σαββατόβραδο για αλητεία τύπου μια μπύρα με μπουκιές λουκάνικο… έ, αυτό δεν θέλουν να το κάνουν όλοι… Γι αυτό τους καταλαβαίνω τους αλήτες εκεί… Έχουν εναλλακτική οπτική στη χαρά και την ελευθερία, αφού… Εγώ σκέφτομαι ότι στα εξηνταεφτά με τριακονταπενταετία ποιος με πιάνει… Τα παιδιά στα Εξάρχεια σκέφτονται αλλιώς. Τους κατανοώ… Απλά δεν επιλέγω τούτη την ανεύθυνη οπτική του ζουζουνιού. Εγώ είμαι μυρμήγκι.

      Εγώ καταλαβαίνω μερικές φορές τα χασικλάκια. Απλά επιλέγω το σωστό τρόπο. Όταν με λυγίζει λιγάκι η ευθύνη, ανάβω τσιγάρο και το χέρι σταματάει να τρέμει. Αν δεν σταματήσει να τρέμει, βάζω ένα Dewars σε χαμηλό. Αν δε σταματήσει να τρέμει πίνω και το πρωϊνό μου αγχολυτικό από βραδύς. Μετά σκέφτομαι λιβάδια, μουνιά και πρόβατα και κοιμάμαι ξερός. Δεν κάθομαι εγώ να τρέχω εδώ και εκεί σπάζοντας ΑΤΜ και γράφοντας ατάκες στα πεζούλια εις βάρος της ομορφιάς και της τάξης της κοινωνίας. Όχι. Το άγχος μου είναι δική μου υπόθεση και εγώ είμαι άντρας… Δεν είμαι ούτε ζουζούνι, ούτε αλήτης. Απλά κατανοώ την αδυναμία των αλλονώνε να γίνουν άντρες. Ο δικός μου ο πατέρας είναι περήφανος. Στο πρόσωπό μου και την ιστορία μου βλέπει την δικαίωση της δικής του μάταιης ζωής και εγώ με τη σειρά μου γι αυτό έκανα γιό. Για να τον χειραγωγήσω να δικαιώσει τη μάταιη ζωή μου πριν κλείσω τα μάτια μου. Αυτοί, οι αλήτες, τα παιδιά τους τα αφήνουν στην τύχη τους. Εγώ δεν πρόκειται να αφήσω τον γιό μου στην τύχη του. Θα του περάσω τη δικά μου τύχη. Δεν επιλέγω την οπτική του τζίτζικα, όχι, εγώ είμαι μυρμήγκι. Συν_τε_ταγμένος.

     Εγώ καταλαβαίνω μερικές φορές τα φρικιά της Ναυαρίνου. Που περιμένουν να πάμε οι κυριλέδες για ύπνο, μετά το σινεμά, αφού περάσουμε με απέχθεια από τον πεζόδρομό τους ρίχνοντας εκείνες τις ματιές, να τους αδειάσουμε τη γωνιά για να αφιερωθούν στις ουσίες τους και τις πτήσεις τους στο ακατόρθωτο. Καλά κάνουν. Αφού δεν τα καταφέρνουν σε αυτό τον κόσμο, δημιουργούν το σύμπαν που τους αρμόζει. Εγώ πληρώνω τα μπιλιέτα και κρατώ ενήμερες τις πιστωτικές μου κάρτες. Είμαι δομημένος και ετοιμοπόλεμος εγώ, με σχέδιο για μεθαύριο, ό,τι κι αν συμβεί. Βέβαια, καταστράφηκα δυό φορές από ατυχίες και άλλα, αλλά δε το βάζω κάτω σαν αυτούς. Εγώ σηκώνομαι και συνεχίζω. Όπως τότε που έπεσε μια καρέκλα από μπαλκόνι στο καινούργιο μου αυτοκίνητο. Κατέβηκα και μάζευα τζάμια από παντού… Σκέτη πανωλεθρία. Αλλά στάθηκα στα πόδια μου πάλι. Δεν άρχισα να κλωτσάω τις περιουσίες των άλλων. Όπως την άλλη φορά που πλημμύρισε το μαγαζί… και έκανα ένα μήνα να πληρωθώ από την ασφαλιστική. Τέτοια προβλήματα δε θα τα βιώσει ποτέ ο αναρχικός της πλατείας. Αφού δεν έχει πλάνο ούτε για αύριο !!! Τον κατανοώ. Αλλά δεν το επιλέγω. Θα σηκωθώ εγώ το πρωί να ψάχνω ποιο παντελόνι να ταιριάξω ; Γιατί από βραδύς ανάπηρος είμαι ; Γιατί να είσαι ανοργάνωτος όταν μπορείς να είσαι οργανωμένος ; Δεν είναι προτιμότερο ; Να είσαι ανοργάνωτος ; Εχμ… οργανωμένος, θέλω να πω… Έ… όχι, όχι… ανοργάνωτος είναι πιο κοντά στην ελευθερία και τη χαρά… Τι λέω !  Οργανωμένος. Οργανωμένος….. Εεεεε… αφήστε με απ’ εδώ. Με μπερδέψατε.Δε με νοιάζει... οργανωμένος, ανοργάνωτος... je m'en fous.

       Κλείνω το κομπιούτερ. Εγώ καταλαβαίνω τα ζουζούνια… Αυτό πήγα να πω. Δε θα κάνω πρωί πρωί άνω κάτω τη λογική μου. Αει σιχτίρ.Γειά σας.