Δεκάδες όνειρα έχω δει, στα οποία παίρνω φόρα και πέφτω από ένα μπαλκόνι με την μόνη ελπίδα να τελειώσουν όλα ακαριαία. Τα όνειρα είναι φυσικά σύνθετα παράγωγα μιας κάποιας λογικής και σκηνοθετούνται με μαεστρία από ένα ελεύθερο κομμάτι μας, το υποσυνείδητο. Έτσι λειτουργεί με μένα και δε χρειάζομαι κανέναν να μου το ντύσει με ακαδημαϊκές στατιστικές.
Πόσες λέξεις αδίκησα , πόση γλώσσα του σώματος χαράμισα και πόσα συναισθήματα παράχωσα τάχατες προσωρινά για να φανώ επαρκής. Σε ποιούς ; Σε ανθρώπους από τους οποίους εξαρτάται η βολή μου. Και όχι η υλική βολή μου, όχι.. αυτό θα ήτανε μια απλή ιδιοτέλεια. Σε ανθρώπους που ελέγχουν την συναισθηματική μου βολή, την ηθική μου επιβίωση. Πρόκειται για αυτοχειρία. Πρόκειται για μια φαρσοκωμωδία. Επειδή τελικώς, οι άνθρωποι που ¨φροντίζουν¨ για τη συναισθηματική μας επιβίωση χρησιμοποιούν είτε από φόβο είτε από κίνητρο, είτε από το κοντό τους το μυαλό, ως εργαλεία τις δικές τους επιδιώξεις.
Κάνεις ένα σφάλμα ; Είναι αποτέλεσμα πάθους ; Προσπαθείς μετά να το εξηγήσεις ; Να το πασάρεις ως μέρος μιας ροής ; Είναι σαν να χτίζεις μέσα σε ξερολιθιά μια σφαιρική πέτρα Μια πέτρα χωρίς ακμές. Και το τελευταίο μωρό θα περνάει και θα γελάει. Οι ξερολιθιές θέλουν τετράγωνες κοτρώνες. Βασίζονται σε μια γενικώς αποδεκτή τεχνική. Να χτίζεις χωρίς τίποτε να εξέχει...Με στόχο την ισορροπία του συνόλου. Στη ξερολιθιά οι ανένταχτοι είτε τεμαχίζονται είτε πετιούνται. Κι αν είναι πέτρες έχει καλώς. Αν είναι πλάσματα ;
Πρέπει να σταματήσουμε να δίνουμε εξηγήσεις. Είναι και θέμα διαχείρησης χρόνου... πως να το πω... είναι σα να μιλάς σε οπαδό για το φίλαθλο πνεύμα. Οι άνθρωποι γύρω μας δεν είναι φίλαθλοι. Δε μας κρίνουν για τους ευσεβείς μας πόθους. Μας μετρούν αφού σφυρίξει το σύμπαν τη λήξη. Εκ του αποτελέσματος. Οι άνθρωποι γύρω μας θέλουν να βασίζονται. Οι καμπύλες και τα πάθη είναι εκτοπιστέα πράγματα. Άμα θες να είσαι με ανθρώπους , τετραγωνίσου. Αλλιώς εξακοντίσου.
Ξέρετε, υπάρχουν δυό ειδών σφάλματα. Αυτά που είναι εγκλήματα και τα άλλα που είναι εκτός της "κοινής λογικής" , ναι, αυτής της καριόλας με το αγαπησιάρικο όνομα... άκου κοινή λογική...
Δε χρειάζεται να ξοδεύουμε ούτε χρόνο ούτε ύλη για να ντύσουμε με ρούχα όλα μας τα σφάλματα. Γιατί ; Θα πάρουμε βραβείο ; Τα σφαλματα που είναι αποτέλεσμα πάθους είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Όποιος μπορεί να τα αποδέχεται ας διεκδικήσει το υπόλοιπό μας που πιστεύει ότι τον βολεύει.
" Τρία πάθη, απλά αλλά εξαιρετικά δυνατά, έχουν εξουσιάσει τη ζωή μου : η λαχτάρα για έρωτα, η αναζήτηση για τη γνώση και η αβάσταχτη λύπη για τα δεινά του κόσμου " Bertrand Russell : Φιλόσοφος ή αλλιώς ο ..μαθηματικός με το Νόμπελ λογοτεχνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;