Τρίτη, Αυγούστου 6

και πάντα στον καφέ.. πιατάκι

  Οι μισές δουλειές πάντοτε με εκνεύριζαν σε τούτο τον τόπο. Βρε πουλάκι μου... ρωτάς τι κάνω, κοίταξέ με λίγο στα μάτια. Με σκέφτηκες... πάρε με στο το τηλέφωνο, κι άκουσέ με.
Μου πήρες ένα βιβλίο, γύρνα τη σελίδα και γράψε κάτι για μένα. Με χωρίζεις, πες ένα γειά. Σκίζεις τις φωτογραφίες μου, άναψε το γαμοτζάκι και κάψτες. Με συγχώρεσες, πάρε με αγκαλιά. Με φιλάς, βάλε και λίγο γλώσσα...
  Οι μισές δουλειές πάντοτε με εκνεύριζαν σε τούτο τον τόπο.
Κάνεις ντάκο... ψάξε χρυσό μου την κάπαρη. Με πας με το αυτοκίνητο στη μάνα σου. Άνοιξέ μου την πόρτα, κράτα και τις πάστες να σιαχτώ. Ποτίζεις το αγιόκλιμα, μάσε τα ξερόφυλλα από χάμου. Βλέπεις μια ταινία, περίμενε τους τίτλους. Με γέννησες, φρόντισέ μου λίγο τα φτερά. Με έθαψες. Χάρισε σωστά τους δίσκους μου...
  Οι μισές δουλειές πάντοτε με εκνεύριζαν σε τούτο τον τόπο. Τόσο πολύ που θα κάτσω να γράψω ένα βιβλίο για τις ολάκερες, αφιερώνοντάς το σε όλων των καφέδων τα πιατάκια. Άντε απ' εκεί !
  Εκνευρίστηκα τώρα. Βάζω ελληνικό. Πιατάκια, πιατάκια, δε βρίσκω. Να κάνω τα ντουλάπια ή να αλλάξω καφέ ;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;