Όχι. Άλλο ήθελα να πω..
Λοιπόν, που λες, εχμ . Συγγνώμη τώρα, μπορείς να μην με αποσπάς ; Κάθεσαι μπροστά στην οθόνη σου και αδημονείς φανερά, κατ΄αρχήν δες πόσες κινήσεις κάνει το κορμί σου. Το ποντίκι παιδί μου, τι το κουνάς πέρα δώθε με το δάχτυλο έτοιμο να με στείλλεις ; Δηλαδή συγγνώμη, μπορώ εγώ να γράψω κάτι αξιόλογο υπό αυτές τις συνθήκες πίεσης ;
Τι ήμουν έτοιμος ; ΑΑΑ , ναι :
Θα τον πιείς αυτόν τον καφέ ; Να ρουφήξω μια γουλιά ; Δε πειράζει. Και πικρό τον πίνω.
Συγγνώμη, συγγνώμη. Οκ. Μπαίνω στο θέμα .
Που είσαι καλέ ;
Τώρα πάει, έφυγες. Τώρα ό,τι και να γράψω δε θα το δει κανείς. Δεν έχει νόημα πλέον.
Ας πάω να κάνω κι εγώ έναν απολαυστικό καφέ. Δε σας προλαβαίνω.
Ουφ, αυτή η βιασύνη σας. Μερικές φορές χτυπάει το τηλέφωνο δυό φορές και την ώρα που το σηκώνω το κατεβάζετε. Μα το Θεό, και να τιναχτώ να το αρπάξω πάλι δε θα προλάβαινα ! Όχι που είμαι με άλλα πράγματα στα χέρια. Αμαν η βιασύνη σας.
Δε ξέρω που έχετε να πάτε, αλλά αν συνεχίσετε έτσι, όπου και να βρεθείτε δε θα ξέρετε ούτε πως πήγατε, ούτε τι είδατε στο δρόμο, ούτε πως να γυρίσετε σε περίπτωση που...
Ούτε πως να γυρίσετε θα ξέρετε. Και αν είναι εκεί όλος ο κόσμος, θα έχετε χαθεί. Τέρμα Θεού θα είστε κι ούτε ένας δε θα θυμάται πως να φύγει. Οριστικά. Και αμετέκλητα. Ναι !
Γιατί εγώ δε πρόκειται να έλθω να σας βρω. Έχω να κάνω πράγματα και είμαι και ξεχασιάρης. Ο καθένας ας φροντίζει τους ρυθμούς και τους δρόμους του.
Κλείνω, χτυπάει το τηλέφωνο. Έρχομαιαιαιαιαι !!!
Γειά, γειά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;