Κυριακή, Σεπτεμβρίου 21

ο Αλχημιστής ( μοχθηρό )

     Ο Ίντε Ρεύσι ήταν Ιταλοελβετός αλχημιστής. Οραματιστής και μεγαλομανής. Αφιέρωσε όλη του την ενεργητικότητα σε ένα μοναδικό φιλόδοξο εγχείρημα που σκοπεύω να το συνεχίσω, ναι. Θέλησε να στρέψει την σεξουαλικότητά του προς ένα καινοτόμο δρόμο, καθώς εγκαίρως αντιλήφθηκε ότι η γυναίκες ήταν μάταιος κόπος. Ένας Ιταλοελβετός με πλούσια Ευρωπαϊκομεσογειακή κουλτούρα δε θα στρεφόταν ούτε στις προβατίνες ούτε στα αγόρια, μη πάει εκεί ο νους σου. Ο Ρεύσι επιχείρησε να αναβαθμίσει την σχέση του άντρα εραστή με το άλλο αντικείμενο του πόθου όλων των ευδαιμόνων αυτού του πλανήτη που είναι η μαύρη σοκολάτα.
    Στην αρχή απλώς πασαλειβόταν ολάκερος και μύριζε τα χαρμάνια του ξαναμένου του ερωτισμού μπλεγμένα με τη βαριά μοναδικά επιβλητική μυρωδιά της. Ύστερα άρχισε να γονιμοποιεί κομμάτια σοκολάτας σε σχήματα μήτρας και περίμενε να δεί τα πρώτα δικής του παραγωγής σοκολατάκια. Αν και Ελβετός, απέτυχε παταγωδώς. Κάτι του διέφευγε. Γέμισε ωστόσο πολλές εκατοντάδες ψυκτικούς θαλάμους με όλων των ειδών τα ασπρόμαυρα αντικείμενα, που διόλου ήξερε πως να τα αξιοποιήσει περαιτέρω.
    Εγώ συνέλαβα την ιδέα ! Να ταϊσω τούτα τα μούλικα του Ρεύσι στα μούλικα όλων των γυναικών που αφού τεκνοποιήσουν καλά καλά, μετά βάζουν σκοπό της ζωής τους να δαιμονοποιήσουν και να εξαϋλώσουν και να γελοιοποιήσουν και να ... καταλαβαίνεις τώρα, εκείνο που στην πραγματικότητα κινεί τον ντουνιά, δηλαδή το περίσσεμα σπέρματος των υπέροχων πλασμάτων αυτού του κόσμου που κυκλοφορεί και σκέφτεται με το κάτω κεφάλι. . Φώναξα τον Ίντερ και του είπα Τό και Τό...
    Δυό χρόνια αργότερα, το 1991 αν θυμάμαι τώρα καλά, γεμίσαμε την αγορά με τις ΚίντεΡ εκπλήξεις μας. Έγινε χαμός, αν κρίνω από το ότι οι παγωμένες ρεύσεις του αλχημιστή βρέθηκαν από τα ράφια των Carrefur μέχρι και του τελευταίου μπακάλη της Αγίας Τριάδας. Του χωριού εννοώ. Όλες οι βλαμένες μωρομάνες περίμεναν στην ουρά να εξασφαλίσουν για τα καμάρια τους αυγά σοκολάτας με μια εσωτερική γλυκερή άσπρη επίστρωση. Πολύ μεγάλη επιτυχία. Η μεγαλύτερη μετά την Barbie.
    Σήμερα είναι πιά δυσεύρετα. Ο Ρεύσι είναι πλέον παρελθόν. Έπαθε καρδιακό και έφυγε γελαστός καθώς προσπαθούσε να γεμίσει από μέσα ένα ολάκερο Kinder κολοσσό που προοριζόταν για Χριστουγεννιάτικο δώρο του νέου μωρού του Βρετανικού πριγκηπικού ζεύγους. Το στοκ τελειώνει.
    Εγώ, κρατάω αυτό το μυστικό και  περιμένω απλά την περίοδο που το σπέρμα μου θα πάψει να ενδιαφέρει και την τελευταία σαπιομούνα γύρω μου. Ακριβώς εκείνη την περίοδο θα κυκλοφορήσω κάψουλες Nespresso, καθώς η καταναλωτική έξαψη των γυναικών θα έχει καταφέρει να στρέψει το μισό μηνιάτικο κάθε νοικοκυριού στην αναζήτηση εξελιγμένων γεύσεων για το εσπρεσάκι τους.
   Στις 9 του μήνα Γενάρη του 2015 θα πέσει στην αγορά το δημιούργημά μου. Nespreso Fatale . Μια δόση σπέρμα και μιά κώνειο μέσα σε κατάμαυρες κάφουλες με το αλουμινόχαρτο να μυρίζει βανίλια και με μια εξωπραγματική τιμή, ας πούμε 125 ευρώ η κάψουλα. Οι πρώτες 50 που θα το δοκιμάσουν θα είναι 49 γυναίκες και ο Jeorge fucin'Clunei, καταλαβαίνεις γιατί, ε ; Ο παππούς μου, μεγάλος πηδήχτουλας καλή του ώρα, το έλεγε με επίταση... Αυτές κινούν την αγορά.
   Δεν θα είναι τα φράγκα η ευχαρίστησή μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;