Ένας τόπος που έχει το όνομά σου !

    

        Είμαστε όλοι φυγάδες. Ψάχνουμε έναν τόπο. Που να μη μας πληγώνει. Διαφορετικός είναι, για το κάθε πλάσμα…

 

       Είμαστε όλοι φυγάδες. Η πινακίδα με το όνομα του τόπου στέκεται πάντα διακόσια μέτρα πριν τα πρώτα σπίτια. Περνάμε και διαβάζουμε το όνομά μας. Δεν το γράφει φυσικά. Οι τόποι δεν λέγονται Περικλής, Τηλέμαχος, Αλεξάνδρα, Ευθυμία.

 

      Είμαστε όλοι φυγάδες. Για μερικούς τυχερούς η καταφυγή έρχεται από σύμπτωση, θέλω να πω, από παιχνίδι της μοίρας. Οι περισσότεροι όμως βρίσκουμε τον τόπο που έχει το όνομά μας μετά από αρκετό ‘ περπάτημα’ .

 

     Σπανίως ο πατρογονικός τόπος προσφέρει προστασία στους επόμενους. Έχει όλα τα συστατικά για να μας πικραίνει. Όσοι μπαίνουμε στη διαδικασία μιας ..κατα-φυγής δεν είναι ότι έχουμε ισχυρότερο χαρακτήρα. Είναι ότι έχουμε ασθενέστερο χαρακτήρα. Είναι ότι δεν αντέχουμε τον πατρογονικό θύλακα να μας πικραίνει.

 

    Μπαίνοντας στο χωριό μου, εγώ… δεν διαβάζω Μελιβοία ! Διαβάζω στην πινακίδα Περικλής. Δεν έχω παραισθήσεις. Έχω την ψευδαίσθηση ότι θα βοηθηθώ να επουλώσω τα τραύματα.

 

    Ο κόσμος μεταναστεύει διαρκώς. Όταν κατασταλάξουν οι πικρίες μέσα του, όταν περάσει το κατώφλι της σοφίας που είναι η ίδια σε ανατολή και δύση, όταν σταματήσει να τρώγεται με τα ρούχα του, όταν γαληνέψει, ονομάζει πατρίδα το χωριό που βρέθηκε στα πόδια του. Ριζώνει. Όχι στα χωράφια και στα σοκάκια του χωριού. Ριζώνει στη γης.

 

     Και τότε είναι πιο έτοιμος να επιστρέψει στη γη. ‘Χους’

 

    Δεν γνωρίζω, παρά λίγους ανθρώπους που γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν και εγέρασαν στο ίδιο χωριό. Χωρίς να φύγουν από κάπου. Οι περισσότεροι από αυτούς τους λίγους είχαν μια συνήθεια. Είχαν μια καρέκλα σε ένα παράθυρο και πέρναγαν τη μέρα τους κοιτάζοντας απέναντι.

 

   Η μοίρα των ανθρώπων είναι να μεγαλώνουν εξωτερικά με γοργό ρυθμό και να ωριμάζουν εσωτερικά με βραδύτητα.

 

   Όταν έλθει η ώρα σου να διαλέξεις τόπο, θυμήσου φίλε μου τη σπουδαιότερη συμβουλή των φιλοσόφων και ψυχαναλυτών : μην κουβαλήσεις στην Ιθάκη την πληγή σου, με την παράλογη απαίτηση να σου τη θεραπεύσει. Η Ιθάκη δεν είναι ένας κάδος αδιεξόδων και θυμών. Είναι ένας τόπος όπως όλοι οι τόποι !

 

   Εάν μπαίνοντας διαβάσεις στην πινακίδα το όνομά σου, τότε να ξέρεις ότι έφτασες.