Η γη είναι στρόγγυλη, ο χρόνος μια σχετικότητα, προέρχομαι από πίθηκο και ; Έχω μέσα μου και κάδο !
Ας τα πάρουμε με τη σειρά, κι εσύ, πρωί πρωί , κρίμα είσαι :
Που λες...Βάζω καφέ, κάθομαι, δαγκώνω ένα Μιράντα αναπνέω βαθειά και σαν φυσιολογικό ον βάζω σε μια σειρά ελιμινέϊσον εκείνα που αποφάσισα χθες να ξεχάσω. Πρωί πρωί κάνεις καθαριότητα μέσα έξω... Και τότε ; ΤΣΑΦΦΦΦΦΦ πέφτω στο φάκελο απορριφθέντα αλλά ; όχι μονίμως διαγραφέντα . Ωωω ρε φίλεεεεεε
! Καταλαβαίνω σούμπιτος για πιο λόγο σέρνονται τα πρόσφατά πρότζεκτ μου . Ένας κάδος τίγκα στο σκουπιδαριό ! Μέσα στο κεφάλι, στο χώρο που αποθηκεύεται κάθε μου έμπνευση και ιδέα, ένας τενεκές ( κάδος ) ! Τίγκα στα ντάτα : εξήμισυ γιγαπμάϊτ
ενοχές ! Οκτώ γιγαμπάϊτ αμάσητες μομφές ! Και τεσσεράμισυ γιγαμπάϊτ σχέδια δράσης στο
πρόχειρο ! Άσε τις παιδικές μπρούμητες φωτογραφίες με το κωλαράκι. Σιτ ( σκατά ) ... Ρισέτ ; Πλάκα κάνεις ; Ρισέτ στη κεφάλα μου ; Μπρίζα να τη βγάλω ; Δεν υπάρχει ενέργεια τύπου "πάνικ μπάτον" που-θε-νά. Ούτε κρυφό κουμπάκι για να βάλω οδοντογλυφίδα.
Έχω κάδο ! Μιλάμε, εκτός από μακριά γλώσσα, αυτιά, φρύδια, έχω μέσα μου κάδο ! Στο κεφάλι. Δε ξέρω για σένα, εγώ ποτέ δεν τσεκάρω κάδο στα laptop. Τι να δω ; Αφού είναι μέσα κάτι, ποιος το έσυρε και το πέταξε ; (αμ σόρι, απέρριψε ;). Εγώ. Το δεξί μου χέρι. Οπότε ; Τι να ξαναδώ ; Αλλά, μέσα στην κεφάλα μου ; Δεν ήξερα, δε μου 'πε η μανίτσα μου. Μου είπε να σκέφτεσαι με το πάνω κεφάλι, ναι. Να μη πετάς όπου να 'ναι τις κάλτσες , ναι. Να αδειάζεις τον κάδο στη κεφάλα σου ; Όχι ! Εσένα στο είχε πει ; Ούτε καν ! Δε μας λένε τα βασικά : να βάζουμε καπότα και ότι έχουμε και κάδο στη κεφάλα. ΕΛΕΟΣ...
Θα μου πεις, "επίλεξε"
μόνιμη διαγραφή ; Δε φτάνει !!! Υπάρχει (λέει) η διαδικασία επανάκτησης για λόγους
ασφαλείας. Να χέσω… άϊ εμ σόρι πάλι, να την βάλουνε εκεί που ξέρουνε , με
ρωτήσανε ; Με ρωτήσανε όταν με φτιάξανε αν θέλω κάδο στην κούτρα και μάλιστα με εύκολη διαδικασία επανάκτησης απορριφθέντων ; Δηλαδή, δε με ρωτήσανε αν θέλω να γεννηθώ, δε με ρωτήσανε τι θρησκεία θα γεννώ, δε με ρωτήσανε αν θέλω μικρό αδελφό, χάθηκε να με ρωτήσουν το σπουδαιότερο ; Θέλεις παιδί μου κάδο ;
Και θυμάμαι τώρα, να το πάλι... ένα ένα μου' ρχονται, αμέσως με ρώτησε η αναλύτρια τότε, τι και καλά "ανακαλώ" από το παρελθόν. Κι έτοιμα ήτανε όλα, στην άκρη της γλώσσας μου ! Εμ πως να μην είναι, αφού έχω τον κάδο . Είμαι ένα ελατωμματικό ον. Homo Astanaparius. Πάει και τελείωσε, σωτηρία δεν έχω.
Απόψε που θα λουστώ θα αφήσω νερό να μπει στα αυτιά μου. Μπορεί να βραχυκυκλώσει τίποτε να γλυτώσω, να πάει από κει πέρα. Θα βάλω νερά και θα κουνάω το κεφάλι μου πέρα δώθε. Πως κουνάμε το μπουκάλι για το ψυγείο με δυό δάχτυλα νερό μέσα να καθαρίσει ; Έτσι. Κι ότι μαζέψει θα το χύσω χάμω.
Ένα πράμα να πέσει θέλω. Ο τενεκές . Σε παρακαλώ Θεούλη μου και γιέ του Θεού και ανηψιέ του γιού του Θεού κύριε Έλον Μασκ αρά. Βραχυκυκλώστε μου τον κάδο στη κεφάλα μου. Και θα είμαι μπιτ για μπιτ φχαριστημένος.
Μπίτ ( κόϊν ) .
Υ.Γ. βρήκες εσύ πως να ...εξωρύσσεις κρυπτόφραγκα ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;