Τετάρτη, Φεβρουαρίου 5

άνθρωποι ερωτεύονται ( chapter three )

 

   Η ζωή δεν είναι κάτι για το οποίο περνάμε τεστ και ή κοβόμαστε, ή μας παίρνουν !

   Ο έρωτας όμως, ο οποίος είναι η πόρτα για ένα απολαυστικό σωματικό ταξίδι, με τα κορμιά μας γυμνά και παραδομένα χωρίς λογοκρισία και μέτρο, είναι επακόλουθο επιτυχίας σε εισαγωγικό τέστ. Ο έρωτας απαιτεί να του παραδοθείς απελευθερωμένος αλλότριων επιδιώξεων. 

   Κλείνοντας λοιπόν την τριλογία για το συναίσθημα που είναι υπεύθυνο της μισής λογοτεχνικής ποιητικής και στιχουργικής μας ιστορίας μπορούμε να δούμε για μια στιγμή καθαρά, από ψηλά, πότε συμβαίνει τα ροδοπέταλα να χορεύουν μέσα στις ψυχές μας. Συμβαίνει όταν συγκεντρωθείς στα ροδοπέταλα !

   Συμβαίνει όταν το αποζητήσεις . -  Η μουσική δε σταματά ποτέ. Τα ροδοπέταλα πέφτουν με συνέπεια π'ανω σε πλήκτρα και μας περιπαίζουν. Εαν εμείς τα "παίρνουμε με την ηλεκτρική" και κλείνουμε το καπάκι στο πιάνο μη τυχόν και σκονιστεί... ε, τι να κάνει και ο έρωτας ; Πάει παραπέρα .

  Ακούω από τα ώριμα κι ενήλικα πλάσματα, άντρες και γυναίκες, την ίδια προσευχή. Ορίζοντες , θέα, ελευθερία, αυτοφροντίδα, πνευματική υγεία και στη στροφή του δρόμου ένα πιάνο με τα πλήκτρα του γεμάτα ροδοπέταλα. 

       Άνθρωποι ( επιλέγουν να ) ερωτεύονται. Ή επιλέγουν να φυλάγονται ώστε να συνεχίσουν δυνατοί να παλεύουν τις υπόλοιπες διόλου ευκαταφρόνητες επιδιώξεις, της έτσι κι αλλιώς μιας και μικρής ζωής που δικαιούνται.

  

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;