Ο αρχηγός των σκύλων

O zak ούρλιαζε τώρα με όλη του τη δύναμη και αν δεν υπήρχαν εκεί οι ψυχραιμότεροι να τον τραβήξουν θα είχαμε το ηλίθιο θέαμα ενός σκυλοκαυγά στο πιο trenty εμπορικό του Παρισιού. Περπάτησε με τον Μπρούνο δυό φορές το τετράγωνο τρέμοντας από νεύρα. Ο πιο καλός ο φίλος του μουρμούριζε επιχειρήματα και τον φούντωνε χειρότερα…
- Ακου Ζακ, για όλες τις καταστάσεις υπάρχουν τρείς τρόποι ανάγνωσης. 1. συνωμοσία εναντίον μας, 2. ευκαιρία για αναθεωρήσεις ή 3. η πιο ψύχραιμη, απλώς ζωή που συμβαίνει…
- Χέσε με ρε Σατρ !
- Φιλαράκι, ευχαρίστως, αλλά δεν είμαι εδώ για αυτήν την απόλαυση, νιώθω τον ρόλο μου πιο πολύπλοκο..
- Καλή σταδιοδρομία..
- Κατ’ αρχήν κατούρησες την αφίσα του αρχηγού τους μέρα μεσημέρι επιδεικτικά.
- Τότε μου ‘ρθαν !
- Και μετά σκόρπισες όλο το προεκλογικό υλικό στον πεζόδρομο κάνοντας σαν μεθυσμένος καρνάβαλος.
- Για σκόρπισμα τα είχανε ρε, διευκόλυνα τη κατάσταση.
- Και μετά την έπεσες και στην γκόμενα του μεγάλου με άθλια υπονοούμενα και ελεεινό στυλ. Μπροστά στους φίλους του.
- ΩΩΩΩΩΩΩχ, ένα αστειάκι κάναμε, οκ, λίγο χοντρό..
- Με βάση το ιστορικό σου, ήξεραν ότι με ένα μόνο τρόπο θα αποχωρήσεις. Αν σε πάρει η παρέα σηκωτό. Και στο λέω για τελευταία φορά ρε κοκορόμυαλε. Υπάρχουν πράγματα που δεν είναι για τα κυβικά μας. Εμείς χτυπάμε μόνο οργανωμένα, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Τις υπόλοιπες μέρες ήρεμα…

Άραξαν στη γωνιά Λορμπαίν και Μπομπιντού με τον Ζακ να κατεβάζει τις πλερέζες απαξιώνοντας ένα υπέροχο δειλινό.
- Μπρούνο ; Βαρέθηκα. Δεν είμαι λεύθερος. Δυό γουλιές για να ξεδιψώ, μια σκιά και κανένα πείραγμα στις γκόμενες, αυτά ήθελα από μικρός. Πολύ πολύπλοκα γίνανε τα πράγματα πλέον. Να ενταχθώ στη σωστή ανερχόμενη ομάδα, να σέβομαι κάποιες αδιόρατες ιεραρχίες, να μασώ τα λόγια μου, να ελέγχω τις ορμές μου πέρα από τη φύση μου, να ετοιμάζομαι για την μεγάλη ευκαιρία, να κρύβω ενέργεια για το μέλλον, να επιζώ χάριν της υστεροφημίας μου λειτουργώντας εις βάρος της προσωπικότητάς μου. Βαρέθηκα δεύτερος. Σας παρακολουθώ. Δεύτερος είναι καλά να τερματίζεις αν δε σου λένε πόσοι τρέξανε σήμερα. Εγώ θέλω να ελπίζω στη πρωτιά.
- Μου το τρίβεις συνέχεια στη μούρη αυτό το δεύτερος.. Για να βγείς κάτι, δεύτερος, τρίτος, όγδοος πρώτα βάζεις τα παπούτσια σου και λιώνεις στο τρέξιμο. Μετά κάνεις απολογισμό. Από την πλαγιά σε παρακολουθούν εκατό τεμπέληδες χρησιμοποιώντας το άλλοθί σου με αυταρέσκεια. Για μένα είναι σκουπίδια.
- Μπρούνο ; Δεν είναι σκουπίδια. Όποιος εγκαταλείπει επίσης στην πλαγιά κάθεται, να σκεφτεί σε τι άθλημα να στρέψει τις υπόλοιπες δυνάμεις του. Όποιος χτυπήσει από την ανισότητα του αγώνα, από τα ανεπίτρεπτα σπρωξίματα, από την αργοπορημένη εκκίνηση & ότι άλλο βάλει ο νούς σου, εκεί φίλε, στη πλαγιά θα κάτσει να τα βρεί με έναν καινούργιο πιο κοντινό Θεό, που ίσως δε θυμίζει τον δικό σου. Με ευκολία περισσή χαρακτηρίζεις όλους τους καθισμένους ρεμάλια , τσογλαναρά μου Μπρούνο.
- Κι όμως, οι αδύνατοι δε φτάνουν για να καλύψουν την ζημιά που φέρνουν οι αδιάφοροι. Οι αδιάφοροι είναι υπόλογοι. Προξενούν μια παθογένεια που φέρνει σε όλους μας αρρώστια. Φέρνει μια ηττοπάθεια και μια συλλογική κατάθλιψη άτρωτη, Ζακ, άτρωτη. Και συ, σημαιοφόρος του κυνισμού μη κρύβεσαι ανάμεσα σε ριπές απαξίωσης & εκρήξεις κουλτουριάρικου ωχαδελφισμού. Χρησιμοποίησε τα προσόντα σου για να παράγεις κάτι. Χαρά, ζωή, αισιοδοξία, όνειρα, όνειρα μαλάκα μου.
- Αρχηγέ μου, όνειρα ; Βλέπεις νομίζεις καλύτερα από μένα ; Και οι ανταγωνιστές μας ; Αυτοί που τερματίζουν πάντα πρώτοι τι νομίζεις ότι βλέπουν το βράδυ ; Νούμερα Μπρούνο. Νούμερα.

Περπάτησαν σιωπηλοί άλλα δυό τετράγωνα να χορτάσουν τη τσίκνα των παλιών τσιμέντων. Ο Ζακ είχε ηρεμίσει τελείως. Μέσα στα μάτια του έβλεπες το παιδί να ξαναζωντανεύει…
- Μα την είδες την πουτάνα πως πέρασε μπροστά μου: τους γοφούς λικνίζοντας και το τσουλούφι διορθώνοντας, αυτάρεσκα. Ξέρω ακριβώς τι ήθελε. Να αναλογιστώ τι δεν θα πάρω ποτέ με τη συναίνεσή της. Και ξέρω τι σκέφτηκα. Ότι εγώ θα το πάρω & χωρίς όλου του κόσμου την ευλογία. Κοντεύει η ώρα του Ζακ.
- Μια ιδέα.. ..μια ιδέα μπορεί να σε τραβήξει εσένα εκτός τροχιάς ρε σκατόπαιδο. Θα σε κλαίμε. Την έχεις δεί ρε αυτήν το πρωϊ ; Την έχεις δεί απεριποίητη; Τη έχεις δει ηττημένη ;
- Όχι, αλλά έχω δεί εσένα πολλές φορές να τη κοιτάς σαν ξερολούκουμο όταν νομίζεις ότι δε σε κοιτάζει κανείς δικός σου. Και έχεις μια πείνα ρε τακτοποιημένε, μια πείνααααααααα
- Ζακ, βρέξε τα μούτρα σου ή μάλλον βούτα ολόκληρος στο συντριβάνι. Εγώ άλλο δε σ’ αντέχω. Την κάνω για την κυρά Ιζαμπέλα , κοπιάζει σα νυχτώνει και θα χάσω τις προσφορές.
- Αααα, ναι. Έχεις να προσκυνήσεις τον χορηγό, ξέχασα !
- Ζακ ; Γαμήσου ! Εγώ δεν είμαι μόνος. Πέντε στόματα θα με περιμένουν το βράδυ άνετε μαλάκα. Και θα γουργουρίζουν οι κοιλιές τους σαν κροκόδειλοι που τους έριξες σπόρια. Πέντε στόματα είναι δέκα πόδια, αρβύλες πάνω από τις επιλογές & τις ελευθερίες μου. Την συμφωνία δεν την έκλεισα και τόσο καλά αλλά η υπογραφή από κάτω είναι δική μου…
- Τρέξε, δικέ μου, τότε, μη κάθεσαι. Σε συμπονώ ρε φίλε. Εξ’ άλλου όλοι χρειαζόμαστε έναν φερέγγυο για να ζητάμε δανεικά στην στραβή. Και ξέρω ότι εσύ δε θα ξεμείνεις. Ούτε από κόκκαλα ούτε από φράγκα.
- …… *** ΖΑΚ !
- Έλα,έλα τράβα, δε πεινάω εγώ, θα τα πούμε μετά το event…

Ο Μπρούνο έσυρε τα πόδια του προς τη σωστή κατεύθυνση, μάλλον, κοιτώντας με αγανάκτηση τον κολλητό του, μάλλον, μη μπορώντας να κάνει και τίποτε άλλο, μάλλον.
Η κυρία Ιζαμπέλα εμφανίστηκε στην ώρα της. Η στιγμή της επιβεβαίωσης ήταν πάλι εδώ. Κρατώντας ένα ταψί με λιγδερά υπολείμματα, σαν προεκλογικά τάματα ένα πράγμα, περπάτησε ανάμεσα στους θαυμαστές υποτελείς της χαμογελώντας με έπαρση.
- Ελάτε μωρά μου. Ελάτε κοντά στη μαμά. Εδώ να δείτε τι σας έχω σήμερα. Μούρλια μεζέδες.
Οι ψηφοφόροι συνωστίστηκαν όσο πιο κοντά στην ελπίδα χωρούσαν. Οι ευέλικτοι μπροστά, οι αργοκίνητοι πιο πίσω. Για τον Ζακ ήταν η στιγμή της δικαίωσης της θεωρίας του. Πάει κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης και εγκράτειας για τους δύστυχους. Την ώρα της μοιρασιάς, όποιος κουνήσει καλύτερα την ουρά, ψηλά, με ρυθμό, στους ήχους του κομματικού ταμπούρλου, αυτός θα τσιμπήσει το μεγαλύτερο κόκαλο. Και με το μεγάλο κόκαλο στο στόμα θα εξασφαλίσει και την εύνοια της κλασάτης γκόμενας, και την αποδοχή των ανταγωνιστών και την ηρεμία της επόμενης ημέρας, όταν θα πρέπει να κάνει απολογισμό. Η επόμενη μέρα είναι πολύ μακριά, ώρες ώρες ξεχνιέται τελείως.
Πρόλαβε να δεί τον Μπρούνο να ξεσκίζεται με ένα μεγάλο αρσενικό για το κόκαλο σαν να είχε προκυρηχθεί ΑΣΕΠ με 1 θέση επιτυχόντος. Γελώντας, σηκώνοντας τους ώμους, έστριψε στη γωνιά και ατενίζοντας τα άστρα σήκωσε ψηλά το πίσω του ποδάρι και ξανακατούρησε την αφίσα του αρχηγού. Πηχτά, γλειώδη και ανεξίτηλα σα μούντζες ούρα. Αναστέναξε, τεντώθηκε, έριξε μια ματιά για κανένα ξέμπαρκο θηλυκό,
σωριάστηκε δυό βήματα παραπέρα και κοιμήθηκε σα πουλάκι. Αυτός, τουλάχιστον, κοιμήθηκε σα πουλάκι.
Ο αρχηγός ;



- Ποιος είναι ρε παιδιά ο αρχηγός ;