Είδα μια λάμψη και γαλήνεψε μέσα μου ο φόβος. Την είχα ξαναδεί. Σε νεότερους. Κάθε φορά με γαληνεύει. Αυτή τη φορά όμως με θεράπευσε.
Είδα μια λάμψη. Στο βλέμμα του. Δεν είχε την ίδια ένταση, επειδή ο καιρός δεν είναι καθαρός, τώρα τελευταία. Όμως δεν χωρούσε αμφιβολία. Η λάμψη ήταν εκεί. Η καταχνιά έφταιγε. Μια θολούρα στα μάτια μου έφταιγε. Ότι δεν κοίταξα με αρκετή εστίαση έφταιγε. Η λάμψη ήταν εκεί. Θα σου πω γιατί το λέω...
Είδα μια λάμψη. Στο βλέμμα του. Ήξερα ότι είναι φάρος. Ήξερα ότι η λάμψη από ένα φάρο, δεν είναι περιστασιακή... Ένας φάρος ένα - δυο πράγματα τα έχει δεδομένα : Την τοποθεσία του , σταθερή όσο ενός βράχου. Τα θεμέλιά του, φτιαγμένα από σίδερο και γνώση. Την απόσταση που τον χωρίζει από τις άλλες λάμψεις, το καθαρό μήνυμα, μια μοναχά πληροφορία ξάστερη και καίρια.
Είδα μια λάμψη που την έχω ξαναδεί. Όπως σε βλέπω και με βλέπεις. Η μόνη λάμψη που δεν θα διστάσει ποτέ να εκπεμφθεί. Η λάμψη που έχει ένας ανιδιοτελής ανάμεσα στους εκχωρημένους. Η λάμψη που έχει ένας εμπλεκόμενος ανάμεσα σε αποστασιοποιημένους. Η λάμψη που έχει ένας που πράττει μέσα σε πλήθος που μονάχα κρίνει.
Είδα μια λάμψη. Εμένα αυτό μου ήταν αρκετό. Ήταν το χαστούκι που χρειάζεται ένας ημιλιπόθυμος. Για μερικά λεπτά βυθίστηκα στον εαυτό μου. Αναλογίστηκα τα διακυβεύματα και ξαναέθεσα τις βασικές ερωτήσεις. Για να αλλάξεις ρότα, πρέπει να σημαδέψεις άλλο λιμάνι. Για να σημαδέψεις άλλο λιμάνι, θα πρέπει να αγνοήσεις αυτό το φάρο. Εάν είναι η μόνη λάμψη που έρχεται καθαρή, η μόνη λάμψη που σε γαληνεύει, άκουσε τη τσιρίδα μέσα σου. Εκεί θέλεις να φτάσεις, αφού ! Προς τι , μια ακόμα στραβοτιμονιά ;
Είδα μια λάμψη. Αφού δεν είμαι φάρος, ας είμαι τουλάχιστον ένα καράβι της προκοπής.
#Άνδρος, ο φάρος πάνω στο βράχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;