Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα του ανεπτυγμένου κόσμου είναι η συσσώρευση του πλούτου, η αποικιοκρατικές πρακτικές των μεγάλων κρατών, η πλεονεξία των πολύ μεγάλων ( για να αφεθούν να πεθάνουν ) τραπεζών, τα εταιρικά trust, η εκμετάλλευση των αρρώστων, οι θρησκευτικές αντιθέσεις και οι ένοπλες συρράξεις. Από τότε που απαξιώθηκε το κομμουνιστικό μοντέλο οι βελτιώσεις στα ζητήματα αυτά αφέθηκαν στην καλή προαίρεση του καπιταλισμού. Με το χαρακτήρα που έχουν οι άνθρωποι όταν αποκτούν δύναμη, η καλή προαίρεση έγινε ένα ανέκδοτο. Το μόνο που ανατρέπει τα σχέδια για την εξαθλίωση των μαζών είναι μια ανησυχία για γενική εξέγερση.
Όταν αραιά και που οι δυτικές κοινωνίες αποφασίζουν να ποντάρουν σε κυβερνητικό δυναμικό αριστερών καταβολών, ξέρουν ότι θα πληρώσουν ένα αντίτιμο σε νωθρή ανάπτυξη αλλά χαλαλίζουν την καθυστέρηση για να πετύχουν κοινωνική ειρήνη. Είναι μια συνθηκολόγηση των πάντοτε φιλόδοξων μαζών με την απαίτηση να παραχθεί πρόοδος στην πρόνοια και στην πάταξη της διαφθοράς. Μια κακή αριστερή κυβέρνηση είναι μια αδιάβαστη και απροετοίμαστη κυβέρνηση. Μια κακή αριστερή κυβέρνηση, είναι εκείνη που δεν πετυχαίνει φανερή πρόοδο στην πρόνοια και την πάταξη της διαφθοράς. Μια πολύ κακή αριστερή κυβέρνηση είναι εκείνη που μετά από μια πλήρη θητεία δεν έχει αποβάλλει την διχαστική ρητορική και την κινηματική συμπεριφορά των κεντρικών στελεχών της. Μια πολύ κακή αριστερή κυβέρνηση είναι εκείνη που αποφεύγουν να την μνημονεύσουν τα αριστερά κινήματα της Ευρώπης ως παράδειγμα ... Τι δεν καταλαβαίνουμε ;
Ποιό είναι το μεγάλο ζόρι μας ; Να κυβερνάει ο δείνα ή ο τάδε ; Όχι. Να βελτιώνονται τα μεγάλα χαίνοντα προβλήματα που οδηγούν τον κόσμο σε απόγνωση, μετανάστευση, αυτοχειρίες. Κανονικά κάθε σκεπτόμενος ψηφοφόρος θα έφευγε από τον Σύριζα για να ψηφίσει άλλη αριστερά. ΦΕΥ ! Δεν έχουμε. Και, επίσης, δε παύει να μας απασχολεί ότι με κάποιο τρόπο πρέπει να κάνουμε και μερικά βήματα προς την ενδυνάμωση της μεσαίας τάξης, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και μετά ως εξέλιξη προς την αύξηση και βελτίωση των θέσεων εργασίας... Τι δεν καταλαβαίνουμε ;
Η Ελλάδα ψήφισε συντηρητικά ; Ναι... τι θα μπορούσε δηλαδή άλλο να δοκιμάσει ; Τη Φώφη ;
Το ζήτημα είναι άλλο. Πότε θα έχουμε εναλλακτική, Ευρωπαϊκή, διαβασμένη, ρεαλιστική, αξιόπιστη, αριστερά ; Και αν έχουμε, πότε θα ξαναβρεθούμε με αρκετό θυμό ώστε να την δοκιμάσουμε ; Μην αυταπατώμεθα, δεν είμαστε και ο πιο αξιόμαχος λαός. Και όχι μόνον εμείς...
Οι περισσότεροι λαοί στα ανεπτυγμένα κράτη έχουν τώρα ξεμάθει να διεκδικούν. Λίγο τα ΜΜΕ με την προβολή σκηνών από εκεί που όλοι ζουν αθλιότερα, λίγο το χειροπόδαρο δέσιμο με δανεισμό και λίγο η χρυσή μετριότητα που ακινητοποιεί, όλα αυτά συνέτειναν σε μια φουρνιά μαλθακών λαών εύκολα χειραγωγήσιμων με αντίδωρα την χαρά του καταναλωτισμού και τα μπιχλιμπίδια της υψηλής τεχνολογίας. Είναι απίθανο πόσο χαρούμενος μπορεί να γίνει ένας ανέραστος έφηβος με ένα i-phone. Έτσι λοιπόν, με τους πολίτες μαλθακούς και τις αριστερές κυβερνητικές παρενθέσεις να περνούν ανεκμετάλλευτες , η διεκδίκηση της δικαιοσύνης επαφίεται στους εξτρεμιστές και τα εκτός πλαισίου κινήματα. Ε, δεν είναι και η πιο καλή εξέλιξη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;