κατάσταση έλλειψης βραδύτητας

    Ένας γραίος περιδιαβαίνοντας είδε το ΑΤΜ πριν από μένα. Δεν στεκόταν κανείς. Απείχα μόλις πέντε μέτρα από μια άκοπη συναλλαγή. Δεν πρόλαβα.

       Όταν περάσουν τα χρόνια μας, οι σιτεμένοι άνθρωποι κοντοστεκόμαστε πάντοτε εμπρός σε ένα εύκαιρο ΑΤΜ. Δεν μπορούμε να αντισταθούμε σε μια χαζή επιβεβαίωση ότι, όσο χρήμα μας έχει απομείνει, παραμένει λειτουργικό.

   Οι αρκετά νεότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το μικρό τους υπόλοιπο. Αντιθέτως ορέγονται & κοντοστέκονται με εκείνη την αξιαέπαινη έπαρση εμπρός σε κάθε θελκτικό πλάσμα. Το επι-θεωρούν ως υποψήφιο για ένα ζευγάρωμα. 

   Όση απόσταση έχει το ΑΤΜ με την αγάπη, άλλη τόση έχει μια αρπαχτή από τον έρωτα. 

   Ο έρωτας, με εκείνο το Ρ που κελαρύζει, δείχνει να μην έχει κοπεί ούτε για τους σιτεμένους ( σπανίως ώριμους) ούτε για τους πιτσιρικάδες ( σπανίως ώριμους ) . Θεωρώ τώρα που τον σπούδασα και στις δυό περιπτώσεις ( sic ) ότι έχει κοπεί και ραφτεί για τους πιο ανώριμους από τους ώριμους. Τι γελάτε καλέ ; Υπάρχει κι αυτή η ρομαντική μειοψηφία. Απλά, δεν κάνει τόσο θόρυβο. ( Επίσης ο τίτλος σπουδών μας δεν εξασφαλίζει συμμετοχή στον ΑΣΕΠ , θεωρούμαστε απόφοιτοι δημοτικού ).

   Είναι ολοφάνερο γύρω μας ότι ο έρωτας γελάει με την ταχύτητα, την τραχύτητα και την πρεμούρα της δημοσιοποίησης που έχουμε καθιερώσει στις μονωδίες μας. Όλο αυτό, η απόλυτη έλλειψη βραδύτητας, δεν θρέφει ούτε καν ένα επιπόλαιο συναίσθημα, δεν είναι κάτι που 2 το ζουν, δεν είναι καν είδηση.

   Ο έρωτας απαιτεί υπομονή. Απαιτεί προστασία & διακριτικότητα. Έχει αργή ..πλοκή και προϋποθέτει μια συμβατότητα από δύο. Δεν είναι αντιβίωση ούτε στοίχημα. Δεν είναι για κατηγορηματικούς ούτε για προκατειλημμένους. Δεν είναι για πρωταθλητές ούτε για τους άτρωτους.. Πρέπει να έχεις νιώσει φθαρτός. Πρέπει να έχεις σπάσει τα μούτρα σου. Και πρέπει να είσαι διατεθειμένος να υποφέρεις.

    Ο έρωτας, απαιτεί έναν σεβασμό προς το απροσδόκητο. Ζητάει θυσία σε χρόνο που δεν έχεις. Σου ξεγλυστράει από τα χέρια σαν ψιλή άμμος, χάνεται, ξαναδίνει ευκαιρία στο ξεκούδουνο και ξαναφεύγει.  Α, ναι...και ποτέ δεν συγχωρεί τα σοβαρά ατοπήματα. Οι φράσεις "κομπλέ" , "κουλ" , "καβάτζα" κι άλλες συναφείς είναι για τις αρπαχτές. Ο έρωτας δεν είναι ταπετσαρία στην επιφάνειας εργασίας. Είναι η ίδια η επιφάνεια εργασίας. Είναι μια λεπτή εξειδικευμένη εργασία που έχει απογειωθεί τόσο ώστε φαίνεται σχόλη.

   Ο έρωτας στα ώριμα τα χρόνια δεν "ενδιαφέρεται" να σε καθησυχάσει με τις απαντήσεις. Θέτει όλα τα ερωτήματα. Μερικά από αυτά είναι σκληρά. Οπότε, ναι, ο έρωτας είναι για τους "δουλεμένους". 

   Δεν είναι λοιπόν παράξενο ότι, δεν θέλουμε να είμαστε ερωτευμένοι , οι περισσότεροι. Μερικοί θέλουμε. Είμαστε οι ανώριμοι από τους ώριμους το λοιπόν. Δεν γελάτε τώρα, ε ;