"Δημοπρασία για τη διάθεση λουκέτων της αγάπης διενεργούν οι Γάλλοι, τα σήκωσαν μαζί με τα κάγκελα και τα πήρανε από τις γέφυρες του Σηκουάνα. Ήταν ζήτημα ασφάλειας των διερχομένων. Τα μεταλλικά περίτεχνα κάγκελα αντικαταστάθηκαν από ενιαίες κρυστάλλινες επιφάνειες"
Φαντάζεσαι τις γέφυρες με ένα κρυστάλλινο παραπέτο ; Θα είναι μια προκύρηξη πεζότητας. Πρόκειται για ένα από τα ανεξήγητα εγκληματικά διαβήματα της επόμενης τάξης πραγμάτων. Το σύστημα πλέον δεν αγαπάει τη δέσμευση δύο ανθρώπων. Ούτε τριών. Ούτε τεσσάρων. Οι μικρές ιδιωτεύσεις είναι απειλή.
Δε με ενδιαφέρει αν οι εραστές που αφήσανε διαπιστευτήρια στις γέφυρες έχουν πλέον γίνει εχθροί, για να μισήσεις πρέπει να αγαπάς. Δε με ενδιαφέρει εάν μερικά από τα λουκέτα ήτανε εκεί χωρίς ισχυρή δικαιολογία. Στέκομαι στο ένα λουκέτο, που κρέμασαν δυό άνθρωποι μια νύχτα, που ήταν η νύχτα που άλλαξε τη ζωή τους. Αυτό το λουκέτο δεν μπορώ να το φανταστώ να το κόβει ένας εργάτης που σιγοβρίζει για τους σπινθήρες που λεκιάζουν τη φόρμα του.
Ήθελα να επέμβει άλλος. Η φύση, οι νόμοι της, να επιτραπεί στον χρόνο και το σύμπαν να αποφασίσει για το όριο, να καταδείξει τη στιγμή που το πλεόνασμα εκδήλωσης της αγάπης και της δέσμευσης θα ξεπεράσει ένα μεταίχμιο ισορροπίας και όλοι μαζί, τεκμήρια και υποκείμενα να βυθιστούν στα νερά ενός ποταμιού που θα καθαγιάσει τις προθέσεις.
Κανένας δε κρεμάει ένα λουκέτο της αγάπης για να γκρεμίσει γέφυρες. Είναι αηδιαστική η σκέψη ότι οι γέφυρες που διαβαίνουν οι πεζοί για να ενωθούν με το μέλλον τους κινδυνεύουν από μια εκδήλωση πλεονάσματος συναισθημάτων.
Ας αφηνότανε η γέφυρα με μια επιγραφή.
Περπατήστε, ιδίαν ευθύνη. Ο πλανήτης της αγάπης δεν είναι ακίνδυνος. Εγώ θα ήθελα ένα τέτοιο τέλος. Να καταρρεύσει η γέφυρα και να πνιγώ στα τεκμήρια του έρωτα. Προκειμένου να με βρεί ένα επεισόδιο πάνω στις επιταγές που λήγουν, ένα τέλος μαζί με τη γέφυρα στο Παρίσι θα είχα να το λέω, όταν θα επέστρεφα μετεμψυχωμένος σε σιδερένιο κάγκελο.
Αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;