Έρευνα που διεξάγεται από το Harvard για την ανάπτυξη των ενηλίκων προσδιορίζει τι είναι αυτό που μας κάνει μακροχρόνια υγιείς και χαρούμενους. Εδώ και 75 χρόνια ερευνώνται 750 άνδρες από φτωχογειτονιές ή λαμπρές συνοικίες, άστεγοι που έπιασαν την καλή και διάσημοι που κατρακύλησαν στη σκάλα μέχρι τον πάτο. Οι ετήσιες συνεντεύξεις ξεκίνησαν προπολεμικά στα 15 τους και τώρα οι περισσότεροι δε ζουν πλέον. Τι λέει ;
"Οι καλές σχέσεις μας κρατάνε ευτυχισμένους και υγιείς". Αυτό είναι το μόνο συμπέρασμα που συνάγεται από την μελέτη όλου αυτού του τεράστιου ερευνητικού υλικού.
Στην ταινία ένας υπέροχος άνθρωπος ο Ράσελ Κρόου υποδύεται έναν κορυφαίο μαθηματικό που καταρρέει ψυχολογικά. Χάρις στην επιμονή της συζύγου του επανέρχεται σε μια φυσιολογική ζωή. Ψυχολόγος ρωτά την συγκεκριμένη σύζυγο τι είναι εκείνο που την στήριξε.
" Μπορώ με λίγη προσπάθεια ακόμη να ανακαλώ την εικόνα του ανθρώπου που ερωτεύτηκα. Αυτό είναι προς το παρόν αρκετό για να συνεχίσω " .
O άνθρωπος αυτός προβάλλεται ως απόδειξη ότι και οι χειρότερες ασθένειες αντιμετωπίζονται σε ένα περιβάλλον που αισθάνεσαι ότι μπορείς να βασιστείς στους γύρω σου. Η σύντροφος του Ράσελ Κρόου και το πανεπιστημιακό περιβάλλον τον σώζουν από τη λοβοτομή. Οι μακροχρόνιες υγιείς και ισορροπημένες σχέσεις είναι το μοντέλο της καλής ζωής.
Στην έρευνα του Harvard, ακόμη ένα κομβικό χρονικό σημείο για την ευρωστία των ενήλικων ανδρών αποδείχθηκε η συνταξιοδότηση. Οι άνδρες που κατάφεραν να αντικαταστήσουν τον διαλεγμένο εργασιακό τυος κοινωνικό τους περίγυρο με άλλες ισορροπημένες παρέες και σχέσεις απολάμβαναν καλύτερη υγεία και καθημερινή ευχαρίστηση παρ' όλη την προχωρημένη ηλικία τους.
Γενικώς αποδεικνύεται ότι άνθρωποι με δια βίου ενθουσιώδη εμπλοκή στον κοινωνικό τους περίγυρο ζουν περισσότερο και καλύτερα από τους ιδιόρυθμους και μοναχικούς. Η υγεία τους δεν φθίνει στην μέση ηλικία και η διανοητική τους κατάσταση παραμένει ακμάζουσα σε βάθος χρόνου.
Σήμερα, με την απορρύθμιση των εργασιακών κεκτημένων και την πίεση για υψηλότερη απόδοση στα επαγγέλματα που φαίνεται να οδηγούν στην οικονομική ευρρωστία, ο άνθρωπος οδηγείται σε αποχή από τις κοινωνικότητες, σε μονολιθικότητα και σε ένταση με τον σύντροφό του. Βλέπει πολύ λιγότερο τα παιδιά και τους γονείς του και εγκαταλείπει τους πολιτιστικούς συλλόγους και τα χόμπυ του. Οι συντροφικότητες διαλύονται από την κρίση άγχους. Ως αποτέλεσμα, ολοένα και περισσότεροι παγκόσμιοι πόροι καταναλώνονται για να επιτευχθεί η σωματική και ψυχική υγεία των καταβεβλημένων από τα επαγγέλματά τους ανθρώπων κάθε ηλικίας. Με απογοητευτικά ωστόσο αποτελέσματα. Παρ' όλη την ιατρική θαλπωρή, οι γιάπηδες καταρρέουν δεξιά και αριστερά κάθε μέρα. Και οι εκτοπισμένοι από τις ανισορροπίες στον παγκόσμιο πλούτο επίσης καταρρέουν. Οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, ολοένα και νωρίτερα, ολοένα και πιο άσχημα.
Στην κορυφή του οικοδομήματος για την παγκόσμια μηχανή εργασίας και πλουτισμού και της καταστρατήγησης των κανόνων ισότητας επίσης και του βιασμού του πλανήτη με μη αειφόρο εκμετάλλευση επίσης και του εκμηδενισμού της αξίας του ενός ανθρώπου ως μονάδα, βρίσκονται η πλεονεξία του χρήματος, τα funds και οι παρατραπεζικές δραστηριότητες των κραταιών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων του κόσμου όπως η Goldman Sachs η Deutsche Bank, η Morgan Stanley. Οι κορυφαίοι μάνατζερ αυτών των μηχανών κρέατος, αφού τεσταριστούν ότι είναι κτήνη, προωθούνται στις κυβερνητικές θέσεις μείζονος σημασίας. Τέτοιοι είναι ο Ντράγκι η Λαγκάρντ ο Σόϊμπλε και ο Μακρόν. Τέτοιοι είναι οι Κινέζοι Ρώσοι και Αμερικανοί πρόεδροι και ολάκερα τα οικονομικά επιτελεία τους. Κυβερνήσεις που δεν προσκυνούν πέφτουν. Λαοί εξοντώνονται.
Στην κορυφή του παγκόσμιου μηχανισμού κατανάλωσης βρίσκονται επίσης τα τεχνολογικά επιτεύγματα που μας απομονώνουν από τις φυσιολογικές μας κοινωνικές σχέσεις και μάλιστα από τις τρυφερές ηλικίες. Όσες φορές βρεθείς με ανήψια σου θα σταθεί αδύνατον να στήσεις κουβεντολόϊ με τα παιδιά γιατί καθένα θα είναι βυθισμένο σε ένα i-phone. Σε ένα παράλληλο τοξικότατο σύμπαν.
Στην κορυφή τέλος της παγκόσμιας τάσης για απομόνωση και ιδιώτευση βρίσκεται η ολοένα και πιο ευρεία αναγκαστική κινητικότητα των εργαζομένων παγκοσμίως με αποτέλεσμα οι νέοι να συγκεντρώνονται στις παραγωγικές τους ηλικίες σε ξένες μεγαλουπόλεις με δομές που ευνοούν το δίπτυχο δουλειά & ύπνος. Μακριά από το περιβάλλον που ανατράφηκαν και έστησαν σχέσεις στοργής. Ξεκομένοι. Ευάλωτοι.
Οπότε ;
Πως στο διάολο θα συντηρήσουμε μακροχρόνιες ισορροπημένες σχέσεις ; Κάτι δε πάει λάθος εδώ ; Και αν είμαστε σίγουροι, τι πάει λάθος, δεν έχουμε εντοπίσει τις παγκόσμιες πολιτικές δυνάμεις που προσπαθούν να το διορθώσουν ; Στο ευρωκοινοβούλιο και στα πολιτικά κινήματα ; Και γιατί δεν τις στηρίζουμε με κινητοποιήσεις και αρθρογραφία και ξεσηκωμούς ; Και αν έχουμε εντοπίσει τους βασικούς υπεύθυνους για την παγκόσμια δυστυχία γιατί δεν τιμωρούμε με την αποστροφή μας και την καταγγελία μας, αυτούς και τους κατά τόπους και έθνη εκπροσώπους τους ; Μήπως δε ξέρουμε ποιοί είναι πίσω από την Κυριακάτικη εργασία, πίσω από τη γεννιά των 500 €, πίσω από τη διασπορά του φόβου και της καθήλωσης μέσω των μαύρων δελτίων ειδήσεων, πίσω από τις καταιγιστικές διαφημίσεις i-phone και golf gti ,πίσω από την προώθηση της εξαντλητικής εργασίας με τα χνώτα του επόμενου που θα σου φάει τη θέση στην πλάτη σου να σε τρομοκρατούν ;
Ξέρουμε.
Απλώς, διαλέγουμε να παραχωρήσουμε την ισορροπία μας προκειμένου να δοκιμάσουμε την συνταγή που λέει ότι εαν παράγεται πολύς πλούτος ίσως εμείς να είμαστε σε ένα καλό τραπέζι όταν θα φαγωθεί. Δε λέω... η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία , απλώς συχνά μετά τον άνθρωπο.
ακούστε για την έρευνα με ένα κλικ εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;