Κυριακή, Μαΐου 7

όλα τα φάρμακα έχουν πικρή γεύση

    Πριν χορτάσεις ύπνο ξυπνάς στις μέρες μας. Είναι μια εκγρήγορση που σου έχει επιβληθεί από τις συγκυρίες. Αρχικά επιχειρείς να γυρίσεις από την άλλη και να αποκοιμηθείς. Δε τα καταφέρνεις και το μυαλό σου παίρνει μπρός . Σκαλίζεις τότε νοερά τις φωτογραφίες.  Εκείνες που αφήσανε αποτύπωμα είναι πάνω πάνω, την αρχειοθέτηση την κάνει το θυμικό κι όχι η λογική σου. Και θυμώνεις. Αυτός ο θυμός είναι καλός θυμός. Σε τούτο το θυμό εδράζεται το κίνητρο που έχει διαμορφωθεί μέσα σου μέχρι να πετύχεις με τα πόδια τις χθεσινές σου παντόφλες. Έτσι λειτουργούμε. Δε σηκωνόμαστε, παρά μόνον όταν στο μυαλό μας ξεκαθαρίσει το κίνητρο. Εκτός αν πιστεύεις ότι η κύστη σου έχει τον έλεγχο.
   Από τούτα τα πρωϊνά αναμασήματα, που επισυμβαίνουν ανεξέλεγκτα, ανασκευάζεται αργά αργά το παρελθόν σου. Πρόκειται για μια εξόχως λυτρωτική ανθρώπινη ιδιότητα...  

    Εκείνα που δοκίμασες και τα βρήκες κοντά φαντάζουν πελώρια. Εκείνα που στόχευσες και δε τα πέτυχες στο δόξα πατρί, φαντάζουν καλές βολές. Όχι επειδή μεγαλώνοντας γίνεσαι επιεικής ή συγκαταβατικός, αυτό είναι μύθος, αν είσαι αγρίμι, είσαι αγρίμι ισοβίως, αλλά επειδή εκείνα που δοκίμασες άξιζαν όλα εκατό τοις εκατό για να δοκιμαστούν. Έχουμε τα αλάθητο όταν είμαστε νέοι και δυνατοί, έχει η φύση φροντίσει να μας προσφέρει αδάμαστη πίστη στις δυνάμεις μας, όταν ξεκινάμε. Και έτσι φτιάχνουμε την ιστορία μας, άλμα στο άλμα, βολή στη βολή, ήττα στην ήττα, ισοπαλία στην ισοπαλία, νίκη έπαρση σφαλιάρα προσγείωση απώθηση επανεκκίνηση και πάλι όλα απ' την αρχή, τόσο κοινότυπα, όσο κοινότυπο είναι το πήγαινε έλα του υαλοκαθαριστήρα σε μια νεροποντή που σε βρήκε στο δρόμο. Κοινότυπο, αλλά όχι μάταιο. Ποιός μπορεί να οδηγεί με τη θάλασσα στο τζάμι ;
   
     Λατρεύω αυτή τη διαδικασία μέσα στο κεφάλι μου. Με ανασχηματίζει. Δε θα μπορούσα να συνεχίσω εαν οι πληγές μου δεν καλύπτονταν εκ συστήματος από αυτές τις επόμενες αναγνώσεις των πραγμάτων. Εσύ θα μπορούσες, δηλαδή ; Έχεις να υποδείξεις μια ήττα που να μην είχε την καλή της πλευρά ; Αποκλείεται ! Αποκλείεται αφού.
     Το οδυνηρό είναι συνυφασμένο με το ωφέλιμο. Απλώς έχει πικρή γεύση, την ώρα που το καταπίνεις.
    
      Πήρα το έναυσμα από τούτο εδώ :
Απόσπασμα συνέντευξης Φασουλή στη στήλη"Τέχνη στα χρόνια της κρίσης"εφ.Κεφάλαιο   
 Αντ.Κυριαζάνος :  Σκηνοθετείς συνεχώς και κάθε έργο είναι μια αναδημιουργία ενός νέου μικρόκοσμου. Από που αντλείς φρέσκο υλικό ;
 Σταμ. Φασουλής : Από τη ζωή αντλείς έμπνευση. Ιστορίες που σε είχαν πληγώσει, τώρα σε γιατρεύουν. Μεγαλώνοντας, βλέπεις το παρελθόν σου με άλλα μάτια. Ανασκευάζεις το χθες. Από το σήμερα, κάτι καθημερινό και ασήμαντο, μπορεί να σου γεννήσει χιλιάδες εικόνες, εαν αυτό είναι η δουλειά σου." 6/5/17

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;