Κυριακή, Δεκεμβρίου 11

ο διπλανός μου άνθρωπος, εγώ .



    Υπάρχουν άνθρωποι που συγκεντρώνουν εξαιρετικά χαρίσματα. Επιμονή μυρμηγκιού και εφευρετικότητα μαϊμούς. Ευελιξία χαμαιλέοντα και επιβολή λιονταριού. Αλλά οι πιο πολλοί άνθρωποι δεν είμαστε έτσι.
   Οι πιο πολλοί άνθρωποι είναι σαν εμένα και σένα. Καταβάλλονται από τις δυσκολίες. Παρατούν πολλά εγχειρήματα στη μέση. Έχουν αδύναμη φωνή και, οι ανατροπές,  τους τρομάζουν.

   Υπάρχουν άνθρωποι που, η συμβολή τους στα πράγματα, είναι σαν ένα ποτήρι δροσερό νερό στη γλάστρα με τη μανόλια.
   Οι πιο πολλοί άνθρωποι είναι σαν εμένα και σένα. Η συμβολή μας στα πράγματα, είναι σαν ένα ποτήρι δροσερό νερό στο Αιγαίο. 

   Υπάρχουν άνθρωποι που κουβαλούν το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Για εκείνους ίσως έγραφε ο Κοέλιο.
   Οι πιο πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι ο Κοέλιο έγραφε για τον καθένανε.  
   
   Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν εμμονή με την υστεροφημία τους. Από εκείνους ξεκινούν όλες οι μεγάλες κοινωνικές εξελίξεις.
    Οι πιο πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη ζωή φυσιολογικά. Αρπάζοντας από τα μαλλιά τη μέρα που ξημερώνει. Δεν αφήνουν πίσω τους μεγάλο όνομα. 

    Άκουσε τώρα τι πρέπει να κάνουμε, εγώ και εσύ. Να διαλέξουμε ακόμα έναν, διπλανό μας, που τα χαρίσματά του είναι οικεία, γήινα, οι δυνατότητές του περιορισμένες  και οι δυνάμεις του λίγο πριν την ολική εξάντληση. Είμαστε πολλοί.
    Επειδή…
    οι πιο πολλοί άνθρωποι είναι αυτοί που ολοκληρώνουν μαζί τα εγχειρήματα που έμειναν στη μέση. Οι πιο πολλοί άνθρωποι ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες με συντροφικότητα. Οι ιδέες τους, ταπεινές αλλά στοχευμένες, ενώνονται και φέρνουν λύσεις. Οι δυσκολίες έτσι,  κατανέμονται σε πολλές πλάτες ώστε να μπορούν να αντιμετωπιστούν. Αντιμετωπίζουν τη ζωή αρπάζοντας από τα μαλλιά την πρόκληση που ξημερώνει. Η συμβολή τους στα πράγματα είναι σαν του Αλιάκμονα στο Αιγαίο. Δε τη λες και καθοριστική, δε τη λες και αμελητέα. 

    Για όλους αυτούς ΜΑΖΙ έγραφε νομίζω ο Κοέλιο.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;