Τελικά, πολύ . Εντελώς. Είναι όλα ζήτημα ορίων. Εαν έλθει η στιγμή που η ( συναισθηματική ) σου επιβίωση είναι απέναντι στην συναισθηματική επιβίωση του απέναντι, ο άλλος έχει πει το ποίημα : Θα τον κατασπαράξεις για να μείνεις ( ψυχικά ) όρθιος.
Οι πάντες σε δοκιμάζουν. Ας σε δοκιμάζουν. Εσύ αντιδράς στην αρχή με επιείκια και μετά, όσο πληγώνεσαι και χάνεις αίμα, με πιο ουσιαστική ένσταση. Στο τέλος μαθαίνεις την αλήθεια... Οτι όλοι, όλοι ανεξαιρέτως, ακόμη κι η μάνα σου , θέλουν να περάσουν πάνω σου για να μείνουν όρθιοι. Ότι έχουν πλέξει σαν αράχνες ένα πλέγμα επιδιώξεων για το οποίο είναι διατεθειμένοι να σκοτώσουν συναισθηματικά ώστε να μην ξηλωθεί ούτε μια του κλωστή.
Και τότε γίνεται το κακό : το κύκνειο χάσμα... Δεν θέλεις πια να έλθεις σε επαφή με κανέναν. Και επιλέγεις τη μοναχικότητα.
Είναι ο ορισμός της λέξης αγρίμι. Ο μοναχικός από τελειωτικό κυνισμό, δεν έχει τίποτε στη ψυχούλα του παρά μονάχα τα αρχέγοννα ένστικτα. Την πείνα, τον φόβο, την επιφυλλακτικότητα, αντικοινωνική συμπεριφορά και οργή για ό,ποιο πλάσμα πατάει την προσωπική του επικράτεια.
Είναι ένα πλάσμα με εγκατεστημένη θανατηφόρο θωράκιση... Σαν της φωτογραφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;