Δε χρειάζεται να πατούνε το χορτάρι σου όλοι ! Για έναν άνθρωπο της ηλικίας σου, με τις ανασφάλειες της φυσικής φθοράς και το ρολόϊ να κάνει τικ τοκ ,συν μια εύθραυστη ψυχολογία που μας κληροδότησε ο μακρύς εγκλεισμός, δε χρειάζεται να ξοδευτεί πια άλλος τζάμπα χρόνος ! Θα υπήρξανε πρωϊνά είμαι σίγουρος, που έβαλες ένα καφέ με τη διαύγεια που προσφέρουν οι αυγές και φωτίστηκαν καλύτερα οι σχέσεις που καλύτερα να μην υπάρχουν και οι άλλες, οι πολύτιμες , εκείνες που πάντοτε είχανε ροή και αμοιβαιότητα.
Θα ακούσεις από πολλές μεριές εκείνο το ...Πού είσαι ρε κουμπάρε ! Σε μερικούς ανθρώπους χρειάζεται μια ανάσχεση της όρεξής τους να σε ξαναβάλουν στο ημερήσιο τους πρόγραμμα. Και είναι τώρα μια ευκαιρία. Απάντα : -Εδώ είμαι κουμπάρε, τρέχω και δε φτάνω, τα λέμε καμιά φορά.... (και πάνε παραπέρα).
Έμεινες με τον εαυτό σου πολύ καιρό, πολύ καιρό για αυτής της εποχής τα δεδομένα. Εσύ, ποιόν πεθύμησες μέσα από την καρδιά σου ; Πάρε μερικές πρωτοβουλίες. Θέλω να πω, είναι εύκολο να κατακλυστεί η καθημερινότητά σου από τους ανούσιους και να μη προκάνεις ούτε ένα ουσιαστικό τηλεφώνημα να κάνεις προς εκείνους που θαυμάζεις, που σκέφτεσαι, που θα ήθελες να πιείς το πρώτο σου ποτό, που θα' θελες να κάνεις έναν περίπατο με λόγο, με αλληλεπίδραση, με ρομαντική συζήτηση και με τα μάτια να κοιτιούνται...
Δεν σου αξίζει τώρα, σήμερα, με τον ωραίο αυτό καφέ, να ξανακάνεις μια διαλογή ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;