Πέμπτη, Ιουλίου 20

αντρικό


     Σε μερικές σχέσεις το μόνο αντρίκιο φέρσιμο είναι ο Καιάδας. Θέλω να πω, εκτός αν έχει να κάνει με το παιδί σου ή τη γυναίκα στο πλευρό σου στις οποίες οι τακτικισμοί είναι εύλογοι , όλες οι υπόλοιπες σχέσεις πρέπει διαρκώς να "δικαιολογούν την παρουσία τους" .
     Εκείνον εκεί, ξέρεις εσύ ποιόν, τι τον κάνεις παρέα ; Αφού γίνεσαι φουρνέλο, κάθε φορά που τον συναντάς. Και μαζεύεις το στομάχι σου, και δίνεις χώρο που δε σου περισσεύει, και στρευλώνεις τη λογική σου ενδίδοντας σε ασυνάρτητες ακολουθίες επιχειρημάτων με ένα  άδικο αίσθημα προσμονής ότι, στο φινάλε, κάτι θα σε εκπλήξει ευχάριστα. Δεν θα σε εκπλήξει, όχι...
         Είναι σα να φόρεσες το σλιπάκι ανάποδα και να παριστάνεις ότι δεν σε ενοχλεί, σε ενοχλεί και πρέπει να το ξαναφορέσεις αφού το γυρίσεις το πίσω εμπρός, όλες οι προσωρινές "διευθετήσεις" δεν ανακουφίζουν την κατάσταση. Ούτε καν, ξεχνιέσαι , αφού εκείνα που έχεις εμπρός σου δεν είναι για να τα σπρώχνεις προς την πίσω μεριά. Είναι τα μπαλλάκια σου και κρέμονται στη σωστή θέση.
        Δεν καταλαβαίνω τον λόγο που δεν διαολοστέλνυμε μερικούς ανθρώπους. Μέσα μας εννοώ. Ξεκόβεις. Κατεβάζεις εκείνο τον διακόπτη που γράφει προσωπικός χώρος, είναι πάνω δεξιά, κάτω από το insert, και τους βάζεις στον αυτόματο... Τα λόγια τους με το που εκτυπώνονται να περνάνε από τον καταστροφέα εντύπων. Να μην περνάνε στα εισερχόμενα. Καλημέρα, όλα καλά, καληνύχτα .  -
       Υπήρξαν χρόνια που ο μεγάλος κύκλος με κολάκευε. Ο χαιρετισμός του μεγαλόσχημου, το να με αναγνωρίζει ο δήμαρχος, το ξινό χαμόγελο της γκομενάρας της γειτονιάς, το να στέκομαι απλώς στο πηγαδάκι των κουλτουριάρηδων της πόλης, όταν το cinema κάνει τις παύσεις. Όλες αυτές οι δήθεν γνωριμίες μου έδωσαν πολλές φορές δείγματα της ματαιότητάς τους. Μερικές φορές αφιέρωσα αδικαιολόγητη ενέργεια για να τις καλλιεργήσω, έτσι, χωρίς από μέσα μου να φωνάζει ένα κίνητρο της προκοπής. Έτσι, χωρίς λόγο ! 
      Μετά, αφού το σώμα μου και το μυαλό άρχισαν στα τριάντα να ψιθυρίζουν, στα σαρράντα να διαμαρτύρονται και στα πενήντα να ουρλιάζουν ότι μόνο μια φορά θα ζήσω, μόνο μια φορά θα πιώ το τέλειο ουζάκι στο ηλιοβασίλεμα, μόνο μια φορά θα κάνω έρωτα που να τον θυμάμαι όλη μου τη ζωή, μόνο μια φορά θα κάνω μια συγκλονιστική συζήτηση που θα πειράξει τη λογική μου και μόνο μια φορά θα αγκαλιάσω ένα φίλο και θα κλάψω, άντε δυό φορές, άντε ίσως τρείς....ανέβασα τον πήχυ.
      Και πολύ καλά έκανα.
      Άϊντε απ' εκεί πέρα.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;