" Υπάρχουν τόσα είδη ελευθερίας, το γεγονός ότι είμαι πλέον γριά μου χαρίζει το δικαίωμα τούτο : ακόμη και αν ο πατέρας μου ήταν ο πιο αιμοσταγής και ζοφερός άνθρωπος στην ιστορία, που δεν ήταν, το κομμάτι του εαυτού μου που τον επινόησε όταν ήμουν παιδάκι, η απλοϊκότερη καρδιά μου, νιώθει λεύθερη να τον ξεβράζει στον αφρό , να τον νοσταλγεί αφάνταστα, να εύχεται να μπορούσε να τον ξαναδεί, δεν μπορεί ούτε να τον φοβηθεί ούτε να τον ψέξει. Δεν θα απολογηθώ εκ μέρους του, μα ούτε θα τον απαρνηθώ. Μπορώ να διεκδικώ όσους αγάπησα, χωρίς το ίδιο το μυαλό μου να τους εξετάζει, να τους διαγράφει, να τους κρύβει. Μπορώ μονάχα καλοσύνη να αισθάνομαι για αυτούς."
Σεμπάστιαν Μπάρυ σελίδα 52 "Εις Γην Χαναάν" Καστανιώτης
Αληθινά δημοκρατικός άνθρωπος είναι εκείνος που είναι βαθειά & ειλικρινώς ελεήμων, χωρίς να μέμφεται κανένανε και χωρίς να αισθάνεται ότι τις εκβάσεις του τις έκριναν οι άλλοι.
Αληθινά προοδευτικός άνθρωπος είναι εκείνος που πράττει ουτοπικά και ονειρεύεται ρεαλιστικά. Το αντίθετο παράγει εθελοτυφλία.
Ισορροπημένος άνθρωπος δεν έχει την ανάγκη να επιτίθεται. Δεν είναι σε θέση αιλουροειδούς. Η κατάσταση ετοιμότητας για κατά μέτωπον επίθεση, χαρακτηρίζει πληγωμένους ανθρώπους που ωστόσο αποφεύγουν να ασχοληθούν με την πληγή , κάτι που θα τους έκανε φανερό ότι δεν είναι αδικημένοι.
Χρήσιμος άνθρωπος είναι ο ισορροπημένος άνθρωπος, πολλοί μαζί, χωρίς επιθετική προδιάθεση μπορούν να "κατασκευάσουν" κοινωνική συνοχή.
Πρωταρχικό προσόν του ανθρώπινου είδους είναι η έμφυτη τάση του να συν εργάζεται. Για να γίνει παραγωγικό τούτο πρέπει όλοι να δίνουμε πρόθυμα στους συνανθρώπους μας τις παρακάτω ευκαιρίες :
Ο γιός του χωροφύλακα να είναι αντισυστημικός.
Ο γιός του μεγαλοαστού να είναι σοσιαλιστής.
Ο γιός του φονιά να είναι ευεργέτης.
Ο γιός του άτυχου, που στην ιστορία καταγράφηκε με τη μεριά των ηττημένων, να δικαιούται να ενταχθεί στην μεριά των νικητών, χωρίς να εκτίσει την ποινή του προπατορικού αμαρτήματος.
Πριν βγάλεις μομφές από το στόμα σου εναντίον ομάδων ανθρώπων ή και ατόμων, πρέπει διπλά και τριπλά να συλλογιστείς, ποιός είναι ο λόγος που κατεβαίνουν από το μυαλό σου στο στόμα σου τούτες οι κατηγόριες και ποιά αδούλευτη πλευρά του ψυχισμού σου προδίδουν.
Και να στενοχωριέσαι, όχι που έχεις απέναντί σου έναν κατώτερο, αλλά γιατί απέτυχες πολλά έτη με την συμπεριφορά σου και τις επιδόσεις σου να τον μπολιάσεις με τη δική σου ποσότητα αισιοδοξίας.
Οι αποτυχία δεν είναι εκείνου που δείχνεις με το δάχτυλο. Γενικώς δεν υπάρχουν αποτυχημένα πλάσματα απέναντι, που να μπορούμε εμείς να αποτιμήσουμε την προσπάθεια που καταβάλουν.
Και τα αποφθέγματα του τύπου, τέτοιος λαός αξίζει τα χειρότερα να πάθει ... είναι αξιολύπητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;