συναισθηματικός αυτοματισμός

      Πρωί πρωί με τον καφέ μελετούσα τις παρουσίες και τα αποτυπώματα των ανθρώπων μου. Το "μου" εδώ έχει την έννοια ότι έχουν κάρτα πρόσβασης στον προσωπικό μου συναισθηματικό χώρο. Παρουσία => αποτύπωμα, παρουσία => αποτύπωμα.. μεγάλη ιστορία η αλληλεπίδραση, ε ;

    Έγραψα σε ένα φύλο χαρτί μικρά ονόματα.  Έρχεται και η εποχή των παγετώνων των δώρων και των ευχών, έτσι ;  "Χειμώνας βαρύς" .

   Τράβηξα δίπλα γραμμούλες (ξέρετε πόσο μου αρέσει να σκέφτομαι ζωγραφίζοντας σκαριφήματα) και μετά, ξάφνου , πρώτη φορά, έδωσα όλη την εξουσία στο συναίσθημα, χωρίς κανένα λογοκριτή.

   Αναξαγόρας  => ____________ .  

  Μελισσάνθη  => ____________ .  κλπ κλπ

   Μου βγήκαν για κάθε όνομα, ...περίεργες λέξεις. Όχι οι "πολιτικώς ορθές" ούτε οι χαριτομενούλες.   Ξεπήδησαν λέξεις που δεν χρησιμοποιώ όλη την ώρα, εύκολα, αβίαστα, σά να 'ταν στην άκρη της γλώσσας μου :

   Πληρότητα, ζωηρό ενδιαφέρον, αμηχανία, συγκρατημένη εμπιστοσύνη, ενοχλημένη ουδετερότητα, ασφάλεια, κίνδυνος, λαχτάρα και αγάπη , απουσία , συμπάθεια, θυμός, απογοήτευση, τύψεις , enough is enough ...  

     Αυτά είναι που έγραψα δίπλα στα μικρά ονόματα !  Μετά το κοίταξα και λέω, να το κρύψω λιγάκι !

           γιατί άμα δει ο      Αναξαγόρας => ενοχλημένη ουδετερότητα .   , δε θα τα πάρει ;

  Και, μπερδεύτηκαααα ...είναι και τα Χριστούγεννα μεθαύριο, θέλω να αφαιρέσω κονδύλια από το δώρο του ενός και να πάρω τρία δώρα αλλουνού, να στείλω βάζο μέλι στον έναν και κανά ξύδι top στον άλλον.

      Γενικά, με την ροπή που έχω σε τούτα, έμπλεξα πάλι με δύσκολα πράματα... Και με λέω....

    - Τι την θέλω εγώ την ενδελέχεια στα μύχια ; 

   Νομίζω τελικά θα πάω στη ΒΑΜΒΑΚΟΣ και θα σας πάρω όλους κάλτσες . 

   Υ.Γ. 1

   Παλαιότερα που έψαχνα για όλους δώρα με προσωπικό άρωμα, το παίδευα περισσότερο και αντί για συναισθήματα δίπλα στα μικρά ονόματα πάλευα να αντιστοιχίσω περιγραφές, επίθετα, στοιχεία του χαρακτήρα τους. Ανήσυχος, ευγενής, επιπόλαιος... 'Ηταν πάντοτε από πολύ δύσκολο έως και αρκετά άδικο το αποτέλεσμα... Ήταν δύσκολο επειδή για να περιγράψεις έτσι μια οικεία προσωπικότητα πρέπει να αποκομίσεις βαθύτερη γνώση των συνθηκών απέναντι στις οποίες ανταποκρίνεται με τη συμπεριφορά της. Και αρκετά άδικο επειδή τα αδύναμα σημεία, τα επιθετικά επεισόδια, οι αγχώδεις ρουτίνες τελικώς σκεπάζουν "το πιο μεγάλο" από αυτά που κουβαλάει η ανθρώπινη φύση. Μια στιβαρή προσωπική ηθική κατασκευή.

 Υ.Γ 2 

   Αυτός ο Αναξ(ι)αγόρας τι κάνει στη λίστα μου ;