Σάββατο, Ιανουαρίου 7

κρυστάλλινα σύνορα


      Μια από τις ουτοπίες που έχει εδραιωθεί στον δυτικό κόσμο και πάνω της χτίζει ο νεοφασισμός είναι ότι στον ίδιο πλανήτη υπό όρους παγκοσμιοποίησης οι πληθυσμοί μπορούν να ζουν με ακραίες αντιθέσεις χωρίς να υποστούν συνέπειες από τούτο.
      Ότι σε μια πλατεία γεμάτη άστεγους μπορεί μια ευκατάστατη οικογένεια να ανοίγει στη βεράντα της σαμπάνια ακούγοντας Βιβάλντι και από κάτω η Μαζεράττι να περιμένει γυαλισμένη και ασφαλής.
      Οι Βρετανοί θα προσπαθήσουν τώρα να μας δείξουν πως γίνεται. Δηλαδή να έχουν το προνόμιο να αντλούν πόρους από όλη την Ευρώπη χωρίς να έχουν εκροές προς την συντήρηση της συνοχής όλης της Ευρώπης.
      Ήδη σου φαίνεται γελοίο, έτσι δεν είναι ; Και σε μένα το ίδιο.
      Αφού είναι γελοίο γιατί το συζητάμε ;
      Για να προετοιμαζόμαστε σιγά σιγά να αντιμετωπίσουμε αυτό που θα ακολουθήσει όταν αποδειχτεί και στην πράξη το αδιέξοδο.
      Ας γυρίσουμε σε όρους μικρόκοσμου για να μη χάσουμε την αμεσότητα των επιχειρημάτων.
      Ας πούμε ότι έχεις ανακαινήσει ένα διαμέρισμα που βλέπει στο πάρκο με τα Ρωμαϊκά στον άξονα Λευκός Πύργος με Καμάρα και Ροτόντα. Ας υποθέσουμε ότι αυτός ο δρόμος είναι η Ευρώπη για να μη πούμε η υφήλιος και τρομάξουμε.
      Κυρίαρχα στοιχεία σε τούτο το δρόμο είναι η μικροεγκληματικότητα που την υπηρετούν αδύναμα άτομα και από πίσω της οργανώσεις που διακινούν διάφορα. Επειδή "το μαγαζί" δουλεύει,  συχνά οι οργανώσεις των διακινητών συγκρούονται με σκληρότερους όρους όπως συμβαίνει τώρα με τη Γαλλία τη Ρωσία την Τουρκία και τις ΗΠΑ στη Συρία. Τις ημέρες που οι μπράβοι πλακώνουνε με τα ρόπαλα οι αδύναμοι και μικροί παίχτες τρέχουν να χώσουνε τα κορμάκια τους στις εισόδους και κατόπιν στους ορόφους των γύρω πολυκατοικιών. Επειδή ένας τρομοκρατημένος που δεν έχει να χάσει και τίποτα είναι εν δυνάμει απειλή για τον αστό είναι φυσικό να δημιουργηθούν έξαλλες αντιδράσεις προστασίας και να μπουν ρατσιστικοί όροι άμυνας. Όπως συμβαίνει σήμερα όταν ένας Ούγγρος πολίτης βλέπει στα σύνορα με τη χώρα του εκατό Σύριους με κουρέλια. Απηυδησμένοι από τα επεισόδια οι νοικοκυραίοι κάνουνε συνελεύσεις και αποφασίζουν να βάλουνε κάγκελα στις σκάλες τους σε κάθε όροφο, κάμερες, σκύλους, εταιρίες φύλαξης, μέχρι που οι δαπάνες για την προστασία τους ρίχνουν τόσο την ποιότητα της επιλογής ώστε να πουλήσουν όσο όσο τα σπίτια και να υποβαθμίσουνε έμμεσα όλη την ιστορική περιοχή. Έτσι πλέον εδραιώνεται ο άξονας Λευκός Πύργος - Ροτόντα ως ζώνη οικιστικώς απαξιωμένη.
    Παρ' όλο που υπήρχε βούληση και συντεταγμένο κράτος με κατασταλτικούς μηχανισμούς ένα τέτοιο γαϊτανάκι εξελίξεων δεν κατέστη δυνατόν να αποτραπεί σε πολλές παρόμοιες οικιστικές περιοχές στη χώρα. Οι Αθηναίοι ξέρουν... Όλοι, μα όλοι, κουβεντιάζοντας καταλήγουμε τι καλά που θα ήτανε εαν εξ αρχής είχε εξαρθρωθεί το σύστημα που διακινεί κέρδη στην πλατεία Ναυαρίνου ώστε να "ησυχάσει" όλη η περιοχή.
   Τώρα καθόμαστε σοβαροί σοβαροί και ακούμε τον κάθε ηγετίσκο να έχει άποψη για το τι φταίει που δε χαιρόμαστε τα διαμερίσματά μας στην.. κάθε πλατεία Ναυαρίνου. Και βλέπω κι εδώ στα social media, καλογυμνασμένα παληκάρια, να θέτουν στην υπηρεσία του έθνους τα μάσκουλά τους, για να μην ξαναμπεί κανένας αχρείος μέσα στην είσοδο της πολυκατοικίας μας τη νύχτα. Όποιος μπαίνει να του κόβουμε τα... πόδια. Αντίστοιχα βλέπουμε κουστουμάτα παληκάρια σε όλη την Ευρώπη να προτείνουν ως λύση τα τσιμεντένια σύνορα και λαούς ολάκερους να "αγοράζουν" αυτή την ελπίδα. Κοιτάξτε τη φωτογραφία. Τέτοια πατρίδα θέλουμε ;
    Μέχρι την στιγμή που όλοι οι αδύναμοι θα μπορούν κάπου να χώσουν το κεφάλι τους για ύπνο και κάπως να βγάλουν ένα πενιχρό μεροκάματο για να μην οδηγηθούν να εξαγριωθούν, δυστυχώς τα τσιμεντένια σύνορα θα μοιάζουν με κρυστάλλινα, όπως παραστατικότατα τα έχει σκιαγραφήσει ο Φουέντες στην επική του συλλογή διηγημάτων που εκτυλίσσονται στη συνοριογραμμή ΗΠΑ - ΜΕΞΙΚΟΥ.
    Οπότε όλοι όσοι έχουμε την ψευδαίσθηση ότι παρ' όλο που οι πόλεμοι θα είναι διαρκείς εμείς μπορούμε να στήσουμε ισορροπημένες αστικές κοινωνίες και το πιο αστείο ελεύθερες αγορές εργασίας, μεταποίησης, κατανάλωσης και ψυχαγωγίας θα μοιάζουμε με Τούρκους που στήνουν πολυτελή gourme εστιατόρια στο TAXIM όσο συνεχίζεται μια στυγνή γενοκτονία όλων των πολιτών β' κατηγορίας στη χώρα.
   Κάθε αστικό κόμμα που θα απευθυνθεί σε εμάς για να ζητήσει νομιμοποίηση να συνκυβερνήσει, ας λέγεται ΠΟΤΑΜΙ, ΤΖΗΜΕΡΟΣ, ΠΡΟΟΔΟΣ, αλλά και πιο βαρύγδουπα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να ασχοληθεί και με την ατζέντα που προβάλλει ο αριστεροαναρχικός κόσμος από το ΚΚΕ και πέρα, και οι περισσότεροι περιγελάμε. Δηλαδή το κάθε κόμμα να δώσει ένα κατανοητό σχέδιο, σε συνεργασία με τα συγγενή του ιδεολογικώς στα γύρω κράτη, για το πως θα εδραιωθεί κλίμα σφάλειας και συνοχής πριν επιτευχθεί ευημερία. Πώς λειτουργεί το οικονομικό μοντέλλο που προτείνει , σε συνθήκες ακραίων αντιθέσεων ;  Με καταστολή ; Με κλειστά / μονωμένα σύνορα ; Με διάχυση πόρων και συνοχή ; Με ανοιχτά σύνορα και αλληλεγγύη ; Πως ;
    Για να ξαναγυρίσουμε σε όρους γειτονιάς, το να χτυπάμε τον εκάστοτε Μουζάλα ως ανεύθυνο που δεν ανεστάλλη η ροή προσφύγων είναι σα να κατεβαίνουμε από τον τρίτο όροφο στο δεύτερο και να ξεχέζουμε την Νίτσα γιατί δε κλείδωσε την "κρυστάλλινη" πόρτα της πολυκατοικίας εκείνο το βράδυ καθώς έμπαινε με τα ψώνια της, πριν αρχίσουν τα μεγάλα επεισόδια. Γελοίο ;
 
   Σύντομα, αφού τα αδιέξοδά μας εξακολουθούν να συσσωρεύονται, θα ξαναστηθεί σκηνικό με πρόθυμους να μας απαλλάξουν ...και από αυτή την κυβέρνηση και να μας προσφέρουν υπηρεσίες καλύτερης διαχείρησης των προβλημάτων μας. Κανένας δε πρόκειται να μας είναι άγνωστος, όλες οι πρόθυμες φάτσες θα μας είναι οικείες. Όλοι έχουν ικανότητες. Όλοι είναι σχετικώς καταρτισμένοι και φιλόδοξοι.Η τύχη μας είναι ότι πλέον έχουν κυβερνήσει και οι από κούνια αριστεροί. Οπότε τώρα δε συγχωρούμαστε να ελπίζουμε σε ...μεσίες. Πρέπει λοιπόν όλους να τους υποβάλλουμε δύσκολες ερωτήσεις πριν ξαναψηφήσουμε. Η ατυχία μας είναι ότι δεν έχουμε καμία μόνωση από τις διεθνείς εξελίξεις, ίσα ίσα...Αυτές αλλάζουν διαρκώς τους όρους του παιχνιδιού.
    Δυστυχώς δεν πρέπει να συγχωρήσουμε στον εαυτό μας αποχή. Απλά πρέπει να ψηφίσουμε με τεράστια σύνεση. Αν δώσουμε εντολή στον Κυριάκο να μας εξηγήσει με τι μοντέλλο θα περάσει τη χώρα από το Κουρδικό Κυπριακό Συριακό Τουρκικό πρόβλημα, δηλαδή σε τι συμφωνίες πρόκειται να προσχωρήσει. Αν δώσουμε πιο αριστερή εντολή να μας εξηγήσει ο Αλέξης πως διάολο θα στηθεί ανθρωπιστικών προτεραιοτήτων μηχανισμός στην Ευρώπη των αντιθέσεων και με ποιές συμμαχίες. Και πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας το δάσος κι όχι το δέντρο.  Γιατί το γράφω ;

    Υπάρχουν εργαζόμενοι που διατείνονται ότι θα ψηφίσουν όποιον υποσχεθεί "ανεμπόδιστη και απρόσκοπτη μισθολογική εξέλιξη στους εκπαιδευτικούς χωρίς καμία εξωτερική αξιολόγηση" και σας αντέγραψα ακριβώς το μανιφέστο της συνδικαλιστικής τους οργάνωσης. Καλά θα κάνουνε οι άνθρωποι. Απλά, μέσα σε όλα ας πάρουν να διαβάσουν λίγο Φουέντες. Είναι κακό να ζεις στην κοσμάρα σου όταν αυτή είναι ανοχύρωτη.

    Νομίζω ότι αντιλαμβανόμαστε όλοι, ότι η πλατεία Ναυαρίνου και σε μεγένθυνση η Ευρώπη, και σε μεγένθυνση η Μεσόγειος και σε πλήρη ανάπτυξη ο κόσμος καίγεται με μια φωτιά τόσο μεγάλη που κανένα πυροτέχνημα δε μπορεί να κρύψει. Ούτε καν μια τελετή πυροτεχνημάτων, σαν τις συνήθεις τηλεοπτικές προεκλογικές μας αναμετρήσεις.
    Η Πόλα Ρούπα φωνάζει για ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Εμείς που δεν έχουμε ούτε την τρέλα ούτε τα αρχίδια της τύπισσας τουλάχιστον ας σφίξουμε λίγο τα αρχίδια εκείνου στον οποίο θα δώσουμε εντολή για μια συντεταγμένη μικρούλα δειλή κυβερνητική επανάσταση. Δεν κάνει απλά να "χτενιζόμαστε".
    Πιστεύω ότι βιώνουμε σημάδια παγκόσμιας εξέγερσης. Τα αναγνωρίζουμε όλοι. Δε θέλουμε και να ξεβολευτούμε πολύ. Μας τρομάζει και απωθούμε την ιδέα. Άμα στείλουμε και κανά παιδί σε χώρα με πιο ψηλούς φράχτες, με πιο τσιμεντένια σύνορα, οι περισσότεροι είμαστε έτοιμοι να μην ασχοληθούμε με την ουσία των προβλημάτων. Ας υποστούμε κονιορτοποίηση. Αυτή έπρεπε να είναι η στάση ογδονταπεντάχρονων αλλά τη βλέπω σε πενηντάρηδες.
   Γιατί ; Γιατί ρε καρντάσια ; Δεν είναι ωραία να φτιάξουμε λίγο τη ζωή μας στη πλατεία Ναυαρίνου ; 
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

εντυπώσεις ;