Προσπαθώ σήμερα να εντοπίσω πράξεις αυτοθυσίας χωρίς σημαντικό υπόβαθρο "ελεγχόμενων" κινήτρων. Πράξεις αυτοθυσίας που να μπορούν να σταθούν δίπλα στην μητρότητα για να δώσω ένα μέτρο σύγκρισης. Δεν μπορώ ! Δε μπορώ γιατί η επίκληση της θυσίας με φουρκίζει. Οι μόνες πράξεις αυτοθυσίας που παραδέχομαι είναι εκείνες που δε θα τις μάθει ποτέ κανείς. Γιατί όπως και στους κοινωνικούς αγώνες, όπως και στις πολυετείς επιστημονικές έρευνες, τις τέχνες που δεν είναι μόδες αλλά και στις άπειρες οργανώσεις αλληλλεγύης το μεγαλείο βρίσκεται στην αθέατη πλευρά... Όσο σπουδαιότερο το πνεύμα τόσο ταπεινότερο το σαρκίο που το υπηρετεί.
Η σφγαγή των αμνών δεν έχει σταματήσει ποτέ στον πλανήτη από τότε που ονομάστηκε αυθαίρετα όλη η γης μια ανθρωπότης. Μέρα που 'ναι ας μη μιλήσουμε πάλι για τους θύτες ... ωωω πόσο μας αρέσει να δείχνουμε τους θύτες με το δάχτυλο, ας μιλήσουμε για τους αμνούς. Τους αμνούς των θυσιών που δεν είναι άμεμπτοι ούτε θεάνθρωποι ούτε θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να αναστηθούν & να γίνουν σύμβολα, που το ποτήριόν τους το γεμίζει ξανά κάθε πρωί η μοίρα τους και δεν μπορούν να αναφωνήσουν απελθέτω.
Ας μιλήσουμε για τους ανθρώπους που συντροφεύουν άτομα με ανίατες ασθένειες, εκείνους που σηκώνουν πλένουν και ντύνουν αξιοπρεπώς έναν τυχαία επιλεγμένο καταδικασμένο και τον βγάζουν περίπατο με το καροτσάκι, παλεύοντας να αγνοήσουν τα βλέματά μας, την αποστροφή μας για την μυρωδιά της ακράτειας, την ανυπομονησία μας να τους εξυπηρετήσουμε για να επιστρέψουμε στη χλιδή της υγείας μας, την επίπλαστη ευγένειά μας και την ακόμη πιό επίπλαστη συμπόνοια μας.
Ας μιλήσουμε για τα παιδιά που γεννιούνται σε λάθος στιγμή, σε λάθος χέρια, σε λάθος τόπο και αν είχανε επίγνωση τι κόσμος τα περιμένει θα υπέγραφαν φαρδιά πλατιά μια αίτηση αποχώρησης.
Ας μιλήσουμε για εκείνους που το σωφρονιστικό μας σύστημα αναλαμβάνει να τιμωρήσει μέσα σε θαλάμους της κόλασης, τυχαία συγχρωτίζοντάς τους με αμνούς ή με κτήνη, ισοπεδώνοντας τα υπολείμματα του χαρακτήρα τους και εκμηδενίζοντας τις τελευταίες ρανίδες της αξιοπρέπειάς τους.
Ας μιλήσουμε για τους λαούς που έτυχε να ζούν εκεί που διακυβεύονται τα επιλεγμένα από τους λίγους γεωπολιτικά παίγνια και χτίζουν μυρμηγκοφωλιές κάτω από βρώμικες αρβύλες μισθοφόρων.
Ας μιλήσουμε για εκείνους που η θυσία τους είναι άσκοπη. Που η θυσία τους δεν είναι για να τη τρίψουνε στη μούρη της ανθρωπότητας ώστε να αποδειχτούν ανώτεροι. Που η θυσία τους δεν είναι αποτέλεσμα της ανίας τους. Που η θυσία τους δεν είναι υστερόβουλος σχεδιασμός. Που η θυσία τους το μόνο που τους αποφέρει είναι ένας ατελείωτος εσωτερικός πόνος.
Ας μιλήσουμε για τους δύστυχους.
Ας μιλήσουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;