Παρασκευή, Μαρτίου 23

στο Μπαρ Φλωμπέρ


Ένα κοκτέϊλ "εκρηκτικής" ομορφιάς σε χαμηλό
και χωρίς πάγο.
     Πριν στρίψω τη γωνιά για να μπω στο αγαπημένο μου μπαράκι έχω προλάβει να μυρίσω όλο το μπαρούτι που εκπέμπουν οι ματιές των εκπυρσοκροτημένων. Είναι βαριά, η μυρωδιά του πλήθους, έχουμε πόλεμο ;
     Δεν ελέγχω για κάλυκες, ψέματα δε θα πω. Δε κοίταξα χάμω. Δεν κοιτώ πιά ούτε πίσω ούτε χάμω. Κοιτάω τη δουλειά μου, δεν χώνω τη μύτη μου αλλού. Εσχάτως δεν έχω δουλειά, παρόλο το δόντι που έχωσα . It happens ..

     Το Μπαρ Φλωμπέρ. ωωωω το μπαρ Φλωμπέρ ( χαμόγελο αναπόλησης ) .... 
      Όταν είμασταν μικροί και αυτό γραφόταν όταν "ήμασταν" μικροί είχαμε αεροβόλα που τα λέγαμε Φλόμπερ. Στοχεύαμε κουτάκια από εβαπορέ, τότε ήταν περιζήτητα γιατί είχαμε τους γαλατάδες. Τώρα έχουμε άλλα επαγγέλματα. Οπότε έχουμε χιλιάδες κουτάκια εβαπορέ. Αλλά δεν τα χρησιμοποιούμε για στόχους, όχι.  Είναι από χώρες που μας δανείζουν. Εμείς μάθαμε να ανακυκλώνουμε. Και κουτάκια και δάνεια. Δεν πυροβολούμε ούτε σκοπεύουμε. Να πυροβολήσουμε από εδώ και πέρα. 
      Όταν θέλουμε να στοχεύσουμε κάνουμε διάλογο.
     Το μπαρ Φλωμπέρ.. ωω...
     Εγώ που λές τα τσούζω !
     Τα πίνω τακτικά. Δηλαδή με τάξη. Δηλαδή βάζω πάντα σε καθαρή μπάρα τα δυό σουβέρ μου σε διαγώνιο και τα φυστίκια έξω δεξιά για να φτάνει το δεξί μου χέρι που είναι από τα δύο το μακρύτερο, ένεκα τα συχνά debate και οι πρόωρες εκλογές. Αυτό είναι η μέγιστη κατάσταση τάξης που μπορώ να πετύχω όταν είμαι ντίρλα. Όχι οι εκλογές, τα σουβέρ.
    Και αφού τα πίνω τακτικά είμαι εθισμένος στην τάξη του χάους. (1)
    Έχεις πάει στο Φλωμπέρ ; Όχι, ε ;  Ε, που να ξέρεις ; Να πηγαίνεις, μη βασίζεσαι σε μαρτυρίες !
Στο χάος έχεις πάει ;  καλά, συγγνώμη, κι όλας....
      Ποιά είναι η τάξη του χάους, κυριολεκτικά ...  χμ... μόνο χρονολογικά θα σου πώ...
      Η τάξη του χάους είναι μετά την τάξη του πολυτεχνείου, δυό δημοκρατίες αργότερα. Αυτή η κλάση ανθρώπων έχει ετυμηγορίες για όλα, αλλά πάσχει στη διάγνωση. Τα ζητήματα τα ...παρατηρεί. Σαν ουράνια σώματα. Δεν είναι σίγουρη, με την ταχύτητα του ελληνικού μυαλού και αν βλέπει αυτό καθ εαυτό το πρόβλημα ή κάτι που ήταν εκεί πριν αιώνες και τώρα έφτασε το ερέθισμά του στο στόχο.
      Σε κουράζω όμως... Τώρα πρέπει να φτάσω στο στόχο . Εγώ. Στο μπαρ.
      Το μπαρ Φλωμπέρ έχει πάρει το όνομά του από τα αεροβόλα ! Αυτά τα μονόκκανα αεροβόλα των 9 μμ τα χρησιμοποιούσαν και τα κορίτσια γιατί είχαν χαμηλό κρότο.   Οπλίζανε με μια κίνηση του ουριαίου (2), όχι τα κορίτσια, τα αεροβόλα. Τα κορίτσια κι αυτά οπλίζανε τα αεροβόλα με μια κίνηση του ουριαίου. Αφού ένα όπλο οπλίζει με τον ίδιο τρόπο, no mutter who το κρατάει. Εμένα με ενδιέφερε το ουριαίο και όχι το πως οπλίζει. Αυτά είναι... Ένα έχω να πω, τώρα που ωρίμασα.
      Τώρα έχουν δυνατότερο κρότο, όχι τα κορίτσια, τα αεροβόλα. Τα κορίτσια βάλαν σιγαστήρα.
Να εδώ, μετά το διαγνωστικό κέντρο στρίβω και θα δω το Φλωμπέρ.
       Γιατί έχουμε τόσα διαγνωστικά κέντρα ; Μα.. τώρα το είπαμε. Ασχολούνται επιστημονικά με τις αιτίες του κακού. Οι άνθρωποι πάλι πεθαίνουν, οι κοινωνίες πάλι χάνουν τις αισθήσεις τους, οι χώρες πάλι λιποθυμούν, απλά... άμα έχεις σε κάθε γειτονιά ένα διαγνωστικό ξέρεις που να ψάξεις για αιτίες που να μην ακουμπούν την ευθύνη σου.
      Δεν έφταιγε που τα έτσουζε, ο μακαρίτης, είναι που την τελευταία φορά τον ποτίσανε μπόμπα....
      Μπόμπες στο Φλωμπέρ δεν είχε. Κορίτσια όμως είχε μέχρι τις εννιάμισι που γυρνούσαν σπίτι. Εμείς που δε γυρνούσαμε σπίτι τι να κάνουμε μετά ; Πηγαίναμε στην αλάνα με τα Φλόμπερ. Όχι τα μπαράκια, τα αεροβόλα. Στοχεύαμε μαύρες γάτες που έτρεχαν πανικόβλητες και έριχναν τα κουτάκια του εβαπορέ, με'να σμπάρο δυό χαβαλέδες. Μπόμπα ήτανε. Η φάση, όχι το ποτό.

     Τώρα στο Φλωμπέρ πάω για να απομονωθώ από το μπαρούτι και μια και το Φλόμπερ ήταν όπλο αυτό είναι μια πικρή αντίφαση. Όπου αλλού κάθησα πάντως με πιάνουν τα πυρά. Στο Φλωμπέρ όχι. 
Εκεί μπαρούτι δεν μυρίζει. Φαίνεται ότι το αλκοόλ μαζί με την αποχαύνωση φέρνει και μια επίγνωση του ουσιώδους και του σκόπιμου γιατί, υπό την επήρεια του, οι καυγάδες μειώνονται. Δεν μαλώνω ούτε με τον εαυτό μου ούτε με φίλους.
     Τότε καταλαβαίνω, όταν είμαι ντίρλα, ότι, κανονικά, δεν θα έπρεπε να παίρνω στα σοβαρά , όταν δεν είμαι ντίρλα, τα κορίτσια. Αλλά μετά το ξεχνάω γιατί το έχω σκεφθεί όταν είμαι ντίρλα.
     Κι έτσι άλλαξα τακτική. Νέα τάξη πραγμάτων. Βάζω στο σανίδι τα  φυστίκια αριστερά και δεξιά ένα μπλοκάκι και ένα μολύβι. Γράφοντας τις σκέψεις μου για την νηφαλιότητα επι τη επιδράσει του αλκοόλ μέσα σε αυτή την παντελή έλλειψη της μπαρούτης οργανώνω ένα αμυντικό σύστημα για την αντιμετώπιση της μπαρούτης εν νηφαλιότητι... τι, δύσκολο ;
     Μεθυσμένος οργανώνομαι για να επιβιώσω όταν ξεμεθύσω. Ααααααα... το κατάλαβες τώρα. Γαμώ τι .. Αφού δεν έχει ούτε τόνους ούτε υποδιαστολές το Μαc ακισμένο σου. Πως να συνεννοηθούμε ;  Αν θές, να σου δώσω το μπλόκ μου για να διαβάσεις τις ιδιόχειρες σημ... όχι το blog μαντάμ, το μ π λ ό κ.

    Τα κορίτσια λοιπόν πλέον δεν τα παίρνω.
    Σοβαρά.
   
    Τα ποτά του Φλωμπέρ όμως τα παίρνω.
    Τακτικά.
    Μέσα στο σκονισμένο μπαράκι είναι καλά κρυμμένα παλιά μυστικά. Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο.
Είναι που επικρατεί μποέμ ατμόσφαιρα. Είναι που το 'φτιαξαν με τις παλιές καλές συνταγές για τα μπαρ. Έχει όλα τα τεκμήρια ότι εδώ πίναν άνθρωποι που βίωναν τις μέρες τους. Τώρα απλώς τα πίνουν για να αναβιώσουν εκείνες τις αισθήσεις.  Στον τοίχο θα δεις εξώφυλλα από καλά βινύλια , καπέλα και μπερέδες, φωτογραφικές μηχανές που τραβούσαν πόζες με τα κουσούρια, μεγάλες ομπρέλλες που χωρούσαν ερωτευμένους και έγχρωμες μπουκάλες για ποτά χειροποίητες, για ανθρώπους που άντεχαν να περιμένουν την περίσταση.
    Τα κορίτσια τώρα δεν ξέρουν ούτε τι θα πει .
    Περίσταση.
    Να, έφτασα...
    Είμαι μπροστά στο στέκι μου, πλέον. Είναι δυό χρόνια που καταλήγω μπροστά στο στέκι μου, το μπαρ Φλωμπέρ. Έκλεισε. Πριν δυό χρόνια. Εγώ βάζω τα σουβέρ στη μπάρα, όξω στο πεζοδρόμιο και κολλάω τα μούτρα στο γκρί τζάμι. Μετά βάζω από τη μπουκάλα δυό σταλιές στο καθαρό και κάνω πρόποση. Στην υγειά των ουριαίων.
   Μετά σπρώχνω την πόρτα ανώφελα, είναι αμπαρωμένη, αλλά το ανώφελο αυτό διάβημα είναι λιγότερο ανώφελο από άλλα, όπως εκείνο που κάνω μπροστά στη κάλπη παραδείγματος χάριν. Και όταν η πόρτα ανοίξει κάποτες, εγώ θα είμαι ο πρώτος που θα τη σπρώξει. Γιατί όλοι οι άλλοι έχουν ξεμάθει να σπρώχνουν τις πόρτες που είναι με αμπάρες. Οπότες. Αυτό. Εγώ θα είμαι.
Εγώ θα ανοίξω αυτή τη διαολεμένη πόρτα .
Με όπλο την επιμονή μου, όχι το μπαρούτι.
    Στο μπαρ Φλωμπέρ εγώ θα τα ξαναπιώ πρώτος.
Έκαστος με τις εμμονές του. Διάολε. (3)


Συντομεύσεις :


(1) Χάος, ελληνική ανακάλυψη του 21ου αιώνα , συσσώρευση τόσων άλυτων και εκκρεμών θεμάτων ώστε να καθίσταται αδύνατος η ιεράρχηση των
(2) Ουριαίο, ο ποπός
(3) Διάολος, φημολογούμενη αιτία του κάθε κακού.

4 σχόλια:

  1. Έξω, στο δρόμο, μυρίζει εμμονές και δακρυγόνα. Μέσα στο μπαρ Φλωμπέρ, σκοτάδι μαυλιστικό και μεθυσμένη ανορθογραφία. Τραβώ το ουρ(ι)αίο να ξεσπάσει η οργή μαζεμένη, no m(a)tter σε ποιόν. Υποψήφιοι βουλευτές, παλιές αναμνήσεις, σημερινά κολλήματα, αυριανές απελπισίες, όλοι δυνητικοί στόχοι. Αρκεί να μυρίσει λίγο μπαρούτι, γαμώ το...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ανάμεσα στη μυρωδιά του μπαρουτιού και αυτή του ξυμμένου μολυβιού λέω να διαλέξω τη δεύτερη. Ανάμεσα σε αυτή και την μυρωδιά ζεστού μουνι ύ την τρίτη. Ανάμεσα σε αυτή και την μυρωδιά της σκόνης την πρώτη. Και πάλι απ' την αρχή συν ένοχε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα μπαράκια και η περίεργη ερωτική τους ατμόσφαιρα είναι συναρπαστικά. Το μεθύσι πάλι δεν ξέρω. Έχουμε μεθύσει κι έχουμε μεθύσει. Ακόμα και τον ήλιο. Δεν ξέρω να βγαίνει και τίποτα άλλο πέρα από μιά ευαισθησία, που την αγαπώ αλλά μόνο κακό μου έκανε. Και σου μιλάει μιά εντελώς μεθυσμένη.
    Το μπαρούτι που πηγάζει από πυροκροτημένους ουριαίους ας είναι από εκπυρσοκρότηση συνάντησης αρσενικού και θηλυκού και όχι αγανάκτησης και απελπισίας.
    Γιατί ρε σύ δεν γράφεις κάτι πέρα από χρονογράφημα και ποιητικό ξεχείλισμα ευαισθησίας?
    Θέλουμε να σε διαβάσουμε.
    Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γράφω ! Ξεκίνησα, χρειάστηκε να σπάσω την παράλογη εξάρτησή μου από τους bohemians ,την προσκόλληση.... ελευθερώθηκε χρόνος μετά τις ωδίνες. Ανοίγει ο νέος κύκλος τώρα και το θέμα μου είναι πάνω στην πρόταση με τις νουβέλες, γράφω τις νύχτες που βρυκολακιάζω, ξέρεις εσύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

εντυπώσεις ;