Μπαούλα με χυμένες έξω κουβέρτες, κάδοι με άπλυτα όλων των κατηγοριών, ανοικτόχρωμα και τετελεσμένα ανάκατα, αδυναμία να απευθυνθώ σε κάποια λογική, αν υπάρχει, αν,
κι εκεί που σηκώνω τα χέρια να καταθέσω αγανάκτηση
με καλημερίζουν ξαφνικά όλα με τη σωστή σειρά, όλα όμως !
κυλάνε ξαφνικά οι λέξεις, διαπερνούν τα καλώδιά μου οι σωστές ειδήσεις, φτάνουν εκεί που πρέπει, και σα ξανατεντώσω τα δάκτυλα και πιάσω να παίζω το πρωϊνό,
τα πλήκτρα σε διαδοχές υποχωρούν οικειοθελώς στα αγγίγματα, χωρίς να δυσφορούν
είναι σημαντικό κάτι να μη δυσφορεί στις μέρες μας.
Εισρέει θετική ενέργεια και φτιάχνει μαγικές ανάσες
ποσότητες μικρές μα κρίσιμης σημασίας, επαρκείς.
Το καταλαβαίνω ότι δε θα κρατήσει. και αρπάζω τη συγκυρία
η αρμονία απέχει από το χάος μια σπιθαμή, λιγότερο ακόμη,
μα καθώς επέρχεται, τακτοποιεί με το μοναδικό της τρόπο τις εκκρεμότητες
διπλώνει τις ενστάσεις και τις αποθέτει στα συρτάρια με κομψότητα
για να μπορείς να τις ανασύρεις επιλέγοντας, όχι αρπάζοντας,
επιλέγοντας με ποιά θα συνταξιδέψεις σήμερα.
Και κάθε μέρα φέρνει μαζί της τη δική της θηλυκότητα και με διαμορφώνει
με μετατρέπει από αγρίμι σε κάτι άλλο, ό,τι κι αν είναι, όχι πιά αγρίμι, όχι πια..
..τι ευλογία είναι αυτή ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;