Το πρωί η μαμά θα μου πάρει μια καινούργια τσάντα για το σχολείο. Την έχω σταμπάρει, ελάτε να σας τη δείξω, είναι μια στο γαλάζιο του ουρανού πάνω πάνω αριστερά, εκεί στο βάθος . Τώρα τα μαγαζιά είναι κλειστά .
Ο μπαμπάς άφησε τα χρήματα και μας φίλησε κάπως πιο δυνατά από άλλες φορές. Μετά έφυγε και ο ουρανός δεν ήταν γαλάζιος γιατί ήταν μαύρος , πάνω πάνω αριστερά εκεί στο βάθος . Τώρα τα σπίτια είναι κλειστά .
Δεν έχω πολλά τετράδια και αυτά που έχω είναι γραμμένα γεμάτα λέξεις που έχουν εμπρός το "θα". Προσεύχομαι τώρα για ένα όμορφο ξημέρωμα . Ένα ξημέρωμα που θα έχει τα χρώματα που αγαπούν τα παιδιά, κυρίως πράσινο. Το κρεβάτι μου είναι στρωμένο πολύχρωμο και μετά θα κοιμηθώ. Πρώτα ο Θεός θα ξυπνήσω μέσα στα σεντόνια μου που δεν θα είναι κόκκινα . Τώρα τα όνειρα είναι κλειστά .
Είμαι ένας μπόμπιρας 5 ετών. Η μαμά με κοιτάζει με λατρεία και απελπισία κι εγώ σκέφτομαι τι έχω κάνει πάλι λάθος. Εκείνη λέει τίποτα μωρό μου. Αλλά της φεύγουν δάκρυα που δεν έχουν χρώματα και κυλάνε στα μάγουλά της που είναι τα πιο όμορφα μάγουλα στον κόσμο. Συνήθως μου διαβάζει ένα τελευταίο παραμύθι αλλά απόψε λέει ότι δεν θέλει να μου διαβάσει τίποτε τελευταίο. Τώρα τα βιβλία μου είναι κλειστά.
Με πήρε ο ύπνος μάλλον. Παρ΄όλο που ακούω ακόμα πράγματα δεν πιάνω και δεν νιώθω πράγματα. Η μαμά δεν φαίνεται πουθενά. Την φωνάζω και δεν βγαίνει ήχος. Τώρα τα μάτια μου είναι κλειστά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
εντυπώσεις ;